Περί αμφισβήτησης στο σχολείο

Η προχειρότητα και η ανευθυνότητα του Υπουργείου Παιδείας συνεχίζεται σ’ όλα τα ζητήματα. Συγκεκριμένα, έχει ρυθμίσει με εγκύκλιό του τις εξετάσεις των Λυκείων και των Γυμνασίων με τέτοιο ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο, που εξουθενώνει μαθητές και εκπαιδευτικούς σε ρυθμούς απόλυτα αντιπαιδαγωγικούς.

    Και ενώ στην ουσιαστική εκπαιδευτική λειτουργία των σχολείων, στη διδασκαλία αλλά και στην αξιολόγηση των μαθητών έχει επιβάλλει μια άνευ προηγουμένου χαλαρότητα – με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα εκείνο του Απολυτηρίου του Λυκείου-, έρχεται να ρυθμίσει τις εξετάσεις του σχολείου με δύο  εξεταζόμενα μαθήματα σχεδόν κάθε ημέρα. Και αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο αφορά την Α΄ και τη Β΄ τάξη του ΓΕΛ και τη Γ’ τάξη  του ΕΠΑ.Λ.

    Στα Γυμνάσια η ίδια εικόνα, έξω από κάθε εκπαιδευτική και παιδαγωγική λογική. Ένα μεγάλο μέρος των εκπαιδευτικών που διδάσκει σε δύο και τρία ή και παραπάνω σχολεία – και ιδιαίτερα στην επαρχία – δεν θα προλαβαίνει στοιχειωδώς να ανταποκριθεί στο χρονικό πλαίσιο που τόσο ανεύθυνα διαμορφώθηκε.

    Εισηγήσεις, επιτηρήσεις, διορθώσεις γραπτών, καταχωρήσεις βαθμολογιών, εξαγωγή αποτελεσμάτων, επαναληπτικές εξετάσεις με όλες τις προηγούμενες διαδικασίες συμπιέζονται σα να είναι μια τυπική και χωρίς καμιά σημασία εκπαιδευτική λειτουργία!

    Είναι προφανές ότι η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας υποβαθμίζει όλες τις όψεις της σχολικής λειτουργίας. Στέλνει ένα μήνυμα σε εκπαιδευτικούς και μαθητές απαξίωσης και προχειρότητας των εξετάσεων.

Με την ίδια πρακτική αντιμετωπίζει τη Δήλωση προτίμησης των μαθητών.

    Εκτός από τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η λειτουργία της πλατφόρμας σε μαθητές, γονείς και σχολεία,  υπάρχει σοβαρό θέμα και  ως προς την ουσία των επιλογών, αφού στην περίπτωση των ΕΠΑ.Λ. ένα μέρος των μαθητών θα αναγκαστεί να αλλάξει σχολείο γιατί ο επιλεγόμενος τομέας δεν θα υπάρχει στο δικό του σχολείο.

    Οι ενέργειες αυτές οδηγούν στην  περαιτέρω συρρίκνωση της ποιότητας της εκπαίδευσης και συνδέονται με τη νέα επικείμενη συγχώνευση σχολείων και τις αντιεπιστημονικές ρυθμίσεις για τη συγχώνευση ειδικοτήτων  και  των αναθέσεων των μαθημάτων.

    Όλο αυτό το σκηνικό του ευτελισμού και της απαξίωσης της σχολικής λειτουργίας δεν συνιστά απλά και μόνο μια μνημονιακή περιοριστική πολιτική αλλά και μια επιλεγμένη εκπαιδευτική πολιτική αντιμεταρρύθμισης.

Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών (Π.Ε.Κ.)

Προηγούμενο άρθροΑδίδακτο κείμενο: Πλάτωνος, Ἀπολογία Σωκράτους 35e.1.-36.b.1
Επόμενο άρθροΤο δίκαιο την εποχή του Βυζαντίου
Νίκος Τσούλιας
Κατάγεται από την Αυγή Αμαλιάδας και είναι εκπαιδευτικός. Έχει εκλεγεί πρόεδρος της ΟΛΜΕ τέσσερις φορές (1996 – 2003) και έχει εκπονήσει διδακτορική διατριβή στην Ειδική Αγωγή. Έχει εκδώσει δύο βιβλία εκπαιδευτικού περιεχομένου τα: “Σε πρώτο πρόσωπο” και «Παιδείας εγκώμιον». Έχει δημοσιεύσει δεκάδες άρθρα σε επιστημονικά και εκπαιδευτικά περιοδικά. Έχει συνεργαστεί επαγγελματικά με τις εφημερίδες «ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ» (1980 – 1986) και «ΕΞΟΡΜΗΣΗ» (1988 – 1996). Τα τελευταία χρόνια αρθρογραφεί στην εφημερίδα “ΤΟ ΑΡΘΡΟ” και στις εφημερίδες της ΗΛΕΙΑΣ: «ΠΡΩΙΝΗ», “ΑΥΓΗ” και “ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ”.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.