Δεν έχουν μόνο το άγχος τους και την αγωνία τους οι φετινοί υποψήφιοι φοιτητές και σπουδαστές. Έχουν και έναν Υπουργό Παιδείας θιασώτη της δημαγωγίας και της ακόρεστης δίψας για δημοσιότητα, της προχειρότητας και της ανευθυνότητας. Όλο το χρόνο και σχεδόν κάθε εβδομάδα «καταργεί τις Πανελλαδικές Εξετάσεις», τις διαβάλλει και τις αποδομεί. «Οι Πανελλαδικές εξετάσεις είναι αντικειμενικές αλλά όχι και αξιόπιστες», μας αναφέρει με βαθυστόχαστη αναφορά, χωρίς να μπαίνει ποτέ στον κόπο να εξηγήσει τι σημαίνει ότι είναι αναξιόπιστες. Και αν αυτό σημαίνει κάτι κακό, γιατί ως αρμόδιος Υπουργός εξαντλεί το ρόλο του στη θέση του μακρινού παρατηρητή και του ηθικού αποτιμητή;
Αλλά το πιο εξόφθαλμο στοιχείο στην όλη συμπεριφορά του είναι ότι κάνει ό,τι μπορεί για να απαξιώσει τις Πανελλαδικές εξετάσεις και να δημιουργήσει προβλήματα στους υποψήφιους. Και έτσι ενώ οι υποψήφιοι βρίσκονται στην «τελική ευθεία» και στην πιο κρίσιμο στάδιο της προετοιμασίας τους, έχουν να αντιμετωπίσουν την ανευθυνότητα και τη φλυαρία του Υπουργού.
Φέτος για πρώτη φορά έχουμε μείωση των εισαγόμενων στις πιο περιζήτητες σχολές – κάτι που υπονομεύει τις φιλοδοξίες και τους σχεδιασμούς χιλιάδων μαθητών. Είναι τουλάχιστον αστείο να επικαλείται τις προτάσεις των αρμόδιων Πανεπιστημίων για τη μείωση, γιατί όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης αυτό πάντα συνέβαινε – άλλωστε ο ρόλος τους είναι συμβουλευτικός. Αν το Υπουργείο είχε σκοπό να μειώσει τις θέσεις εισακτέων κατά 20% (και πλέον) στις πιο απαιτητικές σχολές, θα έπρεπε να το κάνει γνωστό από την περσινή χρονιά, γιατί οι μαθητές αποφασίζουν για τον πανεπιστημιακό τους προσανατολισμό και ετοιμάζονται από τη Β΄ λυκείου – και αυτό είναι γνωστό σε ολόκληρη την κοινωνία.
Υπό την πίεση των δημοσιευμάτων και προφανώς υπό το βάρος της ελαφρότητας με την οποία αντιμετωπίζει ακόμα και τα πιο ευαίσθητα πεδία της εκπαίδευσης, το Υπουργείο δια στόματος του Γενικού Γραμματέα του δηλώνει στην τηλεόραση του «Σκάι» ότι «είναι αίτημα εύλογο, σωστό να ανοίξουμε τη διαδικασία για δυνατότητα δήλωσης από τους υποψηφίους πέμπτου μαθήματος» (sic). Προφανώς, αν υπήρχε στοιχειώδης ευαισθησία και επίγνωση του τι σημαίνει αυτή η δήλωση του κ. Παντή, θα έπρεπε να έχει ήδη παραιτηθεί. Γιατί αγνοεί με τον πιο προκλητικό τρόπο το τι είναι και τι σημαίνουν οι Πανελλαδικές εξετάσεις. Άραγε ήταν δύσκολο να σκεφτεί ότι ένας υποψήφιος δεν μπορεί να ετοιμαστεί σε δύο μήνες για ένα νέο μάθημα (το πέμπτο) όταν στα άλλα μαθήματα η προετοιμασία διαρκεί περίπου δύο χρόνια;
Και όταν διαπίστωσε η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ότι αυτή η βολιδοσκόπηση του Γενικού Γραμματέα για τη «θεραπεία» της απαράδεκτης απόφασής της για σοβαρή μείωση των εισακτέων στις πιο περιζήτητες σχολές αγγίζει τα όρια του παραλογισμού, προχώρησε στη «μείωση της μείωσης» των εισακτέων με μια φτηνή μπακάλικη πρακτική. Και τα ερωτήματα τίθενται από μόνα τους.
Τι άλλαξε από τον υποτιθέμενο σωστό αρχικό σχεδιασμό τους και τροποποιούν την απόφασή τους; Γνωρίζουν ότι τα ζητήματα που αφορούν τις Πανελλαδικές εξετάσεις δεν τροποποιούνται από τη μια στιγμή στην άλλη; Ποιος δεν σέβεται την αγωνία και τη σκληρή προσπάθεια των χιλιάδων υποψηφίων και των οικογενειών τους τα κόμματα που απλώς ανέδειξαν το ζήτημα ή ο ίδιος ο Υπουργός με τις αυθαιρεσίες του και τις παλινωδίες του; Μήπως ο Υπουργός προσπαθεί να τεκμηριώσει την φοβερής επινόησης δήλωσή του ότι οι Πανελλαδικές εξετάσεις δεν είναι αξιόπιστες; Ποιος επηρεάζει αρνητικά τους υποψήφιους τα πρωτοσέλιδα και η αντιπολίτευση ή οι δικές του ανευθυνότητες; Και σε σχέση με αυτό, μήπως ο κ. Γαβρόγλου δεν θέλει να του γίνεται καμιά κριτική ακόμα και στα πιο εμφανή λάθη του; Γιατί αν κατά τη γνώμη του δεν έκανε λάθος, δεν θα προχωρούσε σε μια έστω και κίβδηλη επιδιόρθωση!
Τελικά έχει καταλάβει η ηγεσία του Υπουργείο ότι προκαλεί σοβαρή αδικία σε ένα μεγάλο μέρος των υποψηφίων και μάλιστα των κατά τεκμήριο αριστούχων μαθητών; Εκτός αν αυτή η αντιμετώπιση είναι απόρροια της ιδεολογικής προσέγγισης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. περί του ρόλου και της αξίας της αριστείας.
Θεωρούμε ότι η μόνη λύση είναι η επαναφορά του αριθμού των εισακτέων στα περσινά επίπεδα. Και αν το Υπουργείο θέλει να αλλάξει (δηλαδή να αποδομήσει) τα κακώς κείμενα σ’ αυτό το ζήτημα, θα πρέπει στοιχειωδώς να το θέσει σε μια διαδικασία έγκαιρου και ουσιαστικού διαλόγου. Πρόκειται για ένα θέμα που αφορά την ελληνική κοινωνία και κυρίως τους σχεδιασμούς ζωής χιλιάδων μαθητών μας και δεν είναι θέμα για να εκφράζεται η ανευθυνότητα και η προχειρότητα – εκτός αν υπάρχει και κάτι χειρότερο πέραν τούτων…
Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών (ΠΕΚ)
