Ο Ευριπίδης (485-406 π.Χ.), από τη Σαλαμίνα, βαθύς ερευνητής της ανθρώπινης ψυχολογίας, ο «τραγικώτατος» των ποιητών, κατά τον Αριστοτέλη (Ποιητική 1453 α 29), ανανέωσε τον τραγικό ποιητικό λόγο και καινοτόμησε με την εισαγωγή νεωτερικών στοιχείων. Το έργο του (92 τραγωδίες – 18 σωζόμενες και ένα σατυρικό δράμα), με πολιτικό προσανατολισμό, απηχεί προβλήματα της εποχής του (εμπειρία πελοποννησιακού πολέμου – πολιτική και ηθική κρίση – ιδεολογικές συγκρούσεις) και αποτυπώνει όλες τις νέες ιδέες εκείνης της εποχής. Το θέατρό του, οικείο και συνάμα πικρό, προκάλεσε έκπληξη και συζητήσεις, με έντονο προβληματισμό, πολύ περισσότερο από τους άλλους δύο μεγάλους τραγικούς.
40ο Ετήσιο Συνέδριο της Π.Ε.Φ.