oi gafes ton fisikonΒρισκόμαστε στο 1984
Είναι τρία χρόνια που θάπρεπε να είχα πάρει το πτυχίο, αλλά με ταλαιπωρεί ακόμα μάθημα προηγούμενων ετών, που δε λέω να περάσω. Ταξιδεύω για άλλη μια φορά Θεσσαλονίκη, με την ελπίδα να τα καταφέρω με τον εφιάλτη που με ταλαιπωρεί.
Οι λόγοι που δεν το πέρναγα μπορεί να ήταν:
1. Στο εργαστήριο του μαθήματος είχα εκμυστηρευτεί στο βοηθό, ότι πιο κοιμήσης καθηγητής στις παραδόσεις από το συγκεκριμένο καθηγητή δεν υπήρχε !
2. Σε κάποια εξεταστική, δεν είχα διαβάσει γρι και για να διασκεδάσω την αποτυχία μου έγραψα στην κόλλα: – Δεν μπορώ να γράψω γιατί με παίρνει ο ύπνος και έτσι γράφω τελικά αυτό που έμαθα καλά από εσάς.
3. Όταν μια φορά είδα τον καθηγητή για να συνεννοηθώ πότε θα με εξετάσει, αυθόρμητα άνοιξα τη στοματάρα μου και χασμουρήθηκα μόλις τον αντίκρισα σαν ουρακοτάγκος που βλέπει τσαμπιά Chiquita.
Στο τραίνο συνταξιδεύει μία κεχαριτωμένη νεανίς η οποία κάνει εμφανές το ενδιαφέρον της. Συζητήσαμε πολλά βαρετά θέματα, από τα μπιμπελό μουράνο μέχρι τα δώρα γάμου της φίλης της. Με μεγάλη προσπάθεια συγκράτησα το χασμουρητό μου κυρίως για λόγους savoir vivre. Μπαίνοντας στο σταθμό Θεσσαλονίκης τολμώ και ζητώ τηλέφωνο και προσκαλώ το βράδυ σε παρτάκι φίλου που γιόρταζε.
Δίνω το μάθημα, χαμογελώντας στον καθηγητή και το βοηθό και συγκρατώντας το χασμουρητό μου με διπλό ελληνικό καφέ και ειδικές ασκήσεις εγκράτησης της σιαγόνας παρά τις δυνάμεις που δεχόταν να ανοίξει σα μπουλντόζα caterpillar. Το αποτέλεσμα το βλέπω αμφίρροπο καθότι ζόρικα ξεπερνώ το 5. Η αγωνία μου πλέον είναι μεγάλη.
Το βράδυ στο πάρτυ, μόλις εμφανίζεται η ωραία αλλά άμυαλη νεανίς, στροβιλιζόμαστε ευθύς στο ρυθμό του “nights in white satin” των “Moody blues” και της διηγούμαι την περιπέτειά μου για κάποιον κοιμήση καθηγητή που με ταλαιπωρεί. Μου διηγείται κι εκείνη τα δικά της και μου λέει ότι ο θείος της είναι καθηγητής στη σχολή μου ! Μου λέει το όνομά του και είναι αυτός !
Δεν της λέω τίποτα παραπάνω για να μην αποκαλυφτώ και όταν με ρωτάει πως είναι το επώνυμό μου, της λέω το επώνυμο του συμφοιτητή που έκανε το πάρτυ !
Ευτυχώς δεν έκανα τη γκάφα να της πω, ότι ο κοιμήσης ήταν ο θείος της !
Αλλά και η ίδια εδώ που τα λέμε δεν πήγαινε πίσω !
https://www.youtube.com/watch?v=9muzyOd4Lh8

Προηγούμενο άρθροΕπίσκεψη στο Λύκειο του Αριστοτέλους
Επόμενο άρθροΣύνδεσμος Φιλολόγων Σερρών, Επιμορφωτική διημερίδα
Κωνσταντίνος Παπαγιαννούλης
Διευθύνω τα φροντιστήρια «Πράξις γκρουπ» στο Παλαιό Φάληρο Αττικής. Για περισσότερα από 20 χρόνια αναζητώ τρόπους που εμπνέουν στους μαθητές το όραμα.Πιστεύω, ότι δεν φτάνει να κάνεις καλό μάθημα, αλλά πρέπει να εφευρίσκεις διαρκώς νέες ιδέες για να ενθαρρύνεις στη γνώση και να προτρέπεις στην επιτυχία.Ανάμεσα στις μεθόδους που χρησιμοποιείς τότε, είναι και γνώσεις αλλότριων – φαινομενικά κλάδων. Θήτευσα και μυήθηκα στο παρελθόν στον ημιεπαγγελματικό κινηματογράφο ταινιών μικρού μήκους, καθώς και στην καλλιτεχνική φωτογραφία.Σε αμφότερα τα μέσα ευοδώθηκαν οι επιδόσεις μου σε βαθμό που μου άφησαν εμπειρία ικανοποιητική για να διευθύνω σκηνοθετικά μία παρουσίαση επαγγελματικού προσανατολισμού. Πιστεύω, ότι καλύτερα απ΄όλους μπορούν να χαράξουν το όραμα στους νέους αυτοί, που ζουν καθημερινά μαζί τους και διαθέτουν το απαραίτητο ταλέντο.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.