Σε κάθε αλλαγή χρονιάς, με θλίψη παρακολουθώ ανθρώπους, που έχουν προκαλέσει τα χειρότερα με το χαρακτήρα τους, να υποβάλουν τον εαυτό τους σε γούρια και σύμβολα καλοτυχίας, λες και την τύχη της ζωής τους, θα την ορίσει ένα ρόδι, ένα φλουρί, ή μια χάντρα κι όχι τα δεινά που προκαλούν. Μόνο τα έργα μας ορίζουν την τύχη μας, είτε συμφέρει όλους, είτε όχι. Για τους έχοντες ήσυχη συνείδηση, η ελπίδα και η ευτυχία είναι και θα είναι οι πρωταγωνίστριες στη ζωή τους, όσα περαστικά σύννεφα κι αν σκιάζουν προσωρινά τη λάμψη που έχουν σε αυτή. Ο μόνος άξιος αναφοράς συμβολισμός, που επιθυμώ να καταθέσω λοιπόν, στο τελευταίο άρθρο αυτής της χρονιάς, είναι εκείνος της βασιλόπιτας, που τηρείται ως έθιμο από όλους.
Η 1η Ιανουαρίου σαν αρχή του χρόνου επικράτησε να γιορτάζεται στη Ρώμη από το 48 π.Χ., την εποχή δηλαδή του Καίσαρα, και πήρε πολλά στοιχεία από τη ρωμαϊκή γιορτή Σατουρνάλια. Από τότε, την 1η Ιανουαρίου δέχτηκαν σαν Πρωτοχρονιά όλοι οι λατινογενείς λαοί, καθώς και όλοι οι ρωμαιοκρατούμενοι λαοί. Ένα από τα έθιμα που τηρούν άπαντες μετά την αλλαγή του χρόνου, είναι η κοπή της περιβόητης βασιλόπιτας, που μετρά ιστορία 1.500 χρόνων περίπου. Κατά τη θρησκευτική λοιπόν παράδοση, κάποτε στην Καισαρεία της Καππαδοκίας, που επίσκοπος ήταν ο Μέγας Βασίλειος, ήρθε να την καταλάβει ο έπαρχος της Καππαδοκίας, με πρόθεση να τη λεηλατήσει. Τότε, ο Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους πλούσιους της πόλης του να μαζέψουν όσα χρυσαφικά μπορούσαν, προκειμένου να τα παραδώσει ως “λύτρα” στον επερχόμενο κατακτητή. Πράγματι, συγκεντρώθηκαν πολλά τιμαλφή. Κατά την παράδοση όμως, είτε επειδή μετάνιωσε ο έπαρχος, είτε εκ θαύματος, ο Άγιος Μερκούριος με πλήθος Αγγέλων απομάκρυνε το στρατό του και ο έπαρχος απάλλαξε την πόλη από επικείμενη καταστροφή. Προκειμένου όμως, ο Μέγας Βασίλειος να επιστρέψει τα τιμαλφή στους δικαιούχους και μη γνωρίζοντας σε ποιόν ανήκει τι, έδωσε εντολή να παρασκευαστούν μικροί άρτοι, εντός των οποίων τοποθέτησε ανά ένα των νομισμάτων ή τιμαλφών και τα διένειμε στους κατοίκους την επομένη του εκκλησιασμού. Το γεγονός αυτό απέληξε σε διπλή χαρά από της αποφυγής της καταστροφής της πόλης και συνεχίστηκε η παράδοση αυτή, κατά τη μνήμη της ημέρας του θανάτου του (εορτή του Αγίου και του Μεγάλου Βασιλείου).
Τρεις ημέρες απομένουν για την αλλαγή του νέου χρόνου και μακάρι το πνεύμα αυτών των Χριστουγέννων, να διαρκέσει ουσιαστικά και αληθινά λίγο περισσότερο, ως τρόπος ζωής όλων. Εύχομαι ολόψυχα, να μην υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος, που να υποφέρει από ψυχικό ή σωματικό πόνο τη νέα χρονιά! Εύχομαι ολόψυχα, υγεία και αγάπη… άρα και ευτυχία! Εύχομαι ολόψυχα, να έρθει η λύτρωση σε όσους πονούν, η συντροφιά σε όσους είναι μόνοι, και η Ανθρωπιά σε όσους ασθενούν ψυχικά και πνευματικά! Εύχομαι ολόψυχα, το 2014 να φέρουμε τα καλύτερα που επιθυμούμε στη ζωή μας και στη ζωή των γύρω μας! ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ σε όλους! ! !