Λατινικά: Κτητικές αντωνυμίες (Pronomina possessiva)

Κτητικές αντωνυμίες (Pronomina possessiva)

ΕΝΑΣ ΚΤΗΤΟΡΑΣ

1^οπρόσωπο : meus, -a, -um(δικός/ή/ό μου)

2^οπρόσωπο : tuus, -a, -um(δικός/ή/ό σου)

3^οπρόσωπο : suus, -a, -um(δικός/ή/ό του)

ΠΟΛΛΟΙ ΚΤΗΤΟΡΕΣ

1^οπρόσωπο : noster, -ra, -rum(δικός/ή/ό μας)
2^οπρόσωπο : vester, -ra, -rum(δικός/ή/ό σας)
3^οπρόσωπο : sui, -ae, -a(δικός/ή/ό τους)

Επισημάνσεις

• Λειτουργούν ως επίθετα. Κλίνονται όπως τα δευτερόκλιτα επίθετα.
• Το meus είναι το μόνο που έχει κλητική (ενικού) mi(meus).
• Οι τύποι τους ενισχύονται με το –pteή –met. (meamet facta: τα κατορθώματά μου)
• Η γενική πληθυντικού του αρσενικού κάποιες φορές έχει την κατάληξη –um αντί –οrum(nostrum familiarum)
• Aπό το θέμα του noster και του voster παράγονται τα μονοκατάληκτα επίθετα:
  nostras,-atis: ημεδαπός (γεν. πλ. nostratium)
  vostras,-atis: ημεδαπός (γεν. πλ. vostratium)
• Το γ’ πρόσωπο χρησιμοποιείται μόνο για άμεση ή έμμεση αυτοπάθεια
  Άμεση αυτοπάθεια : Η αντωνυμία αναφέρεται στο υποκείμενο του ρήματος της πρότασης στην οποία βρίσκεται π.χ.Sua pauci vitia cernunt.
  Έμμεση αυτοπάθεια:Η αντωνυμία ενώ βρίσκεται σε δευτερεύουσα πρόταση, απαρεμφατική ή μετοχική φράση αναφέρεται στο υποκείμενο του ρήματος εξάρτησης. π.χ. Preatus omnes libros quos frater suus religuisset mihi donavit.

ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

• Προσωπικές αντωνυμίες
• Δεικτικές αντωνυμίες
• Κτητικές αντωνυμίες
• Αντωνυμικά επίθετα
• Οριστικές αντωνυμίες
• Ερωτηματικές αντωνυμίες
• Αόριστες αντωνυμίες
• Αναφορικές αντωνυμίες