Η Τομεάρχης Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, βουλευτής Επικρατείας, κυρία Νίκη Κεραμέως, ως εισηγήτρια της Νέας Δημοκρατίας στην ομιλία της επί της αρχής του νομοσχεδίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και την έρευνα, ανέδειξε ότι η ακολουθούμενη κοινοβουλευτική διαδικασία αποκαλύπτει τις προσχηματικές προθέσεις της ηγεσίας για ουσιαστικό διάλογο, κυρίως όμως, ότι στο νομοσχέδιο ενυπάρχουν σοβαρά ζητήματα ουσίας.
«Σε μια εποχή που θα έπρεπε να παρέχονται κίνητρα στα Ιδρύματα για να κινηθούν προς τα εμπρός, η κυβερνητική πολιτική, με το παρόν νομοθέτημα, τα στέλνει πίσω ολοταχώς. Ένα νομοθέτημα που όχι μόνο δεν δίνει στα Ιδρύματα καμία αναπτυξιακή προοπτική, αντιθέτως μπλοκάρει και αυτήν την οποία ήδη έχουν. Ένα νομοθέτημα που χαρακτηρίζεται από τέσσερις λέξεις: συγκεντρωτισμός, εσωστρέφεια, υπερ-ρύθμιση, οπισθοδρόμηση, ένα νομοθέτημα που επιφέρει καίρια πλήγματα στην εκπαίδευση», είπε χαρακτηριστικά.
Προχώρησε με ενδεικτική αναφορά σε 7 από τα πολυάριθμα πλήγματα που δέχεται το εκπαιδευτικό σύστημα με το παρόν νομοθέτημα:
1. Εισάγει ένα ασφυκτικό, υπέρμετρα περιοριστικό και γραφειοκρατικό πλαίσιο για τα μεταπτυχιακά προγράμματα. Ένα πλαίσιο, το οποίο ακυρώνει την αναπτυξιακή τους προοπτική και τα καταδικάζει σε παρακμή, αν όχι σε αφανισμό.
2. Αποδιοργανώνει στην ουσία τη λειτουργία της Πρυτανείας, προβλέποντας την εκλογή Αντιπρυτάνεων σε ξεχωριστά ψηφοδέλτια, με απώτερο στόχο τον κομματικό έλεγχο των Ιδρυμάτων. Ζητούμενο για την Κυβέρνηση φαίνεται να είναι αυτό που μπορεί να ευνοήσει το κόμμα, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που μπορεί να έχει η συγκεκριμένη επιλογή στη λειτουργία των πολυπρόσωπων οργάνων και στην αδυναμία διοίκησης αυτών.
3. Εκχωρώντας αρμοδιότητες της Αρχής Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ΑΔΙΠ) σε μια νεοσυστηνόμενη επιτροπή, στην ουσία αποψιλώνει την ΑΔΙΠ από αρμοδιότητες, με άμεσο κίνδυνο την αποκοπή των ελληνικών Ιδρυμάτων από τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας. Παραβιάζεται έτσι προδήλως η θεμελιώδης αρχή της λειτουργικής ανεξαρτησίας αξιολογούμενου-αξιολογητή.
4. Καταργεί τα Συμβούλια Ιδρύματος και θεσμοθετεί τα Ακαδημαϊκά Συμβούλια Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας σε κάθε διοικητική περιφέρεια. Μόνο και μόνο η ύπαρξη των Συμβουλίων αυτών, Συμβουλίων πέρα και πάνω από τα Ιδρύματα, θίγει το αυτοδιοίκητο των Ιδρυμάτων και εγείρει σοβαρότατα ζητήματα συνταγματικότητας.
5. Προβλέπεται η συμμετοχή εκπροσώπων των φοιτητών – ή μήπως θα έπρεπε να λέω εκπροσώπων των παρατάξεων – στα όργανα διοίκησης των Ιδρυμάτων Συμφωνούμε οι φοιτητές να έχουν σε ένα βαθμό λόγο σε θέματα των Ιδρυμάτων, αλλά σας ερωτώ, θεωρείτε φυσιολογικό φοιτητές να ψηφίζουν, μεταξύ άλλων, για:
• την απονομή τίτλων Επίτιμου Διδάκτορα, Ομότιμου και Επίτιμου Καθηγητή,
• τη μετακίνηση Καθηγητών από και προς ένα Τμήμα,
• την αλλαγή του γνωστικού αντικειμένου στο οποίο έχει διοριστεί Καθηγητής.
6. Επαναφέρει μια παρωχημένη και άκρως επικίνδυνη αντίληψη για το ακαδημαϊκό άσυλο. «Είναι πραγματικά λυπηρό. Στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες συζητάνε για το πώς θα αυξήσουν και θα εμβαθύνουν συνεργασίες των Ιδρυμάτων τους με άλλα ιδρύματα του εξωτερικού, για το πώς θα προσελκύσουν περισσότερους ξένους φοιτητές, και εμείς, εδώ, στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, συζητάμε για το αν η αστυνομία θα έχει δικαίωμα να συλλαμβάνει τον ληστή, τον βιαστή, τον κλέφτη, τον ναρκομανή, αυτόν που βιοπραγεί εντός του Πανεπιστημίου. Γιατί, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, επιμένετε να υποσκάπτετε το μέλλον αυτής της χώρας;», επεσήμανε χαρακτηριστικά.
7. Καταργεί τον χαρακτηρισμό της διαγωγής, ρύθμιση ενδεικτική της νοοτροπίας, αλλά και της ιδεοληψίας της Κυβέρνησης. «Κυρίες και κύριοι, υποχρέωση του σχολείου είναι ασφαλώς ο εγγραμματισμός των μαθητών, αλλά και η σφαιρική μόρφωσή τους, η διαμόρφωση του χαρακτήρα τους, η διδασκαλία κανόνων κοινωνικής συμπεριφοράς. Δεν προσμετρώνται μόνο οι επιδόσεις στα μαθήματα, αλλά και η συναναστροφή εντός κοινωνικού πλαισίου.», τόνισε η κυρία Κεραμέως.
Ολοκλήρωσε την παρέμβασή της αποκαλύπτοντας τις βαθύτερες προθέσεις της Κυβέρνησης πίσω από το παρόν νομοθέτημα:
«Κυρίες και κύριοι, και θα κλείσω με αυτό, η πρόθεσή σας είναι ξεκάθαρη. Μετά την παταγώδη αποτυχία σας να εφαρμόσετε τις δήθεν αριστερές σας πολιτικές στον τομέα της οικονομίας, μετά τα 12 δις ευρώ που υποσχόσασταν σε παροχές προς τους κοινωνικά αδύναμους και τη μετατροπή τους σε 14 δις ευρώ αχρείαστα μέτρα, ψάχνετε απεγνωσμένα πεδίο για να ορθώσετε τον δήθεν αριστερό σας λόγο, ψάχνετε απεγνωσμένα πεδίο για να αποδείξετε τη δήθεν αριστερή σας πολιτική. Εξ’ου και η επαναφορά του ασύλου, η κατάργηση της διαγωγής σας σχολεία, η εκ νέου διείσδυση της κομματοκρατίας στα πανεπιστήμια, όλα προς τέρψη του αριστερού σας ακροατηρίου. Για λόγους αυστηρά πολιτικής σας επιβίωσης, οδηγείτε την παιδεία σε μία πρωτοφανή οπισθοδρόμηση. Καταψηφίζουμε επι της αρχής το παρόν σχέδιο νόμου, σας διαβεβαιώνουμε ότι θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις ενάντια στην οπισθοδρόμηση που επιχειρείτε στην παιδεία καθώς επίσης ότι, εάν το νομοσχέδιο αυτό ψηφιστεί, η επόμενη Κυβέρνηση της ΝΔ θα το καταργήσει.»
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κύριε Υπουργέ, Κυρίες και Κύριοι,
Αυτό το νομοσχέδιο, σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα που έχει φέρει η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, ξεκίνησε με σχετικά καλύτερες προϋποθέσεις ως προς την ακολουθούμενη κοινοβουλευτική διαδικασία. Τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση – έστω και περιορισμένου χρόνου – και, έτσι, η ακαδημαϊκή κοινότητα είχε την ευκαιρία να εκφράσει τις αντιρρήσεις της για τις προωθούμενες αλλαγές, ή μάλλον τις έντονες αντιρρήσεις της. Ωστόσο, κύριε Υπουργέ, η δήθεν προσαρμογή σας στις κοινοβουλευτικές επιταγές δεν κράτησε για πολύ. Αργά το βράδυ της Παρασκευής, το κατατεθέν σχέδιο ήταν αυξημένο κατά 20 επιπλέον άρθρα. Ρυθμίσεις για την έρευνα, αλλά και την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και την εισαγωγή στην τριτοβάθμια, και την ιδιωτική εκπαίδευση και την δια βίου μάθηση και την επαγγελματική εκπαίδευση. Εν ολίγοις, ρυθμίσεις που αγγίζουν σχεδόν ολόκληρο το φάσμα της εκπαίδευσης. Όχι μόνο χωρίς διαβούλευση, λοιπόν, για σημαντικό μέρος των προωθούμενων ρυθμίσεων, αλλά και πάλι με διαδικασίες εξπρές, κατάθεση του νομοσχεδίου την Παρασκευή το βράδυ για συζήτηση στην Επιτροπή την Δευτέρα, 4 συνεδριάσεις επιτροπών και συνεδρίαση και ψήφιση στην Ολομέλεια, όλα αυτά σε 1 μόλις εβδομάδα. Και ποια εβδομάδα; Την τελευταία σχεδόν προ του κλεισίματος της Βουλής, κατά την οποία το μεγαλύτερο μέρος της εκπαιδευτικής κοινότητας είναι σε θερινές διακοπές και που συνεπώς ένα τέτοιο κραυγαλέα οπισθοδρομικό νομοσχέδιο μπορεί να περάσει πιο ανώδυνα. Και όλα αυτά ενώ την ίδια εβδομάδα συζητούνται και ψηφίζονται στη Βουλή άλλα 4 νομοσχέδια, όλως τυχαίως όλα αυτά την τελευταία εβδομάδα λειτουργίας της Βουλής εν μέσω θερινής ραστώνης. Και οι Βουλευτές υποτίθεται ότι θα μελετήσουν και θα επεξεργαστούν τις 1494 σελίδες των νομοσχεδίων αυτών εντός αυτής της μίας εβδομάδας. Αυτά ως προς την ακολουθούμενη διαδικασία και εν τέλει τις προσχηματικές προθέσεις της ηγεσίας για ουσιαστικό διάλογο.
Ως προς την ουσία του νομοθετήματος, δυστυχώς τα πράγματα είναι ιδιαιτέρως ζοφερά, κυρίως σε ό,τι αφορά τις ρυθμίσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και την έρευνα. Σε μια εποχή που θα έπρεπε να παρέχονται κίνητρα στα Ιδρύματα για να κινηθούν προς τα εμπρός, η κυβερνητική πολιτική, με το παρόν νομοθέτημα, τα στέλνει πίσω ολοταχώς. Ένα νομοθέτημα που όχι μόνο δεν δίνει στα Ιδρύματα καμία αναπτυξιακή προοπτική, αντιθέτως μπλοκάρει και αυτήν την οποία ήδη έχουν. Ένα νομοθέτημα που δεν δίνει απολύτως καμία λύση για την οικονομική επιβίωση των Ιδρυμάτων. Ειδικά ως προς την τελευταία, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, αδυνατεί να εκτιμήσει το κόστος για την πλειονότητα των προωθούμενων διατάξεων που προκαλούν δαπάνη. Άλλο ένα ακοστολόγητο νομοθέτημα, από τις 37 διατάξεις που το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έχει εντοπίσει ως εν δυνάμει δημιουργούσες δαπάνες, η Κυβέρνηση της έχει δώσει στοιχεία για μόλις 5 από αυτές προκειμένου να υπολογίσει την δαπάνη αυτή.
Εν τέλει, ένα νομοθέτημα που χαρακτηρίζεται από 4 λέξεις: συγκεντρωτισμός, εσωστρέφεια, υπερ-ρύθμιση, οπισθοδρόμηση, ένα νομοθέτημα που επιφέρει καίρια πλήγματα στην εκπαίδευση. Επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε 7 ενδεικτικά πλήγματα του νομοσχεδίου αυτού.
