ΠΑΣΑΦ:Σχετικά με την αναμόρφωση του Προγράμματος Σπουδών στο μάθημα της Ιστορίας

Τελευταία έχει ξεκινήσει στους κόλπους της εκπαιδευτικής κοινότητας μία μεγάλη συζήτηση σχετικά με την αναμόρφωση του Προγράμματος Σπουδών στο μάθημα της Ιστορίας όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης.

Πολλές φωνές με εντυπωσιακά μεγάλη αυτοπεποίθηση εκφωνούν λόγους και προλειαίνουν το έδαφος για την αναγκαιότητα της μεταβολής όλων αυτών, που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Κι αυτό δεν θα ήταν απαραίτητα κακό, αν πίσω από την ρητορική αυτή δεν κρυβόταν για άλλη μια φορά η κύρια επιδίωξη της εξοικονόμησης πόρων, αλλά και δυστυχώς μία παντελής έλλειψη γνώσης της σκληρής πραγματικότητας όσον αφορά στη διδασκαλία των φιλολογικών μαθημάτων στο ελληνικό σχολείο.
Προτείνουν, λοιπόν, οι ταγοί της αλλαγής αναμόρφωση του Προγράμματος Σπουδών, την ώρα που το μάθημα της Ιστορίας διδάσκεται κατά 60% από καθηγητές που δεν το έχουν σπουδάσει, δεν το έχουν διδαχτεί και εξεταστεί και ουτέ φυσικά αποτελούσε εξεταστέα ύλη στον διαγώνισμό του Α.Σ.Ε.Π., όπως αυτό ισχύει για τη συντριπτική πλειονότητα των φιλολόγων.
Ζητούν αναβάθμιση και εμβάθυνση στη Νεότερη Ιστορία, όταν από το 2013 χωρίς κανένα επιστημονικό κριτήριο έχουν μειώσει τις διδασκόμενες ώρες από 3 σε 2 στη Γ΄Γυμνασίου, στην τάξη δηλαδή, που οι μαθητές ασχολούνται κατεξοχήν με τη Σύγχρονη Ιστορία των δύο τελευταίων αιώνων.
Τέλος, μιλούν για τη χρήση των Τ.Π.Ε. και των εποπτικών μέσων στην εκπαίδευση, γιά χρήση του αρχείου της ΕΡΤ και άλλα πολλά, όταν στα περισσότερα σχολεία της επικράτειας όχι μόνο δεν υπάρχουν διαδραστικοί πίνακες, αλλά ούτε καν ηχεία για να τα συνδέσει ο εκπαιδευτικός με τον προσωπικό του υπολογιστή, στην περίπτωση που θεωρήσει αναγκαίο να προβάλει έστω και ένα ηχητικό ντοκουμέντο από την εποχή που εξετάζει. Σαφής οδηγία, άλλωστε, των περισσότερων διευθυντών στο ελληνικό σχολείο της κρίσης, στην αρχή κάθε νέας σχολικής χρονιάς, είναι η « οικονομία στις φωτοτυπίες», γιατί το χαρτί είναι πανάκριβο και η αγορά νέου toner για το φωτοτυπικό μηχάνημα φαντάζει πολυτέλεια.
Γι΄ αυτό, ας αφήσουμε τα ανέξοδα σχέδια επί χάρτου και ας συμβουλευτεί το Υπουργείο τις φωνές ανθρώπων που εργάζονται στην αρένα του δημόσιου σχολείου των μνημονίων και όχι μιας «αυλής» ακαδημαΐκών, που μάλλον αγνοούν πλήρως σε ποιες συνθήκες δουλεύει το 40% των φιλολόγων(!) που διδάσκει στα σχολεία το μάθημα της Ιστορίας.
Κι ας ξεκινήσουν οι αλλαγές από τα σημαντικά, όπως είναι η διδασκαλία του μαθήματος από αυτούς που αποδεδειγμένα το γνωρίζουν και από την αναγκαία επιμόρφωσή τους από αρμόδιους φορείς κι όχι, για πολλοστή φορά, από προφάσεις εν αμαρτίαις και άλλα λοιπά της πασχαλινής περιόδου, που δυστυχώς για το ελληνικό σχολείο δεν φέρνουν την Ανάσταση αλλά με μαθηματική ακρίβεια ακόμα έναν βαρύ χειμώνα καταστροφικών σχεδίων και αποφάσεων.