Ευρισκόμεθα εν τω σωτηρίω έτει 1973
Απαιτώ από την μητέρα να μοι αγοράσει μπλουτζήνιον levis αυτό το οποίον δεν ήτο μαϊμουδένιον εκ τινος βιοτεχνίας εκ των πολλών ανθουσών εις Ψυρρήν και αλλαχού, άτινα εκάλυπτον την φρουφρουδένιαν ρουλαλάδικην γκα γκαν γκα γκαν ανάγκην δια μόστραν εις τας γκόμενας της εποχής οίτινες εθεώρουν λαλάκιδας όσους νενανίας δεν εφόρουν πετροπλυμένον οριτζινάλιον τζήνιον.
Και με λαμβάνει η μήτηρ εκ χειρός τινα ηλιόλουστην χειμερινήν Κυριακήν και καταφθάνωμεν δια του λεωφορείου 32 Παλαιόν Φάληρον – Αθήναι εις τον μαγικόν τόπον του μοναστηρακίου !
Και οι έκπληκτοι οφθαλμοί μου ορθάνοικτοι, αντικρύζωσι όλην την νεοελληνικήν κουλτούραν, εγκύς άπτουσαν της γαλυφοειδούς αμερικανικής, με χρώμα κι άρωμα του Περικλή, των ντονέρ κεμπάπ των ρητόρων της αρχαίας αγοράς, των όπα – όπα τσιναριών της ντίσκο, του Σωκράτους και του Διογένους, του πιτόγυρου του Μπαιρακτάρη και των κρασοποτών των υπό την γην καπηλειών !
Με αναβιβάζει η μήτηρ εις τινα κλίμακαν ξύλινην εις το δώμα τινος τζινοβιοτεχνίας, ένθα εράπτοντο τα Lee και τα Wrangler, τα levis και άλλα τινά μαιμουδοειδή είδη ! Εξίσταμαι λοιπόν και επαναστατώ, απαιτώντας εις την μητέραν εμού ίνα με οδηγήσει εις οριτζινάλιον κατάστημα καθότι οι φίλοι και συμμαθητές θα με επρογκούσαν ορώντας το μπασκλασαδένιον τζήνιον !
Ο διευθύνων τον ραπτικόν οίκον με λαμβάνει τότενες και μοι λέγει:
– Φίλε μου, θέλεις τζην Levis αμερικάνικο ορίτζιναλ ;
-Ναι του απαντώ γιατί θα με κοροϊδεύουν οι φίλοι μου !
-Θέλεις να σου δείξω μου λέει κάτι για την Ελλάδα και κάτι για την Αμερική ;
Με λαμβάνει από την χείρα και με περιφέρει πέριξ της αρχαίας αγοράς. Μου επισημαίνει τη θέα της ακρόπολης. Μου δείχνει τα ίχνη των τειχών, με οδηγεί στην πλατεία Αβησσυνίας, όπου δεσπόζουν αντίγραφα Μόραλη, όπου ηχεί η μουσική του Χατζηδάκη, όπου μοσχομυρίζει το ντονέρ. Εις το εγγύς δισκάδικον ηχεί το «born to be wild»των Steppenwolf !. Μου λέει, ότι το πιο μεταφυσικό μέρος της Ελλάδας είναι το Μοναστηράκι. Εδώ μου λέει πέθαναν και γεννήθηκαν μεγάλοι πολιτισμοί. Εδώ θα βρείς μου λέει τα αντικείμενα Ελλήνων που πουλήθηκαν μπιρ παρά. Με πάει βόλτα στα παλιατζίδικα.
Γυρνάμε πίσω και η μαμά μου προτείνει ένα άσπρο τζήν της βιοτεχνίας. Το φορώ, ορώμαι εις το κάτοπτρον και σκέπτομαι, ότι η μεγάλη καψούρα μου η Άννα αν το δει ίσως και να με προσέξει!
Στη οδό Ηφαίστου, πείθω τη μάνα μου να μοι αγοράσει Κρητικάς μπότας από εκείνας που βγάζουν φουσκάλες εις τα πέλματα ως αερόσολα της Adidas. Η αμερικανομανία δεν με εγκατέλειψεν πλήρως !
