«Όταν ο Πάμπλο Πικάσο απεικόνιζε τη φρικαλεότητα του πολέμου με την Γκουέρνικα, όταν οι Pink Floyd τραγούδησαν το “Another brick in the wall” για την πτώση του τείχους του Βερολίνου, όταν ο Γιάννης Ρίτσος χάραξε με την πένα του την οργή του λαού, όταν ο Μίκης Θεοδωράκης εξορίστηκε εξαιτίας της μουσικής του, η τέχνη έγινε πρόσωπο, πρόσωπο που προβλημάτισε, που συγκλόνισε, που κινητοποίησε.
Το Σάββατο 5 Δεκεμβρίου επιστρατεύουμε τα «ευγενή» όπλα μας: το θέατρο, τη μουσική, την ποίηση, το χορό και τη ζωγραφική , ώστε μέσα από την τέχνη να εκφράσουμε τη δική μας αντίρρηση στην υπάρχουσα κατάσταση, στις δυσλειτουργίες της εκπαίδευσης και σε όσους ανθρώπους ξέχασαν πως είναι να είσαι Άνθρωπος.
Με πρωτοβουλία των μαθητών των ΓΕΛ: 1ο , 2ο , 3ο , 5ο , 8ο , καλλιτεχνικό, Μελεσών, Ν. Αλικαρνασσού και πειραματικό, σας καλούμε να ενώσουμε τις ψυχές μας, να συνομιλήσουμε με νότες και χρώματα, να «δώσουμε τελικά ξανά στο χρόνο χρώμα». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις 20:00 στο προαύλιο του Αγίου Τίτου. Θα συγκεντρωθούν τρόφιμα για το κοινωνικό παντοπωλείο, καθώς και χρήματα για το Κέντρο Παιδικής Μέριμνας Ηρακλείου.
Στην προσπάθειά μας αυτή να εισακουστεί η φωνή μας ηχηρότερα μέσα από έναν εναλλακτικό τρόπο έκφρασης διεκδικούμε τα εξής δικαιώματα μας στην παιδεία:
Ζητάμε το κράτος να πάψει να διασπαθίζει το δημόσιο χρήμα και να παρέχει τους απαραίτητους κρατικούς πόρους στην παιδεία, θέτοντας την εκπαίδευση ως πρωταρχικό μέλημα του.
Απαιτούμε ένα σχολείο ίσων ευκαιριών , που δεν έχει ανάγκη την παραπαιδεία.
Επιθυμούμε να διορίζονται έγκαιρα οι καθηγητές και τα βιβλία (με την προϋπόθεση ότι έχουν διανεμηθεί ) να έχουν περιεχόμενο που να αρμόζει στις αντοχές και προσδοκίες του μαθητή .
Διεκδικούμε μια όχι μόνο τυπικά δημόσια εκπαίδευση αλλά ένα σχολείο δημιουργίας όπου ο μαθητής θα έχει ενεργητική και όχι παθητική συμμετοχή και οι καθηγητές θα είναι συνοδοιπόροι στο ταξίδι της μάθησης , όχι υποταγμένοι στις επιταγές του Υπουργείου Παιδείας
Είμαστε μαθητές ,συχνά μας χαρακτηρίζουν ονειροπόλους , ιδεαλιστές .. αυτό όμως δεν σημαίνει ότι γυρίζουμε τις πλάτες μας στην πραγματικότητα . Διαμαρτυρόμαστε για τα κοινωνικά προβλήματα , για την εξαθλίωση και τη δυσμενή θέση στην οποία βρίσκονται όχι μόνο οι συμπολίτες μας αλλά και ο κάθε άνθρωπος.. Δεν είμαστε «Έλληνες που στηρίζουν τον Έλληνα , Τούρκοι που στηρίζουν τον Τούρκο , Γάλλοι για τον Γάλλο ,Γερμανοί για τον Γερμανό»… είμαστε Άνθρωποι και στηρίζουμε τον Άνθρωπο και αυτό διεκδικούμε μέσα από την εκδήλωση αυτή.