Η λέξη με τα περισσότερα «κλικ» παγκοσμίως αποτελεί πλέον μία έννοια, που άπαντες γνωρίζουν, αλλά ελάχιστοι αισθάνονται. Φταίει η οικονομική κρίση; Φταίει το μικροπρεπές «φαίνεσθαι», που είναι εκ διαμέτρου αντίθετο με το μεγαλειώδες «είναι» στους περισσότερους εξ’ ημών; Ή μήπως φταίει το αλαζονικό «εγώ» του καθενός, που επισκιάζει κάθε υπερήφανο «εμείς»; Φαντάζομαι… έκαστος από εσάς, που διαβάζει τώρα αυτές τις γραμμές, θα γνωρίζει λίγους, αν όχι κανέναν, που να προσφέρει ΠΛΕΟΝ αφιλοκερδώς την αγάπη του προς όλους εμπράκτως. Πρώτη φορά ΔΕΝ είναι, που η χώρα μας «γονατίζει», αλλά ουδέποτε επηρέασε σε τέτοιο βαθμό τα συναισθήματα των ανθρώπων και δυστυχώς… των νέων ανθρώπων! Απόδειξη αυτού; Ότι οι περισσότεροι εξ’ ημών αποτελούμε καρπούς ειλικρινούς έρωτα και παντοδύναμης αγάπης, σε εποχές, όχι λιγότερο δύσκολες από τις τωρινές.
Ήταν εκείνες οι εποχές, που 2 σώματα και 2 ψυχές… γίνονταν 1, όχι για τα μάτια του κόσμου, αλλά γιατί έτσι ένιωθαν. Η εστία, λοιπόν, του προβλήματος έγκειται στο ΓΙΑΤΙ οι σύγχρονοι άνθρωποι ΔΕ νιώθουν και ΔΕ ζουν! Γιατί, πολύ απλά, άπαντες από τη νέα γενιά γεννηθήκαμε σε μία κοινωνία καταναλωτική, με πάρα πολλά δεδομένα. Από το αμάξι, που είναι αυτονόητο, ότι θα αγοράσει ο γονιός στο 18χρονο παιδί του, μέχρι το φαγητό που θα του προσφέρει έως τα βαθιά του γεράματα, ένεκα της κρίσης. Αυτά τα δεδομένα λοιπόν, οδηγούν τους αδύναμους σε απραξία και η απραξία οδηγεί σε αποβλάκωση, βρίσκοντας εύκολες διεξόδους στην εικονική πραγματικότητα, που προσφέρει απλόχερα το διαδίκτυο.
Θεωρώ, ότι δεν υπάρχει ουδείς πιο απελπισμένος, από τον άντρα, που δεν αγγίζει γυναίκα, αλλά την κοιτάει απ’ την οθόνη και ουδεμία πιο απελπισμένη από τη γυναίκα που προσφέρει τέτοιου είδους τροφή στον κάθε απελπισμένο άντρα. Αν δεν υπήρχαν αυτά τα σύγχρονα κακέκτυπα, ίσως ο έρωτας – η δημιουργία και τελικά η αγάπη, να πρωταγωνιστούσαν και τελικά να έφερναν τη λύση στο σημερινό αδιέξοδο. Αν δεν αγαπάς – δεν αγαπιέσαι. Αν δεν το λες – δε στο λένε. Αν δε δίνεις – δεν παίρνεις και αν δεν ορίσεις τη μοίρα σου – μην περιμένεις εκείνη ότι θα ορίσει τη ζωή σου, όπως το επιθυμείς. Η ζωή μας είναι η αντανάκλαση όσων δίνουμε στους άλλους, κι όταν καταστεί σαφές σε όλους, τότε η κακία, ο φθόνος και τα κόμπλεξ θα δώσουν τη θέση τους στην καλοσύνη, την αγάπη και την αληθινή ευτυχία. Αγαπήστε κάθε λεπτό της ζωής σας… κι εκείνη θα σας το ανταποδώσει αθροιστικά. Ουδείς πιο ευτυχής και επιτυχής από αυτόν που αγαπά… άρα και αγαπιέται!
