Για πολλά χρόνια οι φιλόλογοι υιοθετούσαν λίγο-πολύ την κρίση του αρχαίου Σχολιαστή ότι το έργο είναι γεμάτο εντυπωσιακά επεισόδια και λαμπρά σκηνικά ευρήματα, είναι όμως παράλληλα και παραπληρωματικόν, δηλαδή παραφουσκωμένο και χωρίς ενότητα και συνοχή.
Περισσότερα στη σελίδα antonispetrides.wordpress.com