Βρισκόμαστε στο πρωινό της Δευτέρας 2/10/17
Μία μητέρα επισκέφθηκε το φροντιστήριο για πληροφορίες.
Ο γιος της – μέτριος μαθητής, έχει αποκοπεί από την εκπαιδευτική διαδικασία. Το παράπονο της μητέρας ήταν η αντιμετώπιση του γιου της από τους καθηγητές με το γνωστό τρόπο:
1. Εδώ είμαστε για να μάθουν όσοι θέλουν να μάθουν !
2. Όποιος θέλει να μάθει, καλώς ! Όποιος δεν θέλει να μη παρενοχλεί το μάθημα !
3. Όσοι ήρθατε στο Λύκειο και δεν ασχολείστε, κακώς ήρθατε – μπορούσατε να πάτε να μάθετε καμιά τέχνη !
Μέχρι εδώ που διαβάσατε το κείμενο, σίγουρα διαμορφώσατε κάποια άποψη σχετικά με το αν συμφωνείτε ή όχι με τις παραπάνω συνήθεις δηλώσεις των εκπαιδευτικών.
ΚΡΑΤΕΙΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΚΑΙ ΑΣ ΠΑΡΑΘΕΣΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΠΙΠΛΕΟΝ
-Ο εκπαιδευτικός που θα εκπαιδεύσει τους ήδη εκπαιδευμένους καλούς μαθητές, το επιλέγει για να έχει εκπαιδευτικό αποτέλεσμα ή για να μειώσει τον δαπανώμενο κόπο ;
-Ο εκπαιδευτικός που δεν έχει την ικανότητα να παρακινήσει και να συγκινήσει εκπαιδευτικά πόσο μέρος της εκπαιδευτικής του ικανότητας έχει χάσει;
-Πόσο διαφορετικούς φόρους πληρώνουν οι γονείς των «κακών μαθητών»
-Πόσο διαφορετικό θα ήταν το αποτέλεσμα της εκπαίδευσης από συγκεκριμένο εκπαιδευτικό σε ένα «καλό μαθητή» αν τον αναλάμβανε ένας άλλος εκπαιδευτικός;
Στα φροντιστήρια, η κατ΄εξοχήν δραστηριοποίηση μας είναι ο επαναπροσδιορισμός στόχων κάποιων μαθητών που έχουν ανάγκη από εκπαιδευτικούς με παιδαγωγικές ικανότητες, γιατί μας ενδιαφέρει η γνήσια παιδαγωγική στήριξη.
Υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις φροντιστών, που τάχαμου δεν παίρνουν «κακούς» μαθητές.
Ευτυχώς που οι περισσότεροι φροντιστές είναι πραγματικοί παιδαγωγοί, όπως τους διαμόρφωσε η ανάγκη της κοινωνίας !
Αρθρογραφία:Η ελαφρια πλευρά της ζωής
