Α

Β

1.     Ο Ξενοφώντας εξορίστηκε από την Αθήνα

α. επειδή ακολούθησε τον Αγησίλαο στους Δελφούς για τους επινίκιους πανηγυρισμούς μετά τη μάχη στην Κορώνεια.

β. επειδή απέτυχε να οδηγήσει τους Μύριους πίσω στην πατρίδα μετά τη μάχη στα Κούναξα και τον θάνατο του Κύρου.

2.     Ο Ξενοφώντας, μετά την εξορία του από την Αθήνα,

α. κατέφυγε στη Σηστό, από όπου παρακολούθησε το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου.

β. αποδέχθηκε την «προξενίαν», δηλαδή άδεια διαμονής στη Σπάρτη, που του προσφέρθηκε από τους Σπαρτιάτες.

3.     Η προσωπικότητα και οι ιδέες του Ξενοφώντα επηρεάστηκαν από

α. τα ηγετικά προσόντα και την απλότητα της συμπεριφοράς του Αγησίλαου.

β. την αποφασιστικότητα και τις πράξεις του Λύσανδρου.

4.     Τα έργα του Ξενοφώντα χωρίζονται σε

α. πολιτικά, πολεμικά και ιδεολογικά.

β. ιστορικά, σωκρατικά και διδακτικά.

5.     Η συγγραφική προσφορά του Ξενοφώντα αναγνωρίστηκε

α. από τους φιλολόγους της Αλεξανδρινής εποχής (3ος-2ος αι. π.Χ.) που τον κατέτασσαν μαζί με τον Ηρόδοτο και τον Θουκυδίδη.

β. ήδη από τους συγχρόνους του λόγω της απλότητας του ύφους του και της ποικιλίας των θεμάτων του.

Α

Β

1.     Ο Ξενοφώντας εξορίστηκε από την Αθήνα επειδή

α. συντάχθηκε με το μέρος των Σπαρτιατών στη μάχη της Κορώνειας  το 394 π.Χ.

β. δεν κατάφερε να σώσει την Αμφίπολη από τους Σπαρτιάτες το 424 π.Χ.

γ. συμμετείχε στη μάχη των Λεύκτρων το 371 π.Χ.

2.     Το έργο του Ξενοφώντα Ἑλληνικὰ

α. έχει διδακτικό περιεχόμενο.

β. έχει ιστορικό περιεχόμενο.

γ. έχει φιλοσοφικό περιεχόμενο.

3.     Ο Ξενοφώντας διέθετε

α. σαφήνεια και απόλυτη ακρίβεια στην έκφρασή του.

β. διεισδυτικότητα και βαθειά φιλοσοφημένη πολιτική σκέψη.

γ. τη ρητορική δεινότητα των σοφιστών.

4.     Ο Ξενοφώντας μένοντας σταθερός στις ιδέες του

α. επιδοκιμάζει τα μειονεκτήματα και τις ακρότητες της αθηναϊκής δημοκρατίας.

β. περιγράφει με εντιμότητα τις αγριότητες των τριάκοντα τυράννων στην Αθήνα.

γ. δικαιολογεί την αυθαιρεσία και την ανηθικότητα της τυραννικής εξουσίας.

5.     Το έργο του Ξενοφώντα Ἑλληνικὰ

α.  είναι το μόνο ιστορικό σύγγραμμα του 5^ου αι. π.Χ.

β. εξιστορεί τα γεγονότα της περιόδου 411-362 π.Χ. 

γ. εξιστορεί τα γεγονότα της περιόδου 431-404 π.Χ.

Α

Β

1.     Ο Ξενοφώντας έζησε

2.     Οι Σπαρτιάτες παραχώρησαν στον εξόριστο Ξενοφώντα

3.     Με βάση τις «εσωτερικές  μαρτυρίες» και τη μελέτη του ύφους είναι δυνατή

4.     Ο Ξενοφώντας στο έργο του Ἑλληνικὰπροσφέρει

5.     Ο Ξενοφώντας στο έργο του Ἑλληνικὰχρησιμοποίησε κατά την αφήγηση των γεγονότων

α. η ειδολογική και χρονολογική κατάταξη των έργων του Ξενοφώντα.

β. σαφή, ακριβή και παραστατικό λόγο.

γ. αποκλειστικά την εποχή των τριάκοντα τυράννων στην Αθήνα.

δ. την περιπετειώδη πορεία της Αθήνας κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου ως την αποκατάσταση της αθηναϊκής δημοκρατίας το 403 π. Χ.

ε. ένα μεγάλο κτήμα κοντά στην Ολυμπία, όπου συνέγραψε πολλά έργα.

ζ.  σύνθετο, πλούσιο και πυκνό λόγο.

η.  πολύ σημαντικές πληροφορίες για τα γεγονότα της περιόδου 411-362 π. Χ.

Α

Β

1.     Ο Θουκυδίδης πίστευε στη μεγάλη αξία

2.     Κατά τον Ξενοφώντα η ήττα των Σπαρτιατών από τους Θηβαίους οφείλεται

3.     Σε αρκετά σημεία του έργου του ο Θουκυδίδης προβάλλει ως βασικά κίνητρα για τον πόλεμο

4.     Ο Ξενοφώντας εξιστορεί τον Πελοποννησιακό πόλεμο από

5.     Ο Ξενοφώντας εντυπωσιάστηκε από την προσωπικότητα

α. την αμεροληψία και το βάθος του προβληματισμού του.

β. του Περικλή.

γ. την πλεονεξία και τη φιλοτιμία.

δ. το 431 π.Χ. και εξής.

ε. το 411 π.Χ. και εξής.

ζ. σε θεϊκή τιμωρία.

η. του Αγησίλαου.

θ. στην απλότητα του ύφους του.

Α

Β

1.     Ο Ξενοφώντας ακολούθησε τον Αγησίλαο

2.     Ο  Ξενοφώντας πεθαίνει

3.     Το έργο του Ξενοφώντα δεν διαθέτει

4.     Ο Ξενοφώντας αποδίδει την ήττα των Σπαρτιατών από τους Θηβαίους 

5.     Η συγγραφή των  Ἑλληνικῶν διακρίνεται από

α. μετά το έτος 355 π.Χ.

β. στη μάχη της Μαντίνειας (362 π.Χ.) εναντίον των Θηβαίων.

γ. στην οργή των θεών.

δ. στη μάχη της Κορώνειας (394 π.Χ.) εναντίον του ευρύτερου αντισπαρτιατικού συνασπισμού.

ε. τη διεισδυτικότητα του έργου του Θουκυδίδη.

ζ. την περίτεχνη διατύπωση.

η. το απλοποιημένο αττικό ιδίωμα.

Α

Β

1.     Η στρατιωτική δράση του Ξενοφώντα σχετίζεται με τη συμμετοχή του

α. στην εκστρατεία που ετοίμασε ο Κύρος, για να εκθρονίσει τον αδελφό του, τον βασιλιά της Περσίας Αρταξέρξη Β΄.

β. στην προσπάθεια να σωθεί η Αμφίπολη από την επίθεση των Σπαρτιατών.

2.     Ο Ξενοφώντας είχε πρότυπο

α. τον Λύσανδρο για τον τρόπο που νίκησε στους Αιγός Ποταμούς.

β. τον Αγησίλαο για τα ηγετικά του προσόντα και την απλότητα της συμπεριφοράς του.

3.     Ο χαρακτηρισμός του Ξενοφώντα ως «ρεπόρτερ» οφείλεται στην ικανότητά του

α. να παρουσιάζει με ζωντάνια τον αγώνα των Ελλήνων εναντίον των Περσών.

β. να ζωντανεύει με δραματική ένταση μεμονωμένες σκηνές.

4.     Η γραφή του Ξενοφώντα στα Ἑλληνικὰ χαρακτηρίζεται από

α. σαφήνεια και ακρίβεια στην έκφραση.

β. διεισδυτικότητα και βαθειά φιλοσοφημένη πολιτική σκέψη.

5.     Ο Ξενοφώντας χαρακτηρίζεται από

α. ανοχή προς ό,τι θεωρούσε μειονεκτήματα ή ακρότητες της αθηναϊκής δημοκρατίας.

β. αντιπάθεια προς ό,τι θεωρούσε μειονεκτήματα ή ακρότητες της αθηναϊκής δημοκρατίας.

Α

Β

1.     O Ξενοφώντας δέχτηκε μεγάλη επίδραση στην προσωπικότητα και στις ιδέες του από

2.     Η χρονολόγηση των έργων του Ξενοφώντα στηρίζεται σε

3.     Τα έργα του Ξενοφώντα διακρίνονται σε

4.     Ο Ξενοφώντας αξιοποίησε στο έργο Ἑλληνικὰ κατά την αφήγηση των γεγονότων

5.      Ο Ξενοφώντας έμεινε σταθερός στις

α. τη μεροληπτική περιγραφή του καθεστώτος των τριάκοντα τυράννων στην Αθήνα.

β. ιδέες και στις αξίες του σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.

γ. τον φιλόσοφο Σωκράτη και τον πολιτικό Αγησίλαο.

δ. «εσωτερικές» μαρτυρίες και τη μελέτη του ύφους του.

ε. τον ομότεχνό του Θουκυδίδη.

ζ. την ικανότητά του να ζωντανεύει με δραματική ένταση μεμονωμένες σκηνές.

η. ιστορικά, σωκρατικά και διδακτικά.

Α

Β

1.     Ο Θουκυδίδης

2.     Ο Ξενοφώντας

α. πίστευε στη μεγάλη αξία του Περικλή.

β. δέχτηκε επίδραση από τον Αγησίλαο.

γ. τιμωρήθηκε με εξορία, επειδή δεν μπόρεσε να σώσει την Αμφίπολη, μια πόλη με ιδιαίτερη σημασία για την Αθήνα.

δ. τιμωρήθηκε με εξορία, επειδή ακολούθησε τον Σπαρτιατικό στρατό στη μάχη της Κορώνειας.

ε. συμμετείχε σε εκστρατεία εναντίον του Πέρση βασιλιά.

Α

Β

1.     Ο Ξενοφώντας ανέλαβε ηγετικές πρωτοβουλίες για την επιστροφή των Ελλήνων μισθοφόρων

α. μετά τη ναυμαχία στους Αιγός ποταμούς.

β. μετά τη στρατιωτική επέμβαση στην Αμφίπολη.

γ. μετά το τέλος της εκστρατείας του Κύρου εναντίον του αδελφού του Αρταξέρξη Β΄.

2.     Ο Ξενοφώντας εντυπωσιάστηκε από τα ηγετικά προσόντα της προσωπικότητας του

α. Περικλή.

β. Αγησίλαου.

γ. Λύσανδρου.

3.     Η χρονολόγηση των έργων του Ξενοφώντα στηρίζεται  σε

α. «εσωτερικές μαρτυρίες».

β. προσεκτική μελέτη του ύφους του.

γ. όλα τα παραπάνω.

4.     Ο Ξενοφώντας έγραψε

α. ιστορικά, διδακτικά και ποιητικά έργα.

β. ιστορικά, διδακτικά και σωκρατικά έργα.

γ. ιστορικά, φιλοσοφικά και σωκρατικά έργα.

5.     Οι φιλόλογοι της Αλεξανδρινής εποχής (3ος-2ος αι. π. Χ.) κατέτασσαν τον Ξενοφώντα μαζί με τους μεγάλους προκατόχους του,

α. Όμηρο και Ηρόδοτο.

β. Όμηρο και Θουκυδίδη.

γ. Ηρόδοτο και Θουκυδίδη.

Α

Β

1.     Η στρατιωτική δράση του Ξενοφώντα σχετίζεται με

α. τις ηγετικές πρωτοβουλίες που ανέλαβε για την επιστροφή των μισθοφόρων από τη Μικρά Ασία στην Ελλάδα.

β. την προσπάθειά του να σώσει την Αμφίπολη από την επίθεση των Σπαρτιατών.

2.     Ο Ξενοφώντας πέθανε

α. στον Σκιλλούντα, κοντά στην Ολυμπία, όπου ζούσε μετά την εξορία του από την Αθήνα.

β. στην Αθήνα μετά το 355 π.Χ., όπου επέστρεψε μετά την προσέγγιση Αθηναίων και Σπαρτιατών.

3.     Ο Ξενοφώντας εξιστορεί τον Πελοποννησιακό πόλεμο

α. από την έναρξη του πολέμου έως το 411 π.Χ.

β. από το 411 π.Χ. έως το τέλος του.

4.     Στα Ἑλληνικὰ η γραφή του Ξενοφώντα χαρακτηρίζεται από

α. μακροπερίοδο λόγο και πολλούς προσδιορισμούς της αιτίας.

β. απόλυτη ακρίβεια της περιγραφής των χώρων που εξελίχθηκαν τα γεγονότα.

5.     Ο Ξενοφώντας παρουσιάζει

α. με θαυμασμό τις ενέργειες των τριάκοντα τυράννων στην Αθήνα.

β. με εντιμότητα τις αγριότητες του καθεστώτος των τριάκοντα τυράννων στην Αθήνα.

Α

Β

1.     Ο Θουκυδίδης πίστευε στη μεγάλη αξία

2.     Κατά τον Ξενοφώντα η ήττα των Σπαρτιατών από τους Θηβαίους οφείλεται

3.     Σε αρκετά σημεία του έργου του ο Θουκυδίδης προβάλλει ως βασικά κίνητρα για τον πόλεμο

4.     Ο Ξενοφώντας εξιστορεί τον Πελοποννησιακό πόλεμο από

5.     Ο Ξενοφώντας εντυπωσιάστηκε από την προσωπικότητα

α. την αμεροληψία και το βάθος του προβληματισμού του.

β. του Περικλή.

γ. την πλεονεξία και τη φιλοτιμία.

δ. το 431 π.Χ. και εξής.

ε. το 411 π.Χ. και εξής.

ζ. σε θεϊκή τιμωρία.

η. του Αγησίλαου.

θ. στην απλότητα του ύφους του.

Α

Β

1.     Ο Ξενοφώντας ανέλαβε ηγετικές πρωτοβουλίες για την επιστροφή των Ελλήνων μισθοφόρων

α. μετά τη ναυμαχία στους Αιγός ποταμούς.

β. μετά τη στρατιωτική επέμβαση στην Αμφίπολη.

γ. μετά το τέλος της εκστρατείας του Κύρου εναντίον του αδελφού του Αρταξέρξη Β΄.

2.     Ο Ξενοφώντας εντυπωσιάστηκε από τα ηγετικά προσόντα της προσωπικότητας του

α. Περικλή.

β. Αγησίλαου.

γ. Λύσανδρου.

3.     Η χρονολόγηση των έργων του Ξενοφώντα στηρίζεται  σε

α. «εσωτερικές μαρτυρίες».

β. προσεκτική μελέτη του ύφους του.

γ. όλα τα παραπάνω.

4.     Ο Ξενοφώντας έγραψε

α. ιστορικά, διδακτικά και ποιητικά έργα.

β. ιστορικά, διδακτικά και σωκρατικά έργα.

γ. ιστορικά, φιλοσοφικά και σωκρατικά έργα.

5.     Οι φιλόλογοι της Αλεξανδρινής εποχής (3ος-2ος αι. π.Χ.) κατέτασσαν τον Ξενοφώντα μαζί με τους μεγάλους προκατόχους του,

α. Όμηρο και Ηρόδοτο.

β. Όμηρο και Θουκυδίδη.

γ. Ηρόδοτο και Θουκυδίδη.