Θουκυδίδου Ιστορίαι Βιβλίο 3. Κεφάλαιο 75(Συντακτική ανάλυση)
Tῇ δὲ ἐπιγιγνομένῃ ἡμέρᾳ Νικόστρατος ὁ Διειτρέφους Ἀθηναίων στρατηγὸς παραγίγνεται βοηθῶν ἐκ Ναυπάκτου δώδεκα ναυσὶ καὶ Μεσσηνίων πεντακοσίοις ὁπλίταις·
Κύρια πρόταση
παραγίγνεται: Ρήμα.
Νικόστρατος: Υποκείμενο ρήματος.
ὁ Διειτρέφους: Παράθεση στο Νικόστρατος.
στρατηγὸς: Παράθεση στο Νικόστρατος.
Ἀθηναίων: Γενική αντικειμενική στο στρατηγὸς.
Tῇ ἐπιγιγνομένῃ: Επιθετική μετοχή ως επιθετικός προσδιορισμός στο ἡμέρᾳ:
ἡμέρᾳ: Δοτική του χρόνου στο παραγίγνεται.
βοηθῶν: Τελική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος.
ἐκ Ναυπάκτου: Εμπρόθετος προσδιορισμός της κίνησης από τόπο παραγίγνεται..
ναυσὶ & ὁπλίταις: Δοτικές της συνοδείας παραγίγνεται.
δώδεκα: Επιθετικός προσδιορισμός στο ναυσὶ.
πεντακοσίοις: Επιθετικός προσδιορισμός στο ὁπλίταις.
Μεσσηνίων: Γενική κτητική στο ὁπλίταις.
ξύμβασίν τε ἔπρασσε
Κύρια πρόταση
ἔπρασσε: Ρήμα.
Νικόστρατος: Υποκείμενο(Ενν.) ρήματος.
ξύμβασίν: Αντικείμενο ρήματος.
καὶ πείθει
Κύρια πρόταση
πείθει: Ρήμα.
Νικόστρατος: Υποκείμενο(Ενν.) ρήματος.
ὥστε ξυγχωρῆσαι ἀλλήλοις δέκα μὲν ἄνδρας τοὺς αἰτιωτάτους κρῖναι, τοὺς δ᾽ ἄλλους οἰκεῖν σπονδὰς πρὸς ἀλλήλους ποιησαμένους καὶ πρὸς Ἀθηναίους,
Δευτερεύουσα επιρρηματική συμπερασματική πρόταση
ξυγχωρῆσαι: Απαρέμφατο σε θέση ρήματος.
Κερκυραίους: Υποκείμενο(Ενν.) του απαρεμφάτου.
κρῖναι: Τελικό απαρέμφατο ως άμεσο αντικείμενο του ξυγχωρῆσαι (ως υποκείμενο του κρῖναι εννοείται το Κερκυραίους).
ἀλλήλοις: Έμμεσο αντικείμενο του ξυγχωρῆσαι.
ἄνδρας: Αντικείμενο του απαρεμφάτου κρῖναι.
δέκα: Επιθετικός προσδιορισμός στο ἄνδρας.
τοὺς αἰτιωτάτους: κατηγορούμενο στο ἄνδρας.
οἰκεῖν: Τελικό απαρέμφατο, ως άμεσο αντικείμενο του απαρεμφάτου ξυγχωρῆσαι. τοὺς ἄλλους: Υποκείμενο του απαρεμφάτου οἰκεῖν.
ποιησαμένους: Χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του απαρεμφάτου οἰκεῖν. σπονδὰς: Αντικείμενο της μετοχής.
πρὸς ἀλλήλους & πρὸς Ἀθηναίους: Εμπρόθετοι προσδιορισμοί της φιλικής διάθεσης στο ποιησαμένους σπονδάς.
οἳ οὐκέτι ἔμειναν,
Δευτερεύουσα αναφορική πρόταση που προσδιορίζει το δέκα ἄνδρας
ἔμειναν: Ρήμα.
οἳ: Υποκείμενο ρήματος.
οὐκέτι: Επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο ἔμειναν.
ὥστε τοὺς αὐτοὺς ἐχθροὺς καὶ φίλους νομίζειν.
Δευτερεύουσα επιρρηματική συμπερασματική πρόταση
νομίζειν: Απαρέμφατο σε θέση ρήματος.
Κερκυραίους & τοὺς ἄλλους: Υποκείμενα(Ενν.) του απαρεμφάτου.
τοὺς αὐτοὺς: Αντικείμενο του απαρεμφάτου.
ἐχθροὺς καὶ φίλους: Κατηγορούμενα του αντικειμένου.
Kαὶ ὁ μὲν ταῦτα πράξας ἔμελλεν ἀποπλεύσεσθαι·
Κύρια πρόταση
ἔμελλεν: Ρήμα.
ὁ μὲν: Υποκείμενο ρήματος.
ἀποπλεύσεσθαι: Τελικό απαρέμφατο ως αντικείμενο του ρήματος (ταυτοπροσωπία).
πράξας: Χρονική μετοχή συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος.
ταῦτα: Σύστοιχο αντικείμενο της μετοχής.
οἱ δὲ τοῦ δήμου προστάται πείθουσιν αὐτὸν πέντε μὲν ναῦς τῶν αὐτοῦ σφίσι καταλιπεῖν, ἴσας δὲ αὐτοὶ πληρώσαντες ἐκ σφῶν αὐτῶν ξυμπέμψειν.
Κύρια πρόταση
πείθουσιν: Ρήμα.
οἱ προστάται: Υποκείμενο ρήματος.
τοῦ δήμου: Γενική αντικειμενική στο προστάται.
αὐτὸν: Άμεσο αντικείμενο ρήματος.
καταλιπεῖν: Τελικό απαρέμφατο ως έμμεσο αντικείμενο ρήματος.
αὐτὸν: Υποκείμενο του απαρεμφάτου (ετεροπροσωπία).
ναῦς: Άμεσο αντικείμενο του απαρεμφάτου.
σφίσι: Έμμεσο αντικείμενο του απαρεμφάτου.
πέντε: Επιθετικός προσδιορισμός στο ναῦς.
τῶν αὐτοῦ: Γενική διαιρετική στο πέντε ναῦς.
ξυμπέμψειν: Ειδικό απαρέμφατο ως έμμεσο αντικείμενο του ρήματος.
οἱ προστάται: Υποκείμενο του απαρεμφάτου.
αὐτοὶ: Κατηγορηματικός προσδιορισμός στο οἱ προστάται.
ἴσας: επιθετικός προσδιορισμός στο εννοούμενο αντικείμενο ναῦς.
πληρώσαντες: Χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του απαρεμφάτου.
ἐκ σφῶν αὐτῶν: Εμπρόθετος της προέλευσης στο πληρώσαντες.
ὅπως ἧσσόν τι ἐν κινήσει ὦσιν οἱ ἐναντίοι
Δευτερεύουσα επιρρηματική τελική πρόταση
ὦσιν: Ρήμα.
οἱ ἐναντίοι: Υποκείμενο ρήματος.
ἐν κινήσει: Εμπρόθετος προσδιορισμός της κατάστασης στο ὦσιν.
ἧσσόν: Επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού.
τι: Αιτιατική της αναφοράς.
Kαὶ ὁ μὲν ξυνεχώρησεν,
Κύρια πρόταση
ξυνεχώρησεν: Ρήμα.
ὁ μὲν: Υποκείμενο ρήματος.
οἱ δὲ τοὺς ἐχθροὺς κατέλεγον ἐς τὰς ναῦς.
Κύρια πρόταση
κατέλεγον: Ρήμα.
οἱ δὲ: Υποκείμενο ρήματος.
