Το παραμύθι να ‘ναι καλά…
Του Νίκου Τσούλια
Όταν ένας λαός (όπως και ένας άνθρωπος) είναι στριμωγμένος, η νοοτροπία του και η ψυχολογία του ρέπουν προς τους «τόπους» του ανορθολογισμού και γίνεται απόλυτα ευάλωτος σε κάθε εύκολο κάλεσμα, σε κάθε παραμύθι. Ακούει την επιθυμία του και κάνει λήψη του ζητούμενουστο φαντασιακό του στερέωμα και την ίδια στιγμή την προβάλλει στην πραγματικότητα με περισσή ευκολία.
Ανασταλτικοί παράγοντες στην επαγγελματοποίηση των καθηγητών
Του Νίκου Τσούλια
Ο βιομηχανικός πολιτισμός με το φορντικό μοντέλο παραγωγής και με τον απόλυτο καταμερισμό εργασίας τόσο στη μακροκλίμακα της κοινωνίας όσο και στη μικροκλίμακα των εργασιακών χώρων έχει δημιουργήσει ένα πλέγμα επαγγελματικής δραστηριότητας που χαρακτηρίζει σε σημαντικό βαθμό την οργάνωση της δημόσιας ζωής της σύγχρονης περιόδου. Θα μπορούσαμε μάλιστα να ισχυριστούμε ότι ο πολίτης βιώνει σε μεγάλο βαθμό τη ζωή του αλλά και ταυτόχρονα συγκροτεί μεγάλο μέρος της κοσμοαντίληψής του με βάση την επαγγελματική του ταυτότητα.
Έλλειψη ντροπής, περίσσεια θράσους
Του Νίκου Τσούλια
Όταν κάποιος γονέας ερχόμενος στο λύκειο για να μάθει για την εκπαιδευτική πορεία του παιδιού του αιτιολογεί την έλλειψη θάρρους του παιδιού του – και τη μη ενεργή συμμετοχή του στο μάθημα – στη ντροπαλότητά του, τότε εμφανίζεσαι λίγο – πολύ διχασμένος. Να εξάρεις αυτή τη ντροπαλότητα ή να την εξορκίσεις; Στις σημερινές εποχές του ανταγωνισμού, του θράσους και της προβολής η ντροπαλότητα εμφανίζεται ως απομεινάρι κάποιων άλλων εποχών και ο μαθητής / η μαθήτρια – εκφραστής της είναι μάλλον ένοχος / ένοχη.
Μια «πριγκίπισσα» στο σχολείο…
Του Νίκου Τσούλια
Περιμέναμε πώς και πώς το μάθημά της. Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά προηγείτο το είδωλό της και το φαντασιακό στερέωμα που είχαμε δημιουργήσει επισκίαζε την όποια εικόνα διδασκαλίας. Είμαστε αγκιστρωμένοι στο βλέμμα της. Ο καθένας μας νόμιζε ότι τον κοιτάζει περισσότερο από τους άλλους. Αυτή προτιμούσε να κοιτάει γενικά, να διαχέεται η ματιά της σαν τις εικόνες της εκκλησίας που κοιτάνε παντού. Το καλό διάβασμα για την Ιστορία ήταν δεδομένο και με το παραπάνω, ανεξάρτητα από τον προσανατολισμό που είχαμε για τις Εισαγωγικές Εξετάσεις.
Το παραμύθι των ισοδυνάμων
Του Νίκου Τσούλια
Για κάθε αντιλαϊκό μέτρο ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του, που έχουν ψηφίσει το τρίτο και επαχθέστερο Μνημόνιο και που το παρουσιάζουν με τον πιο προκλητικό τρόπο ως «Συμφωνία ανάπτυξης», προτείνεται να αντικατασταθεί από ένα ισοδύναμό του, το οποίο δεν θα είναι άδικο! Η όλη αντίληψη και πρακτική είναι από τις πιο μεγάλες απάτες στο πεδίο της πολιτικής / κομματικής προπαγάνδας. Πρόκειται για συνοδευτικό στοιχείο του λαϊκισμού που χαρακτηρίζει την κυβερνητική πολιτική. Και να γιατί.
Σχέσεις εκπαιδευτικών και μαθητών: συζητώντας το περιεχόμενό τους
Του Νίκου Τσούλια
Η παιδαγωγική σχέση είναι μια ισχυρή σχέση, είναι μια σχέση που συνδέεται με την ίδια την εξέλιξη της ιστορίας του ανθρώπου, με την εξέλιξη της κοινωνίας του. Κάθε εποχή προσδίδει στην παιδαγωγική σχέση τα δικά της πολιτισμικά χαρακτηριστικά. Και όμως υπάρχει ένα ισχυρό νήμα που διατρέχει διαχρονικά όλη την πορεία της παιδαγωγικής. Πρόκειται για ένα βασικό και θεμελιώδες περιεχόμενο, το οποίο δεν φαίνεται να αλλοιώνεται από τα γυρίσματα των καιρών.
