Εκτός, όμως, από αυτή την κατηγορία του ρατσισμού υπάρχουν κι άλλες κατηγορίες (κοινωνικός, θρησκευτικός, ρατσισμός κατά του γυναικείου φύλου à σε χώρες της Ανατολής, κ.ά.).
Ας τα δούμε ένα προς ένα. Φυλετικός ρατσισμός: όταν μια φυλή θεωρεί ότι το έθνος τους είναι το πιο σημαντικό, το ανώτερο όλων και αποβλέπουν φυσικά στην κυριαρχία της φυλής τους.
Κοινωνικός ρατσισμός: αφορά ανίσχυρες και αδύναμες κοινωνικές ομάδες, οι οποίες δεν έχουν την ισχύ των «ανωτέρων». Οι δύο, δηλαδή, αυτές ομάδες διαφέρουν ως προς τον τρόπο ζωής, αντιλήψεις για τη ζωή, κ.ά.
Θρησκευτικός ρατσισμός: στρέφεται προς μια θρησκεία, η οποίο είναι η μόνη αληθινή για κάποιους και πρέπει να υπερισχύσει σύμφωνα με την άποψή τους.
Ρατσισμός κατά του γυναικείου φύλου: αυτό το είδος ρατσισμού συναντάται κυρίως στον ανδρικό πληθυσμό, οι οποίοι πρεσβεύουν ότι οι γυναίκες είναι το πιο ασθενές φύλο και ότι δεν έχουν ίσα δικαιώματα με τους προαναφερθείσαντες.
Ένα από τα πιο γνωστά αίτια εξαιτίας των οποίων αναβιώνει ακόμη και σήμερα ο ρατσισμός είναι η έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας. Δυστυχώς, δε διδάσκεται με κάποιον τρόπο η ισότητα μεταξύ όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως χρώματος, φύλου, θρησκείας. Επομένως, τα άτομα στρέφονται με μεγάλη ευκολία σε ρατσιστική συμπεριφορά. Λόγω της έλλειψης παιδείας, όμως, αδρανοποιείται η σκέψη τους με απότοκο; Να χειραγωγούνται άνετα από «ανώτερους»!
Επίσης, πίσω από την εξάπλωση του ρατσισμού εμφανίζονται και οικονομικά συμφέροντα, τα οποία αυξάνουν το φυλετικό ρατσισμό. Όταν, δηλαδή, μια χώρα υπερέχει στο εμπόριο παραδείγματος χάριν σε σχέση με άλλες χώρες, τότε δημιουργούνται σχέσεις εχθρικές μεταξύ τους.
Οι επιπτώσεις του ρατσισμού είναι ποικίλες. Αρχικά, καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα κι έτσι τι γίνεται; Περιθωριοποιούνται οι «αδύναμοι» σύμφωνα με κάποιους και πολύ συχνά φτάνουν ακόμη και στη βία!
Την έκταση αυτού του φαινομένου οφείλουμε να την περιορίσουμε, ακόμη και να τη διακόψουμε για την ομαλή διαβίωση πολλών ανθρώπων, που εκμεταλλεύονται και με το χειρότερο τρόπο. Παιδεία, λοιπόν: με την ανάλυση ιστορικών γεγονότων του παρελθόντος και μακριά από την αποστήθιση δίνεται η δυνατότητα στον καθένα να μπορεί να κρίνει με το δικό του τρόπο εκθέτοντας ορθά επιχειρήματα και στηρίζοντας έτσι την άποψή του. Επιπρόσθετα, και ο ίδιος ο άνθρωπος από μόνος του θα ήταν αρκετά ωφέλιμο εάν παραμέριζαν τον εγωισμό τους και μπορούσαν να κατανοήσουν πως δεν είναι ο μόνος πάνω στη γη, αλλά πως υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι, που θα πρέπει να έχουν ίδια δικαιώματα κι έτσι να υπάρξει συναδέλφωση με πολλές χώρες. «Φανατικός σε κάποια ιδέα είναι κάποιος που δε θέλει να αλλάξει γνώμη και δε θέλει να αλλάξει θέμα», όπως έλεγε και ο Ουίνστον Τσόρτσιλ.
