Τίποτα λιγότερο από… τα ΠΑΝΤΑ!

Ο κόσμος δεν αλλάζει από την άποψή μας, αλλά από το παράδειγμά μας. Με αυτή τη φράση, επιλέγω να ξεκινήσω το σημερινό μου άρθρο, το οποίο θα επιχειρήσω να εμπεριέχει όσα και ο τίτλος του… τα ΠΑΝΤΑ δηλαδή. Σε μια μίζερη και προβληματική κοινωνία, όπου ΟΛΑ πλέον μετριούνται, από τα χρήματα μέχρι τα αισθήματα, οι μόνες εκπτώσεις που διαρκούν όλο το χρόνο, είναι οι εκπτώσεις στην αξιοπρέπεια. Έχοντας ως βάση την ανατροφή που λαμβάνει έκαστος και κυρίως την αγωγή που διαμορφώνει κατ’ επιλογήν του μέχρι την ενηλικίωσή του, ανθρώπων έργα τα δεινά, ανθρώπων έργα και τα μεγαλεία. Ουδείς πιο υπεύθυνος από τον άνθρωπο και το ψυχικό του περιεχόμενο για τα ΠΑΝΤΑ. Από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα. Από τα πιο απλά μέχρι τα πιο σύνθετα. Από τα πιο ευχάριστα μέχρι τα πιο δυσάρεστα. Όταν δεν έχεις αγαπήσει άνθρωπο, πώς να αγαπηθείς από άνθρωπο;! Όταν δεν έχεις αγαπήσει τον εαυτό σου, πώς να αγαπηθείς από τον εαυτό σου;! Όταν δεν έχεις συνάψει σχέσεις αληθινής αγάπης γενικότερα, πώς να γνωρίζεις τις ευεργετικές ιδιότητες αυτής;!

Στη διάχυτη μιζέρια λοιπόν, όπου συμφέρον έχει καταντήσει να γίνεται μόνο το ευεργετικό «λαβείν», χωρίς το στοιχειώδες ευεργετικό «δούναι» για ανταπόδοση, άπαντες επιθυμούν να αλλάξει ο κόσμος, χωρίς όμως κάποιοι να αλλάξουν στο ελάχιστο τον κακό εαυτό τους. Λίγες πλέον οι ομάδες ανθρώπων, που παραμένουν άφθαρτοι και δοτικοί με την έμπρακτη έννοια της λέξης κι όχι τη θεωρητική – φιλοσοφική. Έχοντας την ευλογία, να αποτελώ μέλος τέτοιων ομάδων, και εν όψει των ιερών ημερών που έρχονται και μακάρι να διαρκούσαν όλη τη χρονιά, έχω προτάσεις για όλους. Καλοί – κακοί, δοτικοί – μίζεροι, αξιοπρεπείς – ευτελείς, καιρός να ενωθούμε άπαντες, έστω και για λίγο, μέσα από αυτές τις αράδες. Η γαλήνη της ψυχής εξάλλου, είναι το πολυτιμότερο δώρο, που μπορούμε να χαρίσουμε άπαντες στον εαυτό μας, για τις φετινές γιορτές.

Αναμφίβολα, η λέξη «συγγνώμη» εμπεριέχει μεγαλείο γι’ αυτόν που την ξεστομίζει. Για τους μικροπρεπείς βεβαίως, περισσότερο συμφέρουσα είναι η επιθετική άμυνα, λες και θα ανεβάσουν το μπόι της ανθρωπότητας, με την κοροϊδία του ίδιου τους του εαυτού. Όπως και να έχει, όποιος έχει στενοχωρήσει, αδικήσει, κοροϊδέψει, ή βλάψει άνθρωπο, κατά τον περασμένο χρόνο, οφείλει για τη γαλήνη της δικής του ψυχής, να ζητήσει συγχώρεση με όποιον τρόπο εκείνος δύναται ικανός να το κάνει, λίγο πριν την εκπνοή αυτού. Βεβαίως, στην επιλογή του καθενός είναι ΠΑΝΤΑ αυτό που αποφασίζει να κουβαλά μέσα του. Ακόμα όμως και για τις περιπτώσεις εκείνες, που δεν αναγνωρίζουν κανένα σφάλμα και καμία έλλειψη στον τέλειο εαυτό τους, η συγχώρεση από την πλευρά των αδικημένων και κάθε λογής θυμάτων, θα πρέπει να είναι δεδομένη, για τη δικαίωση της δικής τους πλούσιας ψυχής. Δεν υπάρχει πιο ανασφαλής άνθρωπος εξάλλου, από αυτόν που πασχίζει επιβλαβής ή άπραγος, να παρουσιάζεται ως αλάνθαστος και σωστός άνθρωπος, οπότε μόνο ως αδύναμους και ασθενείς, θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τέτοιου είδους ανθρώπους.

Μετά τη συγχώρεση των κακών, έρχεται η σειρά των καλών, όπου αποδεικνύονται επί της ουσίας νικητές κάθε χρόνο, είτε έχασαν, είτε κέρδισαν από την πλούσια κατάθεσή τους σε όλους τους τομείς. Αν άπαντες χάνουν ολοένα και περισσότερο την ελπίδα τους για ένα καλύτερο μέλλον, οι καλές, καθαρές και πλούσιες ψυχές με τις επενδύσεις που έχουν κάνει, είναι ίσως οι μόνες, που διατηρούν την ελπίδα άσβηστη, καθώς έχουν περισσότερους λόγους, να ελπίζουν ότι θα απολαύσουν τα μέγιστα καλά σε όλους τους τομείς. Εύκολο να καλοπιάνεις ή να καταπατάς ανθρώπους, για μια παράταση της δήθεν ευτυχίας σου, μεγαλειώδες όμως να τα καταφέρνεις χωρίς τέτοιους ευτελείς τρόπους, παρά μόνο με την αξία σου. Συγχώρεση στα άσχημα και τους άσχημους και ομορφιά μέσα μας και γύρω μας παντού, καθώς αυτό είναι επιλογή κι όχι τύχη. Τίποτα λιγότερο από… τα ΠΑΝΤΑ για όλους, καλούς – κακούς, μίζερους – πλούσιους, αληθινούς και ψεύτικους. Τα καλύτερα λοιπόν και μόνο…. για όλους!