Φαίνεται ότι έχουν λυθεί ή, τουλάχιστον, έχουν δρομολογηθεί οι λύσεις για όλα τα μεγάλα ζητήματα της Εκπαίδευσης (υποχρηματοδότηση, μόνιμοι διορισμοί, κάλυψη κενών, υπηρεσιακές μεταβολές κλπ.) κι επομένως είναι καιρός να σπεύσει η πολιτική ηγεσία να ασχοληθεί με την επιλογή νέων στελεχών εκπαίδευσης, μόνο στο κομμάτι που την ενδιαφέρει δηλαδή στον έλεγχο της διοίκησης των σχολικών μονάδων και των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης που είναι «κατεπείγον» μιας και για τους Σχολικούς Συμβούλους δίνεται παράταση της θητείας τους μέχρι τις 31/12/2015.
Η νέα διαδικασία που περιγράφεται στο σχέδιο νόμου καταδεικνύει και τις στοχεύσεις της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας. Από τη μία επιχειρεί, απροκάλυπτα, να ελέγξει το διοικητικό μηχανισμό της εκπαίδευσης υιοθετώντας ένα σύστημα επιλογής που δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο και από την άλλη προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τους εκπαιδευτικούς από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τόσο οι ίδιοι όσο και το δημόσιο σχολείο.
Και όλα αυτά γίνονται με τη γνωστή τακτική της προσχηματικής εξαγγελίας ενός κατ’ επίφαση ουσιαστικού και δημοκρατικού διαλόγου με τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες που ποτέ δεν έγινε. Αντίθετα, η όλη διαδικασία ακόμα και σε επίπεδο κοινοβουλευτικό δεν θα διαρκέσει πάνω από 3-4 ημέρες μέχρις ότου να ψηφιστεί το νομοσχέδιο με την διαδικασία του κατεπείγοντος. Έτσι, επικυρώνονται «δημοκρατικά» οι ήδη προειλημμένες αποφάσεις που έχουν προκύψει από μια ανύπαρκτη συζήτηση και διαβούλευση.
Αν αυτό δεν είναι περιφρόνηση του εκπαιδευτικού κόσμου, υποτίμηση της νοημοσύνης του και απαξίωση κάθε έννοιας δημοκρατικής λειτουργίας, τότε τι είναι;
Τι κομίζει, όμως, άραγε το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου αναφορικά με τον τρόπο επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης που έχει ήδη προκαλέσει συζητήσεις, προβληματισμούς και αντιπαραθέσεις μέσα στην εκπαιδευτική κοινότητα;
Επιγραμματικά και επιλεκτικά, αναφέρουμε ορισμένα από τα ζητήματα που προκύπτουν με τις αλλαγές που επιφέρει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο όπως:
- η «αλα καρτ» και ταυτόχρονη διατήρηση κάποιων υπηρεσιακών συμβουλίων επιλογής (όπως αυτά των Σχολικών Συμβούλων και των Συντονιστών Εκπαίδευσης Εξωτερικού) και η κατάργηση κάποιων άλλων (όπως αυτά των Διευθυντών Εκπαίδευσης και των Διευθυντών Σχολικών Μονάδων),
- ο αυθαίρετος περιορισμός των προτιμήσεων σε πολύ μικρό αριθμό,
- η επιλεκτική μοριοδότηση των επιστημονικών προσόντων με αποκορύφωμα την αδικαιολόγητη μη μοριοδότηση των «μονοετών» μεταπτυχιακών,
- το πολύ πιθανό ενδεχόμενο οι διευθυντές-«εκλέκτορες» να μην έχουν σαφή και ολοκληρωμένη άποψη για όλους τους υποψηφίους διευθυντές εκπαίδευσης, ειδικά σε διευθύνσεις εκπαίδευσης με μεγάλο αριθμό σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών,
- Οι «διευκρινίσεις» για το τι θεωρείται ή δεν θεωρείται διδακτική προσμετρήσιμη εμπειρία.
Το μεγάλο θέμα που ανοίγει είναι αυτό που αφορά στη συμμετοχή, έτσι όπως προβλέπεται, του Συλλόγου Διδασκόντων στην όλη διαδικασία. Είχαμε τονίσει σε παλαιότερη ανακοίνωσή μας ότι είναι θετικό ο σύλλογος να έχει σημαίνουσα άποψη για το μέλος του που επιθυμεί να επιλεγεί ως διευθυντής, μιας και θεωρούμε αυτονόητο ότι οι εκπαιδευτικοί διαθέτουν την εμπειρία και την ωριμότητα έκφρασης των απόψεων τους. Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι το νέο σύστημα αναβαθμίζει το ρόλο του Συλλόγου Διδασκόντων και τον καθιστά «υπεύθυνο» και για την όποια επιλογή του.
Η συγκεκριμένη όμως διαδικασία η οποία προβλέπει αριθμητική αποτύπωση των ψήφων του κάθε υποψηφίου σε μόρια δεν είναι τόσο αθώα και ανώδυνη γιατί επί της ουσίας μετατρέπει το Σύλλογο σε μηχανισμό αξιολόγησης, προκειμένου να επιλέξει ανάμεσα σε όσους θέσουν υποψηφιότητα τον πιο «κατάλληλο». Άλλωστε περιγράφονται σαφώς μέσα στο σχέδιο τα κριτήρια (που σε μεγάλο βαθμό αντιστοιχούν ή και ταυτίζονται με τα όσα προβλέπονταν στη διαδικασία της συνέντευξης του Ν.3848/2010) πάνω στα οποία θα πρέπει να βασίσει την ψήφο του ο κάθε συνάδελφος. Και πώς, άραγε, διασφαλίζεται αυτό όταν η ψήφος είναι μυστική και επομένως χωρίς αιτιολογία; Μήπως κάποιοι ικανοί αλλά λιγότερο δημοφιλείς εκπαιδευτικοί αποτραπούν από το να θέσουν υποψηφιότητα; Και μήπως τελικά επιλεγούν οι έχοντες «γνωριμίες» και καλές «δημόσιες» σχέσεις;
Θεωρούμε ότι αβίαστα βγαίνει το συμπέρασμα ότι η πρόταση της κυβέρνησης είναι πρόχειρη και αποσπασματική και θα δημιουργήσει σημεία τριβών και συγκρούσεων στους Συλλόγους Διδασκόντων.
Καλούμε την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να αποσύρει άμεσα όλες τις ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο και αφορούν στην επιλογή στελεχών και να ξεκινήσει έναν αξιόπιστο, ειλικρινή κι εποικοδομητικό διάλογο με τις Ομοσπονδίες των Εκπαιδευτικών για την δημιουργία ενός θεσμικού πλαισίου, κοινώς αποδεκτού, το οποίο θα βασίζεται στην αξιοκρατία και στην δικαιοσύνη, άροντας τις όποιες αδικίες ταλάνισαν τον Κλάδο για χρόνια.
|
Για τη Δ.Α.Κ.Ε./Π.Ε.
|
||
|
Ο Πρόεδρος
|
|
Ο Γενικός Γραμματέας
|
|
|
|
|
|
Μάνος Ανδρουλάκης
|
|
Κώστας Χριστόπουλος
|
