Αγαπημένο χωριό από Αριστοτέλη, η ηθική αρετή δύναται να ορισθεί ως ‘εξις προαιρετική κατευθυνόμενη ουσιαστικά σε μια μεσότητα αναφορικά με εμάς καθορισμένη από τον κανόνα που θα επεκαλείτο ο φρόνιμος άνθρωπος’.
Δεν εννοεί φυσικά το αριθμητικό ή αντικειμενικό μέσο, αλλά εκείνο που ταιριάζει στον καθένα για τη δική του πορεία μέσα στην κοινωνία, καταρρίπτοντας τις συναισθηματικές, πολιτικές και κοινωνικές ακρότητες και εξάρσεις που καταδυναστεύουν την ψυχή μας. Το σαθρό πολιτικό γίγνεσθαι παρασιτεί στο θυμικό και την κρίση μας. Πιστεύω ότι ο κορυφαίος πρόγονος μας καταδικάζει την μανιχαϊκή-ηθικολογική στάση ζωής ( ενσαρκωμένη στους πολιτικούς μας ‘σωτήρες’) και από την άλλη τη νατουραλιστική θα έλεγα ή μάλλον αναίσχυντη και ακόλαστη (που ούτε κατά διάνοια τους ταιριάζει!).
Εν πάση περιπτώση, θα ήθελα να συγχαρώ τον αδερφό μου Δημήτρη για την ενθύμηση που μας προσφέρει με τερματικό την παραπάνω στάση ζωής. Το βιβλίο του δεν είναι ούτε αντίδοτο ούτε περιττό Χριστουγεννιάτικο στολίδι. Είναι οδηγός για να ενθυμηθεί κάποιος τους ‘λίθους’ εκείνους για τη δόμηση μίας ευδαιμονικής ψυχής και κοινωνίας.
Φιλοσοφική λίθος στο εγχείρημα αυτό η Ταπεινότητα. Άλλωστε και οι μεγαλύτεροι Δάσκαλοι δεν διεκδίκησαν αποκλειστικότητα και απολυτότητα. Ήταν και αυτοί μία σταγόνα στον ωκεανό.
Γιώργος Μαρτσέκης, Δικηγόρος
Πτυχίο Νομικής (Εθνικό & Καποδιστριακό, Αθήνα)
Μεταπτυχιακός Τίτλος στο Εμπορικό & Εταιρικό Δίκαιο (Queen Mary, Λονδίνο)
