Με το Ν. 4093/2012, θεσμοθετήθηκε η περαιτέρω αυστηροποίηση και διεύρυνση του πειθαρχικού δικαίου των δημόσιων υπαλλήλων, λίγους μήνες μετά από την τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου (Ν. 4057/2012).
Όπως έχουμε επανειλημμένα αναδείξει, οι ρυθμίσεις αυτές είναι καταφανώς αντισυνταγματικές, δεδομένου ότι προσκρούουν ευθέως στη διάταξη του άρθρου 103 του Συντάγματος, αφού δίνεται η δυνατότητα, για παράδειγμα, στο διοικητικό όργανο να θέσει υπάλληλο σε αργία, απλώς και μόνο με την άσκηση πειθαρχικής δίωξης για οποιοδήποτε πειθαρχικό παράπτωμα, ακόμα και ήσσονος σημασίας, βάλλοντας ευθέως κατά της μονιμότητας των δημόσιων υπαλλήλων. Παράλληλα, οι εν λόγω διατάξεις έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το -συνταγματικά κατοχυρωμένο και προβλεπόμενο από διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει η χώρα μας- τεκμήριο της αθωότητας.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του πειθαρχικού παραπτώματος της «αναξιοπρεπούς ή ανάρμοστης ή ανάξιας για υπάλληλο συμπεριφοράς εντός ή εκτός υπηρεσίας», η οποία δεν εξειδικεύεται καθόλου από το κείμενο του νόμου (Ν. 4057/2012), ενώ οι συνέπειες που μπορεί να επισύρει είναι ολέθριες για τον υπάλληλο. Η αοριστία στην περιγραφή της συμπεριφοράς που αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα, με τη χρήση γενικών ρητρών, είναι ο κατεξοχήν παράγοντας που ευνοεί φαινόμενα κατάχρησης εξουσίας από την πλευρά των πειθαρχικών οργάνων.
Στη δημόσια εκπαίδευση, από το 2013, που τέθηκαν σε πλήρη ισχύ οι νέες διατάξεις περί αυτοδίκαιης αργίας, έχουν καταγραφεί αρκετά περιστατικά εκπαιδευτικών λειτουργών οι οποίοι τέθηκαν σε αργία μετά από την παραπομπή τους στο αρμόδιο πειθαρχικό συμβούλιο με το αιτιολογικό της «ανάρμοστης συμπεριφοράς εκτός υπηρεσίας» ή και άλλα «αδικήματα». Ανάμεσα στις περιπτώσεις αυτές υπάρχουν εκπαιδευτικοί που κατηγορήθηκαν για «αντίσταση κατά της αρχής» σε ειρηνικές διαδηλώσεις, εκπαιδευτικοί με συνδικαλιστική δράση, εκπαιδευτικοί που άσκησαν το καθήκον τους με ιδιαίτερη κοινωνική ευαισθησία (περίπτωση Γιαννιτσών), εκπαιδευτικοί που αδίκως κατηγορήθηκαν για αδικήματα, ακόμα και για προσωπικές, κοινωνικές ή οικονομικές διαφορές που δεν είχαν σχέσεις με τα υπηρεσιακά τους καθήκοντα. Σε πολλές περιπτώσεις αργότερα αθωώθηκαν από τα δικαστήρια, αλλά το «στίγμα» που δημιουργείται εναντίον τους από την σχολική κοινότητα παραμένει.
Με το όλο αυτό νομοθετικό πλαίσιο διευρύνεται σημαντικά το πεδίο των παραπτωμάτων που μπορούν να αποκλείσουν από την εκπαίδευση δημόσιους λειτουργούς οι οποίοι στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων τους έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με πρωτόγνωρες καταστάσεις για την εκπαιδευτική διαδικασία και που πολλές φορές οφείλονται σε εξωγενή αίτια (π.χ. ενδοσχολική και εξωσχολική βία κ.λπ.).
