Του Νίκου Τσούλια
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ολοκλήρωσε την αντιεκπαιδευτική της πολιτική με την πλήρη ανατροπή του ρόλου και του περιεχομένου του λυκείου, με μοναδικό στόχο να εξυπηρετηθεί η δημαγωγική πολιτική του: όλοι οι μαθητές να εισάγονται στα πανεπιστήμια και στη συνέχεια όλοι να παίρνουν πτυχία.
Διαμορφώνεται δηλαδή μια θεσμικού χαρακτήρα απαξίωση των πτυχίων μέσα από τους πιο εύκολους δρόμους, που δεν αντέχουν ούτε στην κουλτούρα και στο επιστημονικό στάτους των πανεπιστημίων ούτε στα πραγματικά μορφωτικά προσόντα των μαθητών! Και αυτή η πολιτική σε μια περίοδο, στην οποία έχει ήδη υπηρετηθεί με πλεονασματικό τρόπο η πραγματική πανεπιστημιακή ζήτηση.
Έτσι, η εκπαιδευτική κοινότητα έχει αρχίσει να βιώνει έναν τραγέλαφο. Πριν την δημαγωγική επέλαση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ένας μαθητής του λυκείου αντιμετώπιζε μια σχετική απαιτητικότητα του θεσμού αυτού για να πάρει το απολυτήριό του, ενώ τώρα του προσφέρεται και η εισαγωγή στο πανεπιστήμιο – ανεξάρτητα αν έχει τα πραγματικά μορφωτικά εφόδια για να μπορεί να παρακολουθήσει και να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις πανεπιστημιακές απαιτήσεις.
Το λύκειο από την σύστασή του και από την κοινωνική αποστολή του σε όλες τις χώρες είναι ο πιο καθοριστικός θεσμός της εκπαίδευσης. Γιατί: α) ολοκληρώνει τη γενική εκπαίδευση των νέων και αποτελεί τη βάση για τη συνεχή καλλιέργεια της παιδείας και της μόρφωσης των, β) υπηρετεί την πολιτισμική και παιδαγωγική καλλιέργεια των μαθητών στην πιο κρίσιμη φάση, της ολοκλήρωσης της νεανικής τους προσωπικότητας και γ) αποτελεί το συνδετικό θεσμό της γενικές εκπαίδευσης με την πανεπιστημιακή εκπαίδευση.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι εδώ γίνονται διαχρονικά οι περισσότερες παρεμβάσεις των εκπαιδευτικών πολιτικών, οι οποίες όμως είναι κυρίως απόρροια των αλλαγών στο σύστημα πρόσβασης των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και όχι στη βασική αποστολή του λυκείου.
Όμως το λύκειο είναι (και οφείλει να είναι) αυτόνομη εκπαιδευτική βαθμίδα με περιεχόμενο τη γενική παιδεία και τη γενικότερη πνευματική καλλιέργεια των νέων. Συμπληρωματικά και αυτονόητα υπηρετεί την πρόσβαση των μαθητών στα πανεπιστήμια εξασφαλίζοντας τα εκπαιδευτικά προαπαιτούμενα για αποτελεσματική συνέχιση των σπουδών. Δεν μπορεί να γίνει εργαλείο του συστήματος πρόσβασης, όπως το επιχείρησε η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας μέσα από πολιτικές αποδόμησης του λυκείου.
Η Γ΄ τάξη παύει να είναι λυκειακή τάξη και μετατρέπεται σε προπαρασκευαστικό έτος. Γίνεται ουσιαστικά φροντιστηριακή δομή, με το δημαγωγικό επιχείρημα ότι «καταπολεμάμε τα φροντιστήρια κάνοντας την Γ΄ τάξη φροντιστήριο»! Η Β΄ τάξη προορίζεται και θεσμικά με βάση το σχέδιο ως τάξη προετοιμασίας της Γ΄ τάξης – προετοιμασία στην προετοιμασία για την πρόσβαση! Και απομένει η Α΄ τάξη ως απομεινάρι μιας «υποψίας» γενικής παιδείας!!
Ουσιαστικά η γνώση και η εκπαίδευση του λυκείου γίνονται εργαλειακή γνώση και φροντιστηριακές ράγες για να εντάξουν μονομερώς τους νέους σε μια μορφή επαγγελματοποιημένης κατάρτισης! Τα φροντιστήρια θα γνωρίσουν νέα άνθηση, αφενός γιατί το πρόγραμμα του λυκείου με την απομείωση της γενικής εκπαίδευσης γίνεται πιο διαχειρίσιμο από αυτά και αφετέρου γιατί το λύκειο προσχωρεί σε σημαντικό βαθμό στη δική τους αντίληψη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ενώ διαμόρφωσε και υλοποίησε το πιο αναξιόπιστο απολυτήριο λυκείου στην ιστορία της εκπαίδευσης, στη συνέχεια εφαρμόζει ένα διπλό σύστημα μη ενδοσχολικών εξετάσεων για τους μαθητές. Από τα «ίχνη των εξετάσεων», που διαμόρφωσε πριν, τώρα πάμε στις «εξετάσεις επί εξετάσεων». Για να υπηρετηθεί η κομματική, λαϊκίστικη προκατάληψή του για «ελεύθερη πρόσβαση» διαλύει το λύκειο και απαξιώνει τα πτυχία.
Στην ιστορία της εκπαίδευσης έχουμε ζούμε διαρκώς ένα γνωστό κακοπαιγμένο σενάριο. Όταν μια κυβέρνηση δεν έχει πρόταση για μεταρρύθμιση του περιεχομένου του λυκείου και της γενικής εκπαίδευσης, ασχολείται με το σύστημα πρόσβασης και το χρησιμοποιεί ως εργαλείο δημοσιότητας και προβολής.
Μόνη λύση είναι η διαμόρφωση πρότασης και η ανάπτυξη διαλόγου για «μεταρρύθμιση στο περιεχόμενο του λυκείου» και η ανάπτυξη ενός ήπιου τύπου αξιόπιστου «Εθνικού Απολυτηρίου», το οποίο θα είναι γενικής χρήσης: για την κοινωνική και την επαγγελματική εξέλιξη των νέων και για τη συνέχιση των σπουδών τους είτε στη χώρα μας είτε σε χώρα του εξωτερικού.
Μόνο έτσι θα απαλλαγούμε δια παντός μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς από το ανούσιο και απαράδεκτο κύκλο των συνεχών παρεμβάσεων στο σύστημα πρόσβασης, που έχει ταλαιπωρήσει όχι μόνο το λύκειο αλλά και το εκπαιδευτικό μας σύστημα συνολικά.
