Κριτική θεώρηση

Του Νίκου Τσούλια Έχουμε αναφερθεί κατ’ επανάληψη στην ελλειμματικότητα του παιδαγωγικού περιεχομένου των γονέων απέναντι στα παιδιά τους αλλά και στις σχέσεις τους με το σχολείο. Όσο οι κύριοι θεσμοί της αγωγής, οικογένεια και σχολείο, δεν συνεργάζονται συστηματικά και δημιουργικά στο ζήτημα εκπαίδευσης και διαπαιδαγώγησης των μαθητών / μαθητριών δεν μπορεί να αλλάξει το σημερινό εν πολλοίς παραδοσιακό και αναποτελεσματικό σχήμα παιδείας και μόρφωσης.

Του Νίκου Τσούλια Βιβλίο δεν είναι μόνο το αντικείμενο που κρατάμε ούτε ανάγνωση είναι μόνο η πρόσληψη του περιεχομένου ενός βιβλίου. Το βιβλίο ως αντικείμενο είναι μόνο η απαρχή για κάποιο απροσδιόριστο κάθε φορά ταξίδι. Το βιβλίο είναι κυρίως ένα νέο κάθε φορά πνευματικό βάπτισμα,

Του Νίκου Τσούλια Φυσικά είναι πολύ δύσκολη – αν όχι αδύνατη – η όποια προσέγγιση της επίδρασης του βιβλίου στον άνθρωπο.

Του Νίκου Τσούλια Μια παρέα παιδιών, ο Αντρέας, ο Κωστάκης, ο Φάνης, ο Φουντούλης, ο Πάνος, ο Αλέκος, ο Δημητράκης, ο Καλογιάννης κλπ, μόλις θα τελειώσουν το δημοτικό σχολείο θα ξεκινήσουν για «διακοπές» στα Ψηλά Βουνά. Μόνο που η εξόρμησή τους δεν είναι απλώς διακοπές, είναι άσκηση ζωής, είναι αναβαθμός για να κατανοήσουν τη φύση και την οργάνωση μιας μικροκοινωνίας, είναι πεδίο για να γνωρίσουν τον εαυτό τους και τις δυνατότητές τους, για να κοινωνικοποιηθούν. Μαθαίνουν τη δύσκολη και όμορφη ζωή των βοσκών, την τραχύτητα αλλά και την ομορφιά και την … αιωνιότητα των βουνών, τις λαϊκές παραδόσεις αλλά και τις προκαταλήψεις των απλών ανθρώπων, τις τεχνικές και τις επινοήσεις των άγριων ζώων.

Μια παράξενη συνάντηση με τον εαυτό μας Του Νίκου Τσούλια Ποιος να ξέρει άραγε πώς γεννήθηκε αυτή η ιδιόμορφη σχέση μεταξύ καλοκαιριού και βιβλίων, από πού έχει τις απαρχές της και τις αιτίες της και ποια είναι η διαδρομή της που έχει δημιουργήσει αυτή την όμορφη εικόνα του ανοιχτού βιβλίου; Μπορούν και οι άλλες εποχές να μιμηθούν του καλοκαιριού την πρωτοβουλία ή μήπως το διαδίκτυο κλέψει και αυτή την τόσο ξεχωριστή γλυκιά μορφή του ανοιχτού βιβλίου με τις όλο και πιο νέες ηλεκτρονικές επινοήσεις;

Του Νίκου Τσούλια Άραγε μπορεί να υπάρξει άλλο σύμβολο πέραν εκείνου της εικόνας του βιβλίου για να απεικονίσει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο την πνευματική παρακαταθήκη του ανθρώπου στη μικρή γωνιά της Γης μας;