Η επιγραφική, η παλαιογραφία και η παπυρολογία αποτελούν τις λεγόμενες “βοηθητικές επιστήμες” της κλασικής φιλολογίας. Πρόκειται για επιστήμες που στην πραγματικότητα συνδυάζουν στοιχεία τόσο από τις ανθρωπιστικές όσο και από τις θετικές επιστήμες, αφού δεν ασχολούνται μόνο με την ερμηνεία του υλικού (των επιγραφών, των χειρογράφων σε περγαμηνούς ή χάρτινους κώδικες και των παπύρων), αλλά και με τη φυσική του υπόσταση. Άλλωστε η μελέτη, η συντήρηση και η αποκατάσταση του υλικού ως φυσικού αντικειμένου αποτελεί προϋπόθεση για την αξιοποίηση των πληροφοριών που περιέχονται σε αυτό.
Η ΕΠΙΓΡΑΦΙΚΗ είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη μελέτη του αρχαίου δράματος, καθώς σε επιγραφές, οι οποίες επιτελούσαν ρόλο αρχείου ή/και δημόσιας αναγγελίας ή/και μέσου με το οποίο διαιωνίζονταν τα επιτεύγματα διαφόρων ανθρώπων του θεάτρου, διασώζονται πάμπολλες πληροφορίες σχετικά με τους αρχαίους δραματικούς αγώνες (έργα που διαγωνίστηκαν, ποιητές που βραβεύτηκαν, υποκριτές που νίκησαν κλπ), τόσο στην Αθήνα όσο και στον ευρύτερο ελληνικό κόσμο. Οι σημαντικότερες θεατρικού ενδιαφέροντος επιγραφές είναι οι Διδασκαλίαι, οι Fasti και το Marmor Parium.
Διαβάστε τη συνέχεια στη σελίδα antonispetrides.wordpress.com
