Ας σταματήσουν επιτέλους να χτυπούν και λιβελογραφούν τους καθηγητές…
Ας ΜΑΘΕΤΕ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΑΞΕΤΕ Ο,ΤΙ ΚΡΙΝΕΤΕ……
Δεν μπορεί κάνεις να σκεφτεί τις άπειρες ώρες που δουλεύουμε στο σχολειό ,με την σωστή και πάντα προετοιμασμένη διδασκαλία μας, σε βιβλία ή κακογραμμένα ή ανθελληνικά ή ακατάλληλα ή ανύπαρκτα…με τις πλούσιες εν γένει εκπ/κες ή καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, με τα προγράμματα μας, τις ποικίλες τελετές, τις φροντισμένες ομιλίες ,τις πλούσιες εορτές που 3-6 μήνες ετοιμάζουμε μέρα -νύχτα και όλα τα σαββατοκύριακα….., τα άπειρα τεστάκια και διαγωνίσματα, με την ατελείωτη εργασία διορθώματος κατ’ οίκον 9 μήνες το χρόνο,……ποιος σχολάει στην Ελλάδα και μετά δουλεύει 3-13 ώρες κάθε μέρα σπίτι του……;;;;
ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΝΤΙΜΟΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΔΕΝ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΘΕΙ…
ΖΗΤΑΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΑΝΟΙΚΤΑ ΟΧΙ ΣΑΝ ΣΤΑΒΛΟΥΣ ΜΕ 30-35 ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΣΑ…
ΖΗΤΑΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΜΕ ΑΙΜΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΜΕ ΠΑΝ/ΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΜΑΣ Ή ΜΕ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ …ΟΧΙ ΜΕ ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ….ΚΑΝΕΝΑΣ….ΜΑ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΣΧΟΛΑΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ………..
ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΝΕΣΚΟ ΜΕΤΡΗΘΗΚΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΟΤΙ 1ΩΡΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΣΕ ΜΑΘΗΜΑ 20 ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΕ ΚΟΠΟ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΣΗΣ ΜΥΑΛΟΥ 4 ΑΛΛΩΝ ΕΡΓΑΣΙΜΩΝ ΩΡΩΝ….ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΡΑΓΖΟΜΑΣΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ…ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΖΗΤΑΜΕ…ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ ΜΑΣ…..
Εμείς είμαστε που θυσιαζόμαστε στις αίθουσες μέσα για να μάθουν , για να πετύχουν ,για να γίνουν ολοκληρωμένοι άνθρωποι τα πεινασμένα και προβληματισμένα από τα σπίτια τους παιδιά μας…. οι 30 ψυχές που είναι μπροστά μας…..αυτά τα παιδιά που δεν είναι νούμερα όπως μας έχουν κάνει αλλά καρδιές και ψυχές ανθρώπων κι εμείς το ίδιο με σάρκα, οστά, πόνο, προβληματισμούς, αγωνίες , σκέψεις…..που ό,τι σταυρό κι αν κουβαλούμε είμαστε έτοιμοι και φυλάμε για το χατίρι τους ”ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ” κάθε λεπτό….ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ……
Όλα λοιπόν με την ψυχή μας για το ελληνικό δημόσιο σχολείο, εμείς οι καθηγητές οι ψυχολόγοι, οι παιδαγωγοί, οι άνθρωποι που καλούμαστε να κάνουμε το αδύνατον -δυνατόν σε 30 ψυχούλες κάθε 45 λεπτά και επιδιώκουμε/στοχεύουμε την προκοπή όλων μας ,την πνευματική και εκπ/κη άνοδο με την αγάπη μας και πάντα μαζί με την γνώση μας που συνεχώς καλλιεργούμε με το υστέρημα που λαμβάνουμε…
Εμείς λοιπόν οι φτωχοί και παραγκωνισμένοι από όλους κι όλα καθηγητές….που έχουμε χάσει το 50% του μισθού μας και δεν το λέμε καν …γιατί για εμάς προέχουν τα παιδί α και η παιδεία με την σωστή εκπ/ση ….το καλό αυτών …κι όχι το προσωπικό όφελος…που ποτέ δεν το έχουμε βάλει πρώτο αλλά τελευταίο οι πλείστοι ημών……… , που 20 και πλέον χρόνια ταξιδεύαμε ως ταξιτζήδες στην ενδοχώρα με αντίξοες συνθήκες αγόγγυστα για να υπηρετήσουμε και στο πιο δυσπρόσιτο σχολείο και για να μαζέψουμε αξιοκρατικά τα μόρια μας…
Εμείς δεν νοιαζόμαστε για το 2ωρο που αυξάνουν το ωράριο μας γιατί δουλεύουμε 102 ώρες την εβδομάδα για να καλύψουμε τα άπειρα κενά κι ελλείψεις με τα προσωπικά μας εφόδια και με προσωπικά μας έξοδα…ακόμη και τους μαρκαδόρους αγοράζουμε κάθε 2 μέρες που μας τελειώνουν…νοιαζόμαστε γιατί οι νεότεροι εκπαιδευτικοί έτσι θα περισσεύουν και θα εκτοπιστούν……
…Ταξιδεψαμε 20 χρονια 100-150 χλμ την ημερα και μετα ΔΙΔΑΣΚΑΜΕ με ψηλα την ψυχη, την αντοχη, την γνωση…που αλλοι θα επεφταν κατω………ΤΩΡΑ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΠΕΡΑΡΙΘΜΩΝ ΕΚΠ/ΚΩΝ…….
ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ ΦΙΛΟΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ; ΤΑ ΞΕΡΑΤΕ; ΑΝ ΟΧΙ ΠΕΙΤΕ ΑΥΤΑ ΠΑΝΤΑ ….ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΑΥΤΑ ΠΑΝΤΟΥ …..
ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ ΜΑΣ ΕΤΣΙ……ΔΕΝ ΜΙΛΩ ΓΙΑ
ΑΠΕΡΓΙΕΣ, ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ….ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΤΙ ΠΡΑΤΤΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟ!!!.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ…ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΝΟΙΑΖΕΙ…ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑ ΜΗΔΕΝ;;;
Νιώθουμε τώρα ένα τίποτα…..όταν μέσα σε καλοκαιρινές ή πασχαλινές διακοπές περνούν όλοι οι νόμοι που μας αφορουν….χωρις μια ερώτηση…χωρίς να πούμε όλα αυτά κι άλλα πολλά….”για ένα άδειο πουκάμισο, για μια Ελένη, για ένα είδωλο πήγαμε στην Τροία….”
ΚΑΛΗΜΕΡΑ…ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ…….ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗ ΑΥΤΗ -ΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ….
Από ανώνυμο εκπαιδευτικό
Το συγκεκριμένο κείμενο αποτελεί μια ανώνυμη επιστολή που έλαβα και εκφράζει την αγωνία όλων των εκπαιδευτικών. Γι’ αυτό και διατήρησα τη στίξη.