τοὺς ἐχθροὺς: Αντικείμενο ρήματος.
ἐς τὰς ναῦς: Εμπρόθετος προσδιορισμός της κίνησης σε τόπο στο κατέλεγον.
δείσαντες δὲ ἐκεῖνοι καθίζουσιν ἐς τὸ τῶν Διοσκόρων ἱερόν.
Κύρια πρόταση
καθίζουσιν: Ρήμα.
ἐκεῖνοι: Υποκείμενο ρήματος.
ἐς τὸ ἱερόν: Εμπρόθετος προσδιορισμός της στάσης σε τόπο στο καθίζουσιν.
δείσαντες: Αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος.
τῶν Διοσκόρων: Γενική κτητική στο τὸ ἱερόν.
μὴ ἐς τὰς Ἀθήνας ἀποπεμφθῶσι
Δευτερεύουσα ονοματική ενδοιαστική πρόταση ως αντικείμενο της μετοχής δείσαντες.
ἀποπεμφθῶσι: Ρήμα.
ἐκεῖνοι: Εννοείται ως υποκείμενο ρήματος.
ἐς τὰς Ἀθήνας: Εμπρόθετος προσδιορισμός της κίνησης σε τόπο.
Νικόστρατος δὲ αὐτοὺς ἀνίστη τε
Κύρια πρόταση
ἀνίστη: Ρήμα.
Νικόστρατος: Υποκείμενο ρήματος.
αὐτοὺς: Αντικείμενο ρήματος.
καὶ παρεμυθεῖτο.
Κύρια πρόταση
παρεμυθεῖτο: Ρήμα.
Νικόστρατος: Υποκείμενο(ενν.) ρήματος.
αὐτοὺς: Αντικείμενο(ενν.) ρήματος.
Ὡς δ᾽ οὐκ ἔπειθεν,
Δευτερεύουσα επιρρηματική αιτιολογική πρόταση
οὐκ ἔπειθεν: Ρήμα.
Νικόστρατος: Υποκείμενο(ενν.) ρήματος.
αὐτοὺς: Αντικείμενο(ενν.) ρήματος.
ὁ δῆμος ὁπλισθεὶς ἐπὶ τῇ προφάσει ταύτῃ, ὡς οὐδὲν αὐτῶν ὑγιὲς διανοουμένων τῇ τοῦ μὴ ξυμπλεῖν ἀπιστίᾳ, τά τε ὅπλα αὐτῶν ἐκ τῶν οἰκιῶν ἔλαβε
Κύρια πρόταση
ἔλαβε: Ρήμα.
ὁ δῆμος: Υποκείμενο ρήματος.
τά ὅπλα: Αντικείμενο ρήματος.
αὐτῶν: Γενική κτητική στο τά ὅπλα.
ἐκ τῶν οἰκιῶν: Εμπρόθετος της προέλευσης στο ἔλαβε.
ὁπλισθεὶς: Χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος.
ἐπὶ τῇ προφάσει: Εμπρόθετος προσδιορισμός της αιτίας στο ὁπλισθεὶς.
ταύτῃ: Επιθετικός προσδιορισμός στο τῇ προφάσει.
ὡς διανοουμένων: Γενική απόλυτη αιτιολογική μετοχή, υποκειμενικής αιτιολογίας. αὐτῶν: Υποκείμενο μετοχής.
οὐδὲν: Σύστοιχο αντικείμενο της μετοχής.
ὑγιὲς: Επιθετικός προσδιορισμός στο αντικείμενο της μετοχής(οὐδὲν).
τῇ ἀπιστίᾳ: Δοτική της αιτίας στο τοῦ μὴ ξυμπλεῖν.
τοῦ μὴ ξυμπλεῖν: Έναρθρο απαρέμφατο ως γενική αντικειμενική στο τῇ ἀπιστίᾳ.
καὶ αὐτῶν τινὰς διέφθειραν ἄν.
Κύρια πρόταση
Διέφθειραν ἄν: Ρήμα.
ὁ δῆμος: Υποκείμενο(ενν.) του ρήματος (σχήμα κατά το νοούμενο).
τινὰς: Αντικείμενο ρήματος.
αὐτῶν: Γενική διαιρετική στο τινὰς.
οἷς ἐπέτυχον
Δευτερεύουσα αναφορική προσδιοριστική πρόταση
ἐπέτυχον: Ρήμα.
ὁ δῆμος: Υποκείμενο(ενν.) του ρήματος.
οἷς: Αντικείμενο ρήματος.
εἰ μὴ Νικόστρατος ἐκώλυσε,
Δευτερεύουσα επιρρηματική υποθετική πρόταση
ἐκώλυσε: Ρήμα.
Νικόστρατος: Υποκείμενο ρήματος.
Ὁρῶντες δὲ οἱ ἄλλοι τὰ γιγνόμενα καθίζουσιν ἐς τὸ ῞Ηραιον ἱκέται
Κύρια πρόταση
καθίζουσιν: Ρήμα.
οἱ ἄλλοι: Υποκείμενο ρήματος.
ἱκέται: Επιρρηματικό κατηγορούμενο του τρόπου στο οἱ ἄλλοι.
ἐς τὸ Ηραιον: Εμπρόθετος προσδιορισμός της στάσης σε τόποστο καθίζουσιν.
Ὁρῶντες: Χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος.
τὰ γιγνόμενα: Επιθετική μετοχή ως αντικείμενο της μετοχής Ὁρῶντες.
καὶ γίγνονται οὐκ ἐλάσσους τετρακοσίων.
Κύρια πρόταση
γίγνονται: Ρήμα.
οἱ ἄλλοι: Υποκείμενο(ενν.) του ρήματος.
οὐκ ἐλάσσους: Κατηγορούμενο του υποκειμένου μέσω του γίγνονται.
τετρακοσίων: Γενική συγκριτική στο ἐλάσσους.
Ὁ δὲ δῆμος δείσας ἀνίστησί τε αὐτοὺς πείσας
Κύρια πρόταση
ἀνίστησί: Ρήμα.
Ὁ δῆμος: Υποκείμενο ρήματος.
αὐτοὺς: Αντικείμενο ρήματος.
δείσας: Αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος (αντικείμενό της η ενδοιαστική πρόταση).
πείσας: Χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος (αντικείμενο της μετοχής τίθεται το αὐτοὺς).
μή τι νεωτερίσωσιν
Δευτερεύουσα ονοματική ενδοιαστική πρόταση ως αντικείμενο στη μετοχή δείσας
νεωτερίσωσιν: Ρήμα.
οὗτοι: Υποκείμενο(ενν.) του ρήματος.
τι: Σύστοιχο αντικείμενο ρήματος.
καὶ διακομίζει ἐς τὴν πρὸ τοῦ Ἡραίου νῆσον,
Κύρια πρόταση
διακομίζει: Ρήμα.
Ὁ δῆμος: Υποκείμενο(ενν.) του ρήματος.
ἐς τὴν νῆσον: Εμπρόθετος προσδιορισμός της κίνησης σε τόπο στο διακομίζει.
πρὸ τοῦ Ἡραίου: Εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου (ενώπιον) στο διακομίζει.
καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐκεῖσε αὐτοῖς διεπέμπετο.
Κύρια πρόταση
διεπέμπετο: Ρήμα.
Ὁ δῆμος: Υποκείμενο(ενν.) του ρήματος.
τὰ ἐπιτήδεια: Άμεσο αντικείμενο ρήματος.
αὐτοῖς: Έμμεσο αντικείμενο ρήματος.
ἐκεῖσε: Επιρρηματικός προσδιορισμός της κίνησης σε τόπο στο διεπέμπετο.
Ακολουθείστε μας και στο Tik Tok
