Αν η ζωή είναι ένας αγώνας δρόμου για να ξεπεράσουμε τα εμπόδια, που δημιουργούνται, τεχνητά και μη, τότε ποια η ουσία της; Πότε θα ηρεμήσουμε από τις δυσκολίες της καθημερινότητας; Γιατί κανείς δεν καθορίζει πόσα και σε ποιους αξίζουν να εμφανιστούν όλα αυτά τα εμπόδια; Και πόσο δίκαιο είναι το εμπόδιο του ενός να μετατρέπεται σ’ εμπόδιο του άλλου;
Θεωρώ πως η υποκειμενικότητά τους είναι αυτή που καθορίζει τη δυσκολία τους. Για μένα μπορεί να είναι ακατόρθωτο το καινούργιο εμπόδιο, που προστέθηκε στη ζωή μου, γι’άλλον, όμως, το εμπόδιο μου είναι η καθημερινότητά του.
Αποτυχίες οικονομικές, ψυχικές. Αποτυχίες στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους, με την “καριέρα” μας, με τον εαυτό μας. Η κάθε αποτυχία αποτελεί για εμάς ένα καινούργιο εμπόδιο, το οποίο οφείλουμε να ξεπεράσουμε και για τους πιο δειλούς, να αγνοήσουμε.
Στον λαβύρινθο της ζωής, τα εμπόδια είναι αναπόφευκτα. Τα ξεπερνούμε με την βοήθεια άλλων ανθρώπων ή με τη βοήθεια του ίδιου μας του εαυτού. Κανένα εμπόδιο δεν είναι ίδιο με το άλλο. Το ένα πιο δύσκολο, το άλλο πιο εύκολο. Η δύναμη, όμως, για να ξεπεραστούν όλα τα εμπόδια είναι εσωτερική. Αν βλέπουμε όλες τις δυσκολίες της ζωής μας όμοιες, αν καταφέρουμε και αλλάξουμε την οπτική γωνία, τότε μόνο θα μπορέσουμε να βρούμε τη δύναμη για να ξεπεράσουμε όλες αυτές τις μικρές δυσκολίες, που καλώς ή κακώς δίνουν χρώμα στη ζωή μας. Χωρίς εμπόδια κανείς δεν κερδίζει. Εξάλλου αν δεν έχεις για τίποτα να παλέψεις, τότε ποια η δύναμη σου; Αν όλα είναι ευχάριστα κι εύκολα τότε ποια η ουσία της ζωής;
Η λύση είναι το κίνητρο, που κρύβεται πίσω από κάθε εμπόδιο. Η αποτυχία στις εξετάσεις συνεπάγεται με την εμπέδωση του συγκεκριμένου τομέα, όταν προσπαθήσουμε ξανά να πετύχουμε σ’αυτόν. Η οικονομική αποτυχία μας χτυπά την πόρτα ξεκαθαρίζοντας μας πως δεν ήμασταν, μάλλον, και τόσο προσεκτικοί με τα έξοδα μας. Η συναισθηματική αποτυχία μας αλλάζει, σαν ανθρώπους, σαν προσωπικότητες, σαν συμπεριφορές.
Πίστη στον εαυτό μας και στο ευμετάβλητο της ζωής. Τίποτα δεν είναι δεδομένο, μετά από ένα εμπόδιο έρχεται μία ικανοποίηση και το αντίστροφο. Είναι σαν ένας αγώνας δρόμου. Ο πιο καλά προπονημένος θα σπάσει τα “δεσμά” της ζωής και θα βγει νικητής. Αργά ή γρήγορα η ωριμότητα μας θα δείχνει τον δρόμο και τον τρόπο για να ξεπερνούμε τα εμπόδια της ζωής. Αγώνας, εξάλλου, χωρίς αντίπαλο δεν υφίσταται.
Μία, οπότε, είναι η συμβουλή μου: Κάθε εμπόδιο μπορεί να ξεπεραστεί, αν ασκήσεις πίεση στα σωστά σημεία…
Γράφει ο Ελευθεριάδης Πυθαγόρας Κωνσταντίνος!
pithagoreiotheorima.blogspot.gr
