Του Νίκου Τσούλια
Τρία χρόνια αριστερο-ακροδεξιάς συγκυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. και το προοδευτικό Υπουργείο «μελετάει» ακόμα την …προοδευτική του πρόταση, αλλά καθ’ όλη αυτή τη διάρκεια εφαρμόζει με θρησκευτική προσήλωση τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα των Μνημονίων (3ου και 4ου) παρουσιάζοντάς τα και ως μεταρρυθμιστικά μέτρα! Ευτυχώς δηλαδή που υπάρχουν και τα Μνημόνια…
Και έρχεται ένα άρθρο του Υπουργού Παιδείας με το βαρύγδουπο τίτλο «Αυτό είναι το νέο Λύκειο, που θα αλλάξει το τοπίο» και με τον εξίσου …μετριοπαθή υπότιτλο «Το Μεταρρυθμιστικό σχέδιο αρχίζει να ξετυλίγεται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης», για να δώσει το πολιτικό στίγμα μιας δημαγωγίας που δεν λέει να κοπάσει απέναντι και στην πιο αποκαλυπτική πραγματικότητα. Έκθεση ιδεών και βερμπαλισμός, θεωρητικές διακηρύξεις και ευχολόγια έρχονται να καλύψουν την αντιεκπαιδευτική πολιτική. Αναρωτιέμαι. Αν δεν υπήρχε ο οδηγός του Ο.Ο.Σ.Α. και τα μνημονιακά μέτρα, τι θα παρουσίαζε η ηγεσία του Υπουργείου ως εν τοις πράγμασι εκπαιδευτικό έργο: τις ανοησίες για την πρωινή προσευχή και για τις σχολικές παρελάσεις, τη χαλάρωση της μαθησιακής λειτουργίας, τις πρωτόγνωρες σε παγκόσμια κλίμακα θέσεις απαξίωσης των άριστων μαθητών, την «κατάργηση» των Πανελλαδικών εξετάσεων, τη «θέσπιση» Εθνικού Απολυτηρίου κλπ;
Η τελευταία αλλά το πιο πιθανό όχι και η τελική θέση είναι η επαναφορά των Δεσμών. Η βουτιά στο εδώ και 30 χρόνια παρελθόν παρουσιάζεται ως καινοτομία στη δεκαετία του 2010! Και δεν μπαίνουν καν στον κόπο οι νεωτεριστές σχεδιαστές της εκπαιδευτικής πολιτικής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να αναζητήσουν τους βασικούς λόγους που εγκαταλείφθηκε το σύστημα των Δεσμών, για την αλλοίωση της Γενικής Παιδείας και το μονομερή γνωσιακό προσανατολισμό των μαθητών προς τα 4 πανελλαδικά μαθήματα από την Α΄ τάξη του Λυκείου και για τη γενική κοινωνική αντίθεση σε εκείνο το σύστημα, που είχε εξαντλήσει τη δυναμική του.
Μπορούμε να θαυμάσουμε γενικολογίες και κοινοτοπίες, μεγάλα λόγια και αυτονόητες παραδοχές. Και δεν είναι μια Έκθεση Ιδεών από μαθητές για το «πώς θέλουν την εκπαίδευση» αλλά βαρυσήμαντο άρθρο του κ. Γαβρόγλου μετά από 3 χρόνια κυβερνητικής παρουσίας του κόμματός του! «Οι σπουδές δεν είναι για λίγους. Μια τέτοια αντίληψη περιθωριοποιεί τους νέους ακυρώνει όνειρα και προσδοκίες αλλά βλάπτει και την ίδια τη χώρα η οποία έχει μεγάλη ανάγκη από νέους με προσόντα και δεξιότητες. Πρώτος στόχος στην κατεύθυνση αυτή είναι η ριζική βελτίωση και των δύο ειδών Λυκείου. Να πάψει να είναι πάρεργο στη σκιά της παραπαιδείας και των φροντιστηρίων. Αντίθετα οφείλει να αποκτήσει αυθύπαρκτη μορφωτική υπόσταση να γίνει τόπος δημιουργίας και ζωής για παιδιά εκπαιδευτικούς γονείς. Κανείς δεν μπορεί να είναι δημιουργικός σ’ έναν χώρο ξένο αφιλόξενο».
