HΛΕΚΤΡΕΣ
Ο Σοφοκλής, όπως γνωρίζουμε, δεν ήταν ο πρώτος από τους τρεις μεγάλους τραγικούς που ασχολήθηκε με τον μύθο των Ατρειδών και ειδικά με τη δολοφονία της Κλυταιμήστρας από τον γιο της. Φαίνεται όμως ότι από τους Τρεις πάντα ήταν ο τελευταίος. Αξιόπιστα στοιχεία κατατάσσουν την Ηλέκτρα του Σοφοκλή στα όψιμα έργα του ποιητή, ενώ εξίσου πειστικές μαρτυρίες δείχνουν ότι η Ηλέκτρα του Ευριπίδη είχε προηγηθεί.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΨΙΜΗ ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ “ΗΛΕΚΤΡΑΣ” ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ
Το έργο μοιάζει σε πολλά σημεία (στη μορφή, το στυλ και το πνεύμα) με τα δύο αποδεδειγμένως όψιμα έργα του Σοφοκλή: τον Φιλοκτήτη (409/8 π.Χ) και τον Οιδίποδα επί Κολωνώ (406/5 π.Χ).
Με τον Φιλοκτήτη και τον ΟεΚ η Ηλέκτρα του Σοφοκλή μοιράζεται την έμφαση στο μοτίβο της ηρωικής αντοχής και της αξιοπρέπειας μέσα σε σκληρά πάθη και κακουχίες. Με τον Φιλοκτήτη ιδιαίτερα τη συνδέει TO ΓΕΝΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΠΛΟΚΗΣ: «Δύο άνδρες, ένας νεώτερος και ένας γηραιότερος, καταφτάνουν στο μέρος όπου ο κύριος χαρακτήρας ζει βασανισμένος εδώ και χρόνια. Ο νεώτερος (Ορέστης, Νεοπτόλεμος) είναι ἔφηβος, δηλαδή άνδρας σε μετάβαση από την παιδική στην ανδρική ηλικία (μεταξύ 18-20 ετών περίπου) και ζει στη σκιά του νεκρού πατέρα του (Αγαμέμνων, Αχιλλέας). Οι νεοαφιχθέντες σκαρώνουν μια περίτεχνη μηχανