Η δύσκολη πορεία της Ιστορίας στα σχολικά βιβλία μετά την Επανάσταση του 1821

Του Νίκου Τσούλια

     Ποιος μπορεί να φανταστεί τους δύσκολους καιρούς στην προσπάθεια των Ελλήνων να φτιάξουν το δικό τους κράτος; Είναι αιματηρή Η πορεία της κρατικής και της εθνικής ολοκλήρωσης. Η φτώχεια, η έλλειψη θεσμών και υποδομών, ο αναλφαβητισμός, η αμορφωσιά συνθέτουν ένα πεδίο περιπέτειας γεμάτο παλινωδίες και πολλαπλά αδιέξοδα.

     Κι όμως, η προσπάθεια για εκπαίδευση και μόρφωση γίνεται πρώτη προτεραιότητα. Υπάρχει εδραιωμένη συλλογική θεώρηση για τον καταλυτικό ρόλο των σχολείων. Και φυσικά στο σχολικό οικοσύστημα τον πρώτο λόγο έχει η ιστορία. Η διαμόρφωση εθνικής συνείδησης περνά μέσα από την αφήγηση του λαού μας και κυρίως μέσα από τις μεγάλες στιγμές του.

     Αλλά και εδώ το όλο εννοιολογικό πλαίσιο δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Ας μην ξεχνάμε ότι οι εθνογενέσεις στην Ευρώπη δεν έχουν αρχίσει ακόμα να δίνουν το αυτόνομο αποτύπωμά τους. Ο Θεόδωρος Ζέρβας στο βιβλίο του «Η διαμόρφωση της νεοελληνικής ταυτότητας» (Εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος) δίνει μια σχετική οριοθέτηση.

     «Η έννοια του έθνους είναι πολυσύνθετη. Το ποιος καθορίζει ποιος μπορεί να είναι μέλος του έθνους είναι ίσως το πιο ακαν­θώδες από όλα τα ερωτήματα. Θα ήταν, εξάλλου, ανακριβές να πούμε ότι από μόνοι τους οι άνθρωποι επιλέγουν την εθνική τους ταυτότητα. Τουναντίον, η εθνική ταυτότητα συνήθως δι­αμορφώνεται ή διαδίδεται από εξωτερικούς παράγοντες, συχνά μέσω ιδρυμάτων που ελέγχονται από το κράτος, όπως είναι τα δημόσια σχολεία. Μέσω των σχολείων, ο λαός διδάσκεται το εθνικό του παρελθόν και την εθνική του ταυτότητα».

     Αλλά είναι δύσκολη η προσέγγιση στον όλο προβληματισμό με τη σύγχρονη συλλογιστική μας, γιατί όλα τα εθνοτικά ζητήματα σήμερα είναι λίγο – πολύ δεδομένα. Αλλά σε εκείνες τις εποχές, κυριαρχούσαν οι αυτοκρατορίες, με πολλαπλά μείγματα λαών, θρησκειών, γλωσσών, ταυτοτήτων και δεν υπήρχε η ταύτιση έθνους – κράτους – γλώσσας – πολιτισμού – εδάφους. Ας δούμε πως τα θέτει ο Θ. Ζέρβας.

     «Στα χρόνια που ακολούθησαν την Επα­νάσταση το ερώτημα που εξακολουθούσε να μένει αναπάντητο ήταν: «Ποιοι ήταν οι Έλληνες και ποιος ο γεωγραφικός χώρος που καταλάμβαναν;» Το ερώτημα ήταν τόσο σημαντικό για τις εθνικές επιδιώξεις της νεότερης Ελλάδας, ώστε η ταυτότητα, η γλώσσα, η ιστορία και η γεωγραφία επρόκειτο τελικά να συγχω­νευθούν και να γίνουν ένα. Από γεωπολιτική άποψη, η αρχαία Ελλάδα ήταν πολύ μικρότε­ρη σε μέγεθος και βρισκόταν πολύ νοτιότερα από τα εκτενή εδά­φη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας».

     Βέβαια και η συγγραφή σχολικών βιβλίων έχει δυσκολίες, αφού δεν υπάρχουν ειδικοί εκπαιδευτικοί με σχετική εμπειρία. Μπορούμε να δούμε μια απλή σκιαγράφηση της διδασκαλίας της ιστορίας από πηγές που υπάρχουν στο προαναφερθέν πολύ αξιόλογο βιβλίο. Είναι σημαντικό να δούμε και μια σχετική αναφορά για την περιοχή της Μακεδονίας.

Εθνοτικά σχολεία στην αλύτρωτη περιοχή της Μακεδονίας 1897-1904

Ώρες διδασκαλίας της ιστορίας ανά εβδομάδα στα ελληνικά σχολεία: 1835-1914

Ώρες διδασκαλίας της ιστορίας ανά εβδομάδα στα ελληνικά σχολεία: 1835-1914

Θεματολογική ταξινόμηση των εγχειριδίων της ιστορίας (1834-1882)

Σύγκριση των σελίδων που αφιερώνονται στις ιστορικές περιόδους σε επιλεγμένα ελληνικά εγχειρίδια: 1850-1882