Όταν τα έργα μιλούν… τα λόγια υποκλίνονται, σε περιπτώσεις Ανθρώπων γενικά και Μπαμπάδων ειδικά. Βεβαίως, τον καταλυτικό ρόλο της μάνας, ουδείς δύναται να τον αντικαταστήσει ή έστω να τον συμπληρώσει. Βάσει του ότι όμως, το ισχυρό φύλο, έστω σωματικά, είναι το αρσενικό, ωφέλιμο είναι να εξυμνούμε τους άξιους εκπροσώπους αυτού, ώστε να παραδειγματίζονται οι ευτελείς του είδους. Δεν υπάρχει άλλος κολακευτικότερος χαρακτηρισμός, από αυτόν του «μπαμπά» και της «μαμάς». Υπέρτατη αξία αποκτά ένας άνθρωπος, μόνο όταν αποχωρίζεται το φτωχικό «ΕΓΩ» του και το εξελίσσει στο πάμπλουτο «ΕΜΕΙΣ», που μόνο αξιόλογη συνέχεια αφήνει πίσω του.
Ποιος είναι όμως αυτός ο Αρσενικός Μπαμπάς και γιατί να ξεχωρίζει τόσο από κάθε τοξικό αγοράκι, ανεξαρτήτως ηλικίας, που δεν ξέρει τι του γίνεται και ζει για να πασαλείβει το ματαιόδοξο «ΕΓΩ» του; Μπαμπάς και Αρσενικός είναι εκείνος που παρέχει στο παιδί του μία τόσο προστατευμένη ζωή, ώστε αν χαθεί ως φυσική παρουσία, να παραμένει άσβηστος στην καρδιά του, για να τον συναντά καθημερινά μέσα του, γύρω του, παντού. Μπαμπάς και Αρσενικός είναι εκείνος, που αποδεικνύει εμπράκτως τον συναισθηματικό του πλούτο και τις αρχές του, ως μοναδικά όπλα επίτευξης κάθε στόχου. Μπαμπάς και Αρσενικός τελικά, είναι εκείνος που έχει λόγο τιμής, αξίες, συνείδηση και συναισθηματική ευφυΐα, ώστε να δοξάζει και να μην ευτελίζει το φύλο που του έδωσε ζωή.
Όσο κι αν «κακοποιείται» η ιερή ένωση των δύο εις σάρκα μίαν από ευτελείς του είδους, αρσενικού και θηλυκού γένους, δεν παύει να αποτελεί τη μοναδική πράξη που δίνει ζωή κυριολεκτικά. Για τους ασυνείδητους λοιπόν, που είναι ανίκανοι να συναναστραφούν με τον ίδιο τους τον εαυτό, πόσο μάλλον με άλλους ανθρώπους, ας μπει ένα «στοπ» στην αυτοματοποιημένη – ωμή τους συνεύρεση, που μόνο δυστυχία σκορπά. Κανένα παιδί δεν αξίζει ένα τέρας για πατέρα και καμία γυναίκα δεν αξίζει τον εξευτελισμό του ζωογόνου οργάνου της. Απ’ την άλλη, κανένας άντρας δεν αξίζει τον ευνουχισμό του από ανολοκλήρωτες τροτέζες του γυναικείου φύλου, οι οποίες στην τόση αχρηστία τους επενδύουν στην ύλη πάσης φύσεως, καθώς είναι ανίκανες να προσφέρουν έστω και τα στοιχειώδη στον άδειο τους εαυτό. Μπαμπάς είναι ένας και μοναδικός… ο Αρσενικός στην ψυχή, ενώ αντίστροφα μόνο ένας Αρσενικός στην ψυχή καθίσταται ικανός να γίνει Μπαμπάς. Στο μεγαλείο αυτών των Αρσενικών Ανθρώπων λοιπόν, είτε ως ανάμνηση, είτε ως ύπαρξη, ας ευχηθούμε άπαντες να αποτελούμε άξια συνέχεια τους… καθημερινά και αδιάκοπα!
