«Ξεχώρισε από παλιά το ελληνικό έθνος από τους βαρβάρους όντας πιο ικανό και περισσότερο απαλλαγμένο από την ηλιθιότητα», Αριστοτέλης, αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. «Μήπως, ενώ έχουμε πεθάνει, ζούμε μόνο κατά φαντασίαν εμείς οι Έλληνες, που έχουμε περιπέσει σε συμφορά νομίζοντας ότι η ζωή είναι όνειρο; Ή ζούμε εμείς και έχει πεθάνει η ζωή;», Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς, Έλληνας ποιητής. «Χάριν της ιστορικής αλήθειας οφείλω να διαπιστώσω ότι μόνον οι Έλληνες, εξ’ όλων των αντιπάλων οι οποίοι με αντιμετώπισαν, πολέμησαν με παράτολμον θάρρος και ύψιστην περιφρόνησιν προς τον θάνατον», Αδόλφος Χίτλερ, Γερμανός δικτάτορας.
Ημέρα που άπαντες θυμούνται να εκφράσουν με πάθος την αγάπη τους για την πατρίδα μας η σημερινή, καθώς εκτός από μπούστα και μπούτια, έχει και ψυχή (πάνω απ’ όλα) κάθε ρέμπελος, ηλίθιος Νεοέλληνας που καίει εγκεφαλικά κύτταρα και παθαίνει από υπερκόπωση μέχρι διπολικές διαταραχές, όντας ενεργός μόνο στα social media και καθόλου στη ζωή. Βέβαια, μπροστά στο «τάχα μου και δήθεν μου», τύφλα να’ χει η αλήθεια για άτομα με περιορισμένη αντίληψη και μηδαμινή δράση, αλλά απ’ το τίποτα, καλούτσικο είναι κι αυτό το «κάτι», όσο ρηχό κι αν είναι. Σήμερα λοιπόν, που όλοι θυμούνται να είναι πατριώτες, επέλεξα να διαβαστούν αυτές οι αράδες, για να δύσει η τροτέζα υποκρισία και να ανατείλει η ζωογόνος αλήθεια.
Αυτό το μακρινό «ΟΧΙ» που αποθεώνουμε κάθε χρόνο τέτοια ημέρα ανήκει σε άλλης κοπής ανθρώπων, των οποίων τα κόκκαλα τρίζουν τόσο συχνά, που έχουν γίνει σκόνη απ’ την ντροπή. Σε ανθρώπους που είχαν ΗΘΟΣ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ και κυρίως ΘΕΛΗΣΗ να εκπληρώσουν τον υποτιθέμενο αυτονόητο σκοπό του περάσματος καθενός από αυτή τη μοναδική ζωή: να αφήσει τα καλύτερα πίσω του και να φύγει. Σε ανθρώπους που η δύναμη της ψυχής τους υπερέβαινε τη δύναμη του κορμιού τους, το οποίο μάλιστα θυσίαζαν, προκειμένου να ζει ελεύθερος και ταυτόχρονα δέσμιος της ίδιας του της ψυχοσύνθεσης κάθε ρέμπελος σήμερα, που για όλα του φταίει η Ελλάδα, οι πλανήτες και η μοίρα του η κακομοίρα, αλλά ποτέ η τεμπέλικη επαρχιώτικη νοοτροπία του, που πασχίζει μόνο για το βόλεμα και τα μάτια του κόσμου.
Η σημερινή ημέρα λοιπόν, για εμένα, που δε διστάζω να αντιλαμβάνομαι και να εκφράζω την πραγματικότητα και την αλήθεια, ας σηματοδοτήσει ένα ΟΧΙ στην κατάντια κάθε λογής. ΟΧΙ στις παρταλίστικες συμπεριφορές φουκαρά μου Έλληνα, που έχει πάρει φωτιά το σπίτι του διπλανού σου και ψυχανεμίζεσαι ότι δεν πρόκειται να καεί το δικό σου «εγουλάκι». ΟΧΙ στη νοοτροπία ότι τα χρήματα ορίζουν τη ζωή και το θάνατό μας, καθώς ουδέποτε στην ιστορία αυτός ο ευλογημένος τόπος ευδοκίμησε σε πλούτο χρημάτων, παρά μόνο σε πλούτο φυσικού κάλλους. ΟΧΙ στην κακή σκέψη και την καταστροφολογία, γιατί η ζωή κύκλους κάνει και όλα αλλάζουν, αρκεί μόνο να το αξίζουμε και να αγωνιζόμαστε γι’ αυτό.
Η ζωή δεν είναι γεμάτη μόνο με γέλια, ανεμελιά και χαρές, περιλαμβάνει και δοκιμασίες, πίκρες και ανείπωτους πόνους. Δεν είναι ελληνικό το οικονομικό πρόβλημα, είναι ευρωπαϊκό και σύντομα θα γίνει και παγκόσμιο, γι’ αυτό δείτε το φως στο τούνελ, πιστέψτε σε αυτό και πείτε ΝΑΙ στη δράση που σκορπίζει ψυχική ευφορία και εξέλιξη. Με αυτή την ανίκητη ψυχική δύναμη και σωστές επιλογές να μάχεστε, χωρίς να πολεμάτε, για το καλύτερο που κάθε Έλληνας γνωρίζει απ’ την κούνια του να χαρίζει απλόχερα, φωτίζοντας ολόκληρη την ανθρωπότητα. Εύχομαι ολόψυχα κάθε πόνος και παρακμή να καεί και κάθε χαρά και πρόοδος να αναγεννηθεί, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Χρόνια καλά Έλληνες, χρόνια πολλά Ελλάδα!
