Να αναγνωριστεί το είδος της σύνταξης (προσωπική – απρόσωπη) των ρηματικών επιθέτων και να αναλυθούν.
1. Μεθεκτέον τῶν πραγμάτων ἐστιν ἡμῖν διεφθαρμένου σώματος.
2. Αὕτη ἡ πρᾶξις ἐπαινετὴ ἐστι.
3. Οὗτοί εἰσιν αἱρετοὶ βασιλεῖς.
4. Οὐ πρὸ τῆς ἀληθείας τιμητέος ἐστὶ ὁ ἀνήρ.
5. Οἱ γονεῖς εὐεργετητέοι εἰσὶ τοῖς παισί.
6. Ἴσως τὸ ἀσφαλέστατον ἦν αἱρετέον ἡμῖν.
7. Οὐκ ἀμελητέον ἐστίν ἡμῖν τῆς ἀρετῆς.
8. Ὁ ποταμὸς διαβατέος ἐστὶν ἡμῖν.
9. Τὸν ποταμὸν διαβατέον ἐστὶν ἡμῖν.
10. Ἐπιμελητέον ἐστὶ πᾶσι τῆς μουσικῆς.
11. Οἱ νόμοι ἡμῖν μάλιστα φροντιστέοι εἰσί.
12. Βοηθητέον ἐστί σοι τοῖς φίλοις.
13. Προθυμητέον ἐστὶ πᾶσι ὑγιῶς ἔχειν.
14. Οὐκ ἀμελητέον ἡμῖν τῶν πόλεων.
15. Οὐδὲ τοῖς ἱππεῦσι προσβατὸν ἦν.
16. Οἱ συμμαχεῖν ἐθέλοντες εὖ ποιητέοι εἰσὶν ἡμῖν.
17. Τῶν φίλων ἐπιμελητέον ἐστὶ τοῖς ἀνθρώποις.
