Γράφει ο Ελευθεριάδης Πυθαγόρας.
Ίσως ναι, παλιά ήμουν πιο αφελής. Πίστευα πως υπήρχαν τέλειες σχέσεις, από τέλειους ανθρώπους,χωρίς ελαττώματα και προβλήματα στη ζωή τους. Μεγαλώνοντας αντιλήφθηκα πως το τέλειο είναι μία έννοια, που εισήγαγαν οι άνθρωποι στη ζωή τους προκειμένου να υφίσταται η έννοια της “αυτοβελτίωσης”.
Με ρώτησαν αρκετοί φίλοι και γνωστοί, κάποιοι έκπληκτοι- άλλοι απογοητευμένοι, αν τελικά υπάρχει κάποια σχέση χωρίς προβλήματα, χωρίς εντάσεις. “Φυσικά κι όχι”, απάντησα, πλέον, σίγουρος.
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύ δύσκολο να διατηρηθούν στον χρόνο. Άλλες υποκύπτουν στους πειρασμούς, άλλες πάλι φοβούνται τις γραμμές, που έθεσαν οι άνθρωποι ανάμεσα σε διάφορες γεωγραφικές περιοχές, ονομάζοντας τες “σύνορα”. Φοβούμενοι, λοιπόν, την απόσταση τερματίζουν τις σχέσεις τους, πριν καν δοκιμάσουν τα όρια τους και πιστέψτε με:Κανείς δεν τα γνωρίζει μέχρι να κληθεί να τα ξεπεράσει. Άλλες σχέσεις, οι λεγόμενες “παρασιτικές” σπρώχνουν τις μέρες και τις ώρες τρώγοντας τον ίδιο τους τον εαυτό. Από την άλλη πλευρά έχουμε και τις σχέσεις “συμβιβασμού”, λόγω χρημάτων, λόγω του φόβου της μοναξιάς, λόγω της απίστευτης δύναμης της συνήθειας; Πολλοί οι λόγοι.
Εκείνη, όμως, η κατηγορία που πάντα με εξέπληττε ήταν αυτή των “δυναμικών” σχέσεων, εκείνων που ανέτρεπαν όλη τους τη ζωή για να επιβιώσουν, εκείνων που αψηφούσαν όποιο εμπόδιο υπήρχε για να επιβιώσουν, εκείνων που είχαν τη δύναμη να μετατρέψουν τα ελαττώματα σε πλεονεκτήματα και το σημαντικότερο; Εκείνων των σχέσεων που απλώς και μόνο έμαθαν να αποδέχονται τον άλλον. Ένα μεγάλο ποσοστό των σχέσεων θα διατηρούνταν περισσότερο στο χρόνο αν απλώς εφήρμοζε αυτή την τακτική. Δύσκολη αλλά αποτελεσματική. Αποδέχομαι εσένα όπως είσαι και δεν προσπαθώ να σε αλλάξω. Είσαι μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα, που ήρθες να φωτίσεις με όλα τα θετικά σου στοιχεία τη δική μου. Δεν παραβλέπω τα αρνητικά σου αλλά δε σε εξαναγκάζω να τα αλλάξεις. Αν μπορώ να ζήσω με αυτά τότε δεν χρειάζεται να παραπονιέμαι κάθε μέρα για ό,τι δεν συμπίπτει με τα δικά μου “πιστεύω”.
Οι σχέσεις, λοιπόν, είναι ένας ζωντανός οργανισμός, κάποιες φορές νοσούν και κάποιες όχι. Το θέμα είναι να υπάρχει διάθεση και αγάπη για να βρεις την κατάλληλη θεραπεία, όταν τη χρειαστούν.
Μία μικρή συμβουλή: πάντα μέσα μας νιώθουμε, αντιλαμβανόμαστε αν μία σχέση μας αξίζει, αν μας δημιουργεί περισσότερα χαμόγελα από δάκρυα, αν μας κατατάσσει στις πρώτες επιλογές ή στα υστερόγραφα της. Ο κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τις καταστάσεις, που βιώνει καθημερινά. Αυτό που πιστεύει πως αξίζει, αυτό υφίσταται.
Αν η ζωή είναι μία, τότε φρόντισε να βρεις ανθρώπους, που σου αποδεικνύουν πως μαζί τους και μία φορά να ζούσες θα ήταν αρκετή.
https://www.youtube.com/watch?v=LtJBH3ksypQ
pithagoreiotheorima.blogspot.gr
