Του Νίκου Τσούλια
«Τα έργα και οι ημέρες» της …απελευθερωτικής συγκυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. δεν μπορούν να αποδοθούν με το γλωσσικό κώδικα της εποχής και με το εννοιολογικό περιεχόμενο των εν χρήσει λέξεων και των πολιτικών όρων.
Πρέπει να επινοήσουμε νέες λέξεις και νέες σημασιολογήσεις. Γιατί κατά την άνευ προηγουμένου προκλητική προπαγάνδα αυτού του αριστερού – ακροδεξιού σχήματος, δεν ζούμε μια ζοφερή πολιτική, οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα αλλά μια φωτεινή περίοδο που οδηγεί με «δρομαίον βήμα» – κατά την έκφραση του Αλέξανδρου των Γραμμάτων μας – στην ευημερία!
Ο διάχυτος και καθολικός κυβερνητικός λαϊκισμός αντάμα με την κυνικότητα του συνειδητού εμπαιγμού έχουν αναλάβει να κάνουν το «μαύρο άσπρο», να υποκαταστήσουν αυτό που ζει η ελληνική κοινωνία με μια σταλινικού τύπου ιδεολογική επιβολή σύλληψης της πραγματικότητας. Η αρχή του νήματος αυτής της προκλητικής μεθοδολογίας δόθηκε από τον ίδιο τον αρχηγό του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. σε εκείνη τη μνημειώδη 16ωρη «αντίστασή του» – αντί της 6ωρης που έκαναν οι …πουλημένοι προκάτοχοί του – και που οδήγησε τελικά στο 3ο και επαχθέστερο Μνημόνιο, στην ουρά του και στις δεσμεύσεις του για αρκετές δεκαετίες.
Ζήλεψε λοιπόν ο Υπουργός Παιδείας τον αρχηγό του, και να τι ισχυρίστηκε. «Έχουμε βγει από μία πολύ σκληρή διαπραγμάτευση και σε θέματα της εκπαίδευσης. Πολλοί έχουν την αυταπάτη ότι ήταν εύκολες αυτές οι διαπραγματεύσεις. Σας διαβεβαιώνω ότι ήταν δύσκολες και μπορώ να σας πω ότι ήταν δυσκολότερες από τις άλλες. Και το κλίμα που δημιουργήθηκε ότι ήταν δήθεν εύκολες οι διαπραγματεύσεις, δημιουργήθηκε ακριβώς για να υποτιμηθεί η αντίσταση της κυβέρνησης σε απίστευτες αυθαιρεσίες που ζητούσαν οι θεσμοί». Είναι προφανές ότι είμαστε τυχεροί που βρέθηκε στις επάλξεις της αντίστασης απέναντι στις δυνάμεις του κακού ο κ. Γαβρόγλου! Γιατί ποιος μπορεί να φανταστεί τι άλλο θα γινόταν αν δεν αντιστεκόταν σθεναρά και αποτελεσματικά αυτός και το αριστερό κόμμα του;
Αλλά τι διαφύλαξε και σε τι υποχώρησε, όταν το σκηνικό της εκπαίδευσης έχει γίνει ερημικό τοπίο που εξακολουθούν να το σαρώνουν οι όλο και πιο νέοι και πιο δυνατοί άνεμοι των αντιεκπαιδευτικών και αντικοινωνικών μέτρων του Υπουργείου και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.; Ο κ. Γαβρόγλου εμπαίζει συνειδητά τους εκπαιδευτικούς και την ελληνική κοινωνία. Υπερασπίζεται δήθεν τους Έλληνες εκπαιδευτικούς θεωρητικά και αδιέξοδα με τα σχήματά του περί ανόμοιας σύγκρισης «πορτοκαλιών και μήλων», αφού οι Έλληνες κάνουν και τον ψυχολόγο, τον κοινωνικό λειτουργό κλπ κλπ. Την «προηγούμενη» όμως στιγμή και σε αντίθεση με τον άφθονο βερμπαλισμό του είχε υπογράψει «την υποχρέωση των εκπαιδευτικών να βρίσκονται στο σχολείο 30 ώρες την εβδομάδα, τις νέας φάσης συγχωνεύσεις σχολείων με επιπρόσθετα κριτήρια πέραν αυτών που έχουν εφαρμοστεί» κλπ κλπ.
Τα ερωτήματα όμως τίθενται από την ίδια τη ζώσα πραγματικότητα και δεν σκιάζονται ούτε κατά υποψία από το λαϊκισμό και τη λεηλασία της γλώσσας και του ορθολογισμού.
Αν όντως οι Έλληνες εκπαιδευτικοί σε σχέση με τους άλλους ευρωπαίους είναι «μήλα με πορτοκάλια», αυτό είναι καλό για την εκπαίδευση; Δηλαδή είναι θετικό το ότι οι Έλληνες «κάνουν» και τον ψυχολόγο και τον κοινωνικό λειτουργό – και τι σημαίνει αυτό από επιστημονική και παιδαγωγική θεώρηση, είναι ορθό;
Αν παρακάμπτοντας την προηγούμενη παρατήρηση όντως είναι έτσι τα πράγματα, γιατί υπέγραψε μια άνευ προηγουμένου αυταρχική διάταξη περί παραμονής των εκπαιδευτικών στο σχολείο ανεξάρτητα από το αν έχουν συγκεκριμένη εργασία; Σε τι αποβλέπει μια τέτοια απαράδεκτη τιμωρητική διάταξη που απαξιώνει και προσβάλλει τους εκπαιδευτικούς; Αν προβλέπεται (όπως υποκριτικά ισχυρίζεται ο κ. Γαβρόγλου) από το Ν.1566/1985 (έναν Νόμο – κόσμημα της ελληνικής εκπαίδευσης επί τρεις και πλέον δεκαετίες που πολλοί ζητούσαν μέχρι χθες την κατάργησή του αλλά τώρα τον υπερασπίζονται με πάθος), ως προς τι η αναθεώρησή του;
Ποια συγκεκριμένα μέτρα απέτρεψε ο Υπουργός μας; Και ακόμα, μήπως ξεχνάει ότι σε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση η ισχυρή πλευρά θέτει περισσότερα ζητήματα από όσα πραγματικά θέλει, για να αισθάνεται η αδύνατη πλευρά ότι και αυτή κάτι πέτυχε και να το πλασάρει σαν αντίσταση ή ακόμα και σαν κέρδος;
Αλλά γιατί αναφέρεται μόνο στους Θεσμούς και στις πιέσεις τους; Το Γενικό λύκειο ποιος το διαλύει αναιρώντας το χαρακτήρα της Γενικής Εκπαίδευσης και μετατρέποντας την Γ’ Τάξη σε προπαρασκευαστικό έτος; Την επαγγελματική εκπαίδευση ποιος την οδηγεί στην εξαφάνισή της από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση – κάτι που δεν συμβαίνει πουθενά στην Ευρώπη;
Ισχυρίζεται ο κ. Υπουργός ότι «τα Μ.Μ.Ε. διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις»! Ποιος διέδιδε την ψευδή είδηση επί μήνες για τους 20.000 διορισμούς των εκπαιδευτικών; Ποιος διαδίδει συστηματικά και επίμονα τις ψευδείς ειδήσεις για το Εθνικό απολυτήριο, για την ελεύθερη πρόσβαση, για την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων κλπ κλπ;
κ. Γαβρόγλου, μήπως είστε μπροστά από καθρέφτη;