Πρώτο πλήγμα: εισάγει ένα ασφυκτικό, υπέρμετρα περιοριστικό και γραφειοκρατικό πλαίσιο για τα μεταπτυχιακά προγράμματα. Ένα πλαίσιο, το οποίο ακυρώνει την αναπτυξιακή τους προοπτική και τα καταδικάζει σε παρακμή, αν όχι σε αφανισμό. Πώς να μην μαραζώσουν τα κατ’ εξοχήν εξωστρεφή προγράμματα των Ιδρυμάτων, όπως είναι τα μεταπτυχιακά, όταν, ενδεικτικά:
• Προβλέπεται ότι οι διδάσκοντες των μεταπτυχιακών πρέπει να διδάσκουν τουλάχιστον σε ένα πρόγραμμα δωρεάν για να έχουν τη δυνατότητα να διδάξουν και να αμειφθούν από ένα δεύτερο. Και ορίζεται ότι η συνολική αμοιβή τους από τα μεταπτυχιακά δεν μπορεί να ξεπερνά το 20% των συνολικών τακτικών αποδοχών τους. Κυρίες και κύριοι, καθίσταται σαφές ότι οι διδάσκοντες δεν θα έχουν κανένα κίνητρο να διαθέσουν χρόνο για τα μεταπτυχιακά. Ήδη δυστυχώς εγώ προσωπικά έχω γίνει αποδέκτης της απόφασης καθηγητών ΠΜΣ που έχουν αποφασίσει να σταματήσουν να διδάσκουν αν περάσει αυτό το νομοσχέδιο. Εκ των πραγμάτων, τα μεταπτυχιακά θα οδηγηθούν σε σημαντική υποβάθμιση, αν όχι σε κλείσιμο. Και ποια θα είναι τα μεγαλύτερα θύματα της ρύθμισής σας αυτής; Οι ευπαθείς κοινωνικές ομάδες που δεν θα έχουν τα μέσα να εγγραφούν σε κάποιο αντίστοιχο μεταπτυχιακό του εξωτερικού.
• Φοιτητές από το εξωτερικό. Ορίζεται ότι δίπλωμα Μεταπτυχιακών Σπουδών δεν απονέμεται σε φοιτητή του οποίου ο τίτλος σπουδών πρώτου κύκλου από ίδρυμα της αλλοδαπής δεν έχει αναγνωριστεί από το ΔΟΑΤΑΠ. Με λίγα λόγια, καλούμε τον ξένο φοιτητή να φοιτήσει σε ΠΜΣ στην Ελλάδα, πληρώνει δίδακτρα, και λίγο πριν αποφοιτήσει, αν το ΔΟΑΤΑΠ δεν έχει αναγνωρίσει το πρώτο πτυχίο του, τον στέλνουμε πίσω χωρίς δίπλωμα! Περιμένετε ότι θα έρθει κάποιος ξένος φοιτητής στη χώρα μας με τέτοια διάταξη σε ισχύ; Σημειωτέον ότι τον έλεγχο νομιμότητας των δικαιολογητικών έως τώρα διενεργούσε η Σχολή, ερχόμενη σε επικοινωνία με τα πανεπιστήμια που απένειμαν τον τίτλο.
• Προπτυχιακά προγράμματα σε ξένη γλώσσα: λέτε ότι αυτά μπορούν να διενεργηθούν αποκλειστικά σε συνεργασία με το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος. Γιατί να μην παρέχεται η δυνατότητα αυτή και στα άλλα Ιδρύματα; Είναι δυνατόν όλα τα Ιδρύματα της χώρας να πρέπει να περάσουν τα ξενόγλωσσα προγράμματά τους από ένα Πανεπιστήμιο που διαθέτει μόλις 9 Καθηγητές;
• Προβλέπεται δικαίωμα αναπομπής από τον Υπουργό της απόφασης της Συγκλήτου για ίδρυση ενός ΠΜΣ, όταν έχει ενστάσεις ως προς το ύψος των τελών φοίτησης ή ως προς το λειτουργικό κόστος του ΠΜΣ. Προκειμένου ο Υπουργός Παιδείας να κρίνει για την αναπομπή, ζητά τη γνώμη 9μελούς επιτροπής (παρ. 7) που συγκροτείται με απόφασή του και αποτελείται από 2 παράγοντες του Υπουργείου (τον Γενικό Γραμματέα και τον Προϊστάμενο Γενικής Διεύθυνσης Ανώτατης Εκπαίδευσης), τον Πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου Εκπαίδευσης που έχει επιλέξει ο ίδιος, 3 Πρυτάνεις ή αντιπρυτάνεις που θα επιλέγει ο ίδιος και 3 εμπειρογνώμονες που πάλι θα επιλέγει ο ίδιος! Ο Υπουργός επιθυμώντας να αποδείξει ότι δεν υπερσυγκεντρώνει αρμοδιότητες στο πρόσωπό του, συστήνει μια επιτροπή που στην ουσία ελέγχει ο ίδιος. Κυρίες και κύριοι, η εμπλοκή της πολιτικής ηγεσίας στη λειτουργία των μεταπτυχιακών προγραμμάτων είναι ανεπίτρεπτη και θίγει προκλητικά το αυτοδιοίκητο των Ιδρυμάτων.
Δεύτερο πλήγμα: αποδιοργανώνει στην ουσία τη λειτουργία της Πρυτανείας, προβλέποντας την εκλογή Αντιπρυτάνεων σε ξεχωριστά ψηφοδέλτια, με απώτερο στόχο τον κομματικό έλεγχο των Ιδρυμάτων. Ζητούμενο για την Κυβέρνηση φαίνεται να είναι αυτό που μπορεί να ευνοήσει το κόμμα, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που μπορεί να έχει η συγκεκριμένη επιλογή στη λειτουργία των πολυπρόσωπων οργάνων και στην αδυναμία διοίκησης αυτών.
Τρίτο πλήγμα: με το να εκχωρεί αρμοδιότητες της Αρχής Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ΑΔΙΠ) σε μια νεοσυστηνόμενη επιτροπή, στην ουσία αποψιλώνει την ΑΔΙΠ από αρμοδιότητες, με άμεσο κίνδυνο την αποκοπή των ελληνικών Ιδρυμάτων από τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας. Παραβιάζεται έτσι προδήλως η θεμελιώδης αρχή της λειτουργικής ανεξαρτησίας αξιολογούμενου – αξιολογητή.
Τέταρτο πλήγμα: καταργεί τα Συμβούλια Ιδρύματος και θεσμοθετεί τα Ακαδημαϊκά Συμβούλια Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας σε κάθε διοικητική περιφέρεια. Μόνο και μόνο η ύπαρξη των Συμβουλίων αυτών, Συμβουλίων πέρα και πάνω από τα Ιδρύματα, θίγει το αυτοδιοίκητο των Ιδρυμάτων και εγείρει σοβαρότατα ζητήματα συνταγματικότητας.
Πέμπτο πλήγμα: προβλέπεται η συμμετοχή εκπροσώπων των φοιτητών – ή μήπως θα έπρεπε να λέω εκπροσώπων των παρατάξεων – στα όργανα διοίκησης των Ιδρυμάτων (Σύγκλητο, Πρυτανικό Συμβούλιο, Γενική Συνέλευση Σχολής, Κοσμητεία, Συνέλευση Τμήματος, Συνέλευση Τομέα). Και, ναι, συμφωνούμε οι φοιτητές να έχουν σε ένα βαθμό λόγο, σε θέματα των Ιδρυμάτων, αλλά σας ερωτώ, θεωρείτε φυσιολογικό φοιτητές να ψηφίζουν, μεταξύ άλλων, για:
• την απονομή τίτλων Επίτιμου Διδάκτορα, Ομότιμου και Επίτιμου Καθηγητή,
• τη μετακίνηση Καθηγητών από και προς ένα Τμήμα,
• την αλλαγή του γνωστικού αντικειμένου στο οποίο έχει διοριστεί Καθηγητής.
Έκτο πλήγμα: επαναφέρει μια παρωχημένη και επικίνδυνη αντίληψη για το ακαδημαϊκό άσυλο. Προβλέπετε την αυτεπάγγελτη επέμβαση των αρχών μόνο για κακουργήματα και εγκλήματα κατά ζωής. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, θα πρέπει να προηγηθεί απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου. Δηλαδή, στην πράξη θα πρέπει να συνέλθει το Πρυτανικό Συμβούλιο για να αποφασίσει πρώτα για τον νομικό χαρακτηρισμό μιας πράξης, αν συνιστά πταίσμα, πλημμέλημα ή κακούργημα (γιατί ποιος πρύτανης θα πάρει την ευθύνη να το αποφασίσει μόνος του;) και εν συνεχεία για το αν πρέπει να κληθούν οι αρχές ή όχι. Στο μεταξύ, η αξιόποινη πράξη θα έχει ήδη τελεστεί προ πολλού και το Πρυτανικό συμβούλιο, υποθέτω με τη βοήθεια κάποιου έγκριτου ποινικολόγου, θα αναζητά ακόμα το είδος της πράξης. Κύριες και κύριοι, είναι πραγματικά λυπηρό. Στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες συζητάνε για το πως θα αυξήσουν και θα εμβαθύνουν συνεργασίες των Ιδρυμάτων τους με άλλα ιδρύματα του εξωτερικού, για το πως θα προσελκύσουν περισσότερους ξένους φοιτητές, και εμείς, εδώ, στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, συζητάμε για το αν η αστυνομία θα έχει δικαίωμα να συλλαμβάνει τον ληστή, τον βιαστή, τον κλέφτη, τον ναρκομανή, αυτόν που βιοπραγεί εντός του Πανεπιστημίου. Γιατί, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, επιμένετε να υποσκάπτετε το μέλλον αυτής της χώρας;
Και τελευταίο ενδεικτικό πλήγμα από τις λοιπές διατάξεις, αυτές που παρείσφρησαν τελευταία στιγμή. Η ρύθμιση που αφορά στην κατάργηση της διαγωγής, η οποία είναι ενδεικτική της νοοτροπίας, αλλά και της ιδεοληψίας της Κυβέρνησης. Κυρίες και κύριοι, υποχρέωση του σχολείου είναι ασφαλώς ο εγγραμματισμός των μαθητών, αλλά και η σφαιρική μόρφωσή τους, η διαμόρφωση του χαρακτήρα τους, η διδασκαλία κανόνων κοινωνικής συμπεριφοράς. Δεν προσμετρώνται μόνο οι επιδόσεις στα μαθήματα, αλλά και η συναναστροφή εντός κοινωνικού πλαισίου. Η σχολική κοινότητα, όπως κάθε κοινωνικό σύνολο, χρειάζεται κανόνες για να λειτουργήσει, όμως και τα ίδια τα παιδιά δρουν καλύτερα και αισθάνονται ασφαλέστερα σε ένα περιβάλλον με γνωστούς όρους και κανόνες παρά σε ένα πεδίο ανεξέλεγκτο, χωρίς όρια. Θα συμφωνήσω ότι η χρήση της διαγωγής, ως μέσου αξιολόγησης της συμπεριφοράς μαθητών και πρόληψης, χρήζει αναμόρφωσης. Πρόκειται για ένα μέτρο που έχει σε ένα βαθμό παρακμάσει. Δυστυχώς όμως, το υπουργείο, σε μία ισοπεδωτική λογική, αφαιρεί χωρίς να αντικαθιστά, απαξιώνει αντί να εκσυγχρονίζει. Και το κυριότερο, περνάει και πάλι στη νέα γενιά το μήνυμα της ανομίας, το μήνυμα της ασυδοσίας.
Κυρίες και κύριοι, και θα κλείσω με αυτό, η πρόθεσή σας είναι ξεκάθαρη. Μετά την παταγώδη αποτυχία σας να εφαρμόσετε τις δήθεν αριστερές σας πολιτικές στον τομέα της οικονομίας, μετά τα 12 δις ευρώ που υποσχόσασταν σε παροχές προς τους κοινωνικά αδύναμους και τη μετατροπή τους σε 14 δις ευρώ αχρείαστα μέτρα, ψάχνετε απεγνωσμένα πεδίο για να ορθώσετε τον δήθεν αριστερό σας λόγο, ψάχνετε απεγνωσμένα πεδίο για να αποδείξετε τη δήθεν αριστερή σας πολιτική. Εξ’ου και η επαναφορά του ασύλου, η κατάργηση της διαγωγής σας σχολεία, η εκ νέου διείσδυση της κομματοκρατίας στα πανεπιστήμια, όλα προς τέρψη του αριστερού σας ακροατηρίου. Για λόγους αυστηρά πολιτικής σας επιβίωσης, οδηγείτε την παιδεία σε μία πρωτοφανή οπισθοδρόμηση. Καταψηφίζουμε επι της αρχής το παρόν σχέδιο νόμου, σας διαβεβαιώνουμε ότι θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις ενάντια στην οπισθοδρόμηση που επιχειρείτε στην παιδεία καθώς επίσης ότι, εάν το νομοσχέδιο αυτό ψηφιστεί, η επόμενη Κυβέρνηση της ΝΔ θα το καταργήσει.
Και θα κλείσω με ένα ερώτημα, οι Βουλευτές των ΑΝΕΛ ψήφισαν το 2011 τον Ν. 4009 τον οποίο σήμερα η Κυβέρνηση καταργεί. Τι θα κάνουν σήμερα οι ΑΝΕΛ, θα υπερψηφίσουν μόνο και μόνο χάρη παραμονής στην εξουσία;