Επιπλέον, μπορούν να στοχοποιηθούν εκπαιδευτικοί για γεγονότα και συμβάντα τα οποία ουδεμία σχέση έχουν με την υπηρεσία τους (π.χ. αδικήματα εκτός υπηρεσίας κ.λπ.) για εξαιρετικά χαμηλής έντασης αδικήματα.
Έχουμε επαρκώς αναδείξει και με προηγούμενα έγγραφά μας, ότι το νομοθετικό πλαίσιο στοχεύει στην τρομοκράτηση της εκπαιδευτικής κοινότητας και συγκεκριμένα των εκπαιδευτικών προκειμένου να “συμμορφώνονται” στις υποδείξεις της πολιτικής ηγεσίας, ενώ έχει ήδη προκαλέσει πολιτικές και συνδικαλιστικές διώξεις. Η αυστηροποίηση δε του θεσμικού πλαισίου για την υπηρεσιακή εξέλιξη των εκπαιδευτικών εισάγει από το …. παράθυρο επιπλέον κυρώσεις για τους εκπαιδευτικούς, που καλούνται να υποστούν νέα κατασυκοφάντηση, συνδέοντας μάλιστα την υπηρεσιακή εξέλιξη ενός δημόσιου λειτουργού με αυθαίρετες ερμηνείες και αφήνοντάς τους έκθετους σε καταχρήσεις από την πλευρά των πειθαρχικών οργάνων!
Είναι εμφανές ότι με την αυστηροποίηση του πειθαρχικού δικαίου στοχεύεται η κατασκευή ενόχων, η τρομοκράτηση των εκπαιδευτικών και γενικότερα των εργαζομένων στο Δημόσιο και η επίτευξη του στόχου για ΕΠΙΠΛΕΟΝ απολύσεις στο Δημόσιο, στο πλαίσιο της σχετικής συμφωνίας της κυβέρνησης με την Τρόικα, και όχι η απονομή δικαιοσύνης.
Ως εκ τούτου επιμένουμε ότι:
- Είναι απαραίτητο να καταργηθεί όλο το πειθαρχικό νομοθετικό πλέγμα (ν. 4057/12, ν. 4093/12 κ.λπ.) που υπονομεύει τη δημοκρατική λειτουργία της εκπαίδευσης.
- Σε κάθε περίπτωση ζητούμε να καταργηθούν άμεσα:
– η διάταξη που θέτει τον εκπαιδευτικό σε αργία με την απλή παραπομπή του στο πειθαρχικό συμβούλιο, για το σύνολο των πειθαρχικών αδικημάτων που προβλέπονται και
– η διάταξη που ορίζει ως αδίκημα την «αναξιοπρεπή ή ανάρμοστη ή ανάξια για υπάλληλο συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας».
Το σχέδιο τροπολογίας που παρέδωσε σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, αντιμετωπίζει μόνο το θέμα της αυτοδίκαιης αργίας, αλλά δυστυχώς και αυτό όχι σε όλο το εύρος του. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν αποδεχόμαστε η επιμέρους αυτή συζήτηση με την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, να χρησιμοποιείται από την ίδια ως επικοινωνιακό στοιχείο συμφωνίας στο «70-80%» των θέσεων μας, όπως ανακοίνωσε στα ΜΜΕ ο Υπουργός Παιδείας.
Πέρα από αυτές τις γενικότερες και ειδικότερες παρατηρήσεις που βασίζονται στα ψηφισμένα αιτήματα του κλάδου μας, προτείνουμε στη συγκεκριμένη τροπολογία να αφαιρεθεί η δεύτερη φράση «Το πειθαρχικό συμβούλιο…. υπηρεσιακοί λόγοι», για να μην επανέρχεται με αυτό τον τρόπο, από άλλη οδό, η αυτοδίκαιη αργία.
Για να δείτε το αρχείο σε pdf … εδώ