Αν τα στύψεις όλα αυτά, τι μένει; Το απόλυτο τίποτα. Κι όμως τέτοια κείμενα μπορεί να μην συνδέονται με το πεδίο της εφαρμοσμένης εκπαιδευτικής πολιτικής, αλλά έχουν φοβερή συλλεκτική αξία για το πώς ένας Υπουργός δημαγωγεί την ώρα που αποδομεί τη δημόσια εκπαίδευση. Την κοσμοθεωρητική και ιδεολογική του σύλληψη για το εκπαιδευτικό μας σύστημα την έχει διατυπώσει ο κ. Γαβρόγλου ρητά και κατηγορηματικά. «Είναι το πιο καταπιεστικό εκπαιδευτικό σύστημα του Κόσμου»! Από ποια έρευνα και από ποια ανάλυση προκύπτει κάτι τέτοιο; Δεν χρειάζεται. Όταν είσαι αυθεντία, ο λόγος σου αρκεί. «Πυθαγόρας έφα». Και έτσι ας χαλαρώσουμε τα πάντα, το Δημοτικό, το Γυμνάσιο, το Λύκειο. Για πρώτη φορά στην ιστορία της μεταπολιτευτικής και ίσως και της μεταπολεμικής περιόδου της χώρας μας, δεν υπάρχουν ούτε ενδοσχολικές τελικές εξετάσεις σε όλα τα μαθήματα του Λυκείου! Σε ποια χώρα της Ευρώπης υπάρχει αυτή η επινόηση;
Οι υπουργοί της συγκυβέρνησης των κ.κ. Τσίπρα και Καμμένου δεν θέλουν να υστερούν έναντι των ηγετών τους. Σκέπτονται απλά και καθαρά. Ας μην είμαστε απελευθερωτές (λαϊκιστές) μόνο στους πολίτες. Ας επεκταθούμε και στους μαθητές, να μην έχουν κανένα άγχος για την εκπαίδευσή τους και για τη μόρφωσή τους. Δεν χρειάζονται να κουράζονται και να αγωνίζονται. Θα …καταργήσουμε και τα φροντιστήρια και εν τω μεταξύ μετασχηματίζουμε τα λύκεια σε φροντιστήρια!
Έχουμε έναν Υπουργό, που με τα ευεργετικά μέτρα του λύνει και τα προβλήματα που δεν είναι προβλήματα, που θα απαλλάξει και θα απελευθερώσει τους μαθητές από το άγχος – κάτι που ούτε οι εκπαιδευτικοί που είναι μια ζωή μέσα στις σχολικές αίθουσες δεν το είχαν καν σκεφτεί ή δεν το κατάφεραν! Αλλά η μέριμνα δεν σταματάει εδώ. Θα έχουμε καθολική πρόσβαση των μαθητών στα πανεπιστήμια, «είναι στόχος οραματικός αλλά και ρεαλιστικός» (έρμη γλώσσα…). Όλοι θα εισάγονται και μάλλον όλοι θα παίρνουν και πτυχίο· αλλιώς τι ευεργεσία θα ήταν; Και δεν πρέπει να απορούμε γιατί δεν συμβαίνουν αυτά τα θαυμαστά και εξαίσια πράγματα σε άλλη χώρα· είναι ερμηνεύσιμο, δεν υπάρχει αλλού προοδευτική κυβέρνηση!
Αλλά ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και ο αρμόδιος Υπουργός έχουν δώρο και για τους εκπαιδευτικούς με το ίδιο περιτύλιγμα, της χαλάρωσης στη διαδικασία της μάθησης και της εκπαίδευσης των μαθητών – λιγότερα γραπτά, μεγαλύτεροι βαθμοί, κανένας ανεξεταστέος (!) – αλλά της απόλυτης υποβάθμισης σε όλα τα στοιχεία του εργασιακού τους πεδίου: από τη διδασκαλία μαθημάτων πέραν της πανεπιστημιακής εκπαίδευσής τους και τη λειτουργία τους σε 4 και 5 σχολεία μέχρι την εντεινόμενη όλο και πιο πολύ οικονομική εξαθλίωσή τους (και με το 3ο και ιδιαίτερα με το 4οΜνημόνιο που έχει μεγάλο βάθος χρόνου) και την τιμωρητική παραμονή τους στο σχολείο (ήδη έχει συμφωνήσει και έχει δεσμευτεί στην Τρόικα) ακόμα και όταν δεν έχουν εργασία· έτσι για να στοχάζονται συλλογικά…
«Αυτό είναι το νέο Λύκειο, που θα αλλάξει το τοπίο», μας λέει ο Υπουργός εννοώντας ότι θα φέρει το φως στο σκοτάδι. Αυτά στο γνωστό φαντασιακό κόσμο της χωρίς όρια και συνεπούς δημαγωγίας του, γιατί η μνημονιακή πραγματικότητα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ερημώνει όλο και πιο πολύ το τοπίο στο λύκειο και σ’ όλη την εκπαίδευση.
