Ο Μένανδρος ανάμεσα στον ρεαλισμό, την ιδεολογική φαντασία και την κειμενικότητα: παραδείγματα από τη “Σαμία” (Μέρος 1/2)

[ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΤΟΥ ΜΟΡΦΗ, ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΕΚΦΩΝΗΘΗΚΕ ΩΣ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΣΙΤΣΙΡΙΔΗ, ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ, ΣΤΙΣ 2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2015. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΟΙΠΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ, ΟΛΩΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΘΕΟΔΩΡΟ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ. ΠΛΗΡΕΣΤΕΡΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΕΜΑΤΩΝ ΠΑΡΕΧΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΟΥ MENANDER, NEW COMEDY AND THE VISUAL(CAMBRIDGE 2014)]

Οι αρχαίοι κριτικοί ομόφωνα αποφαίνονται ότι η αξία του Μενάνδρου έγκειται πρωτίστως στον ακριβή τρόπο με τον οποίο αναπαριστά τον βίο και την πολιτεία των ανθρώπων της εποχής του. Είναι γνωστό σε όλους μας το επίγραμμα του Αριστοφάνη του Βυζαντίου:

Ολόκληρο το άρθρο στη σελίδα antonispetrides.wordpress.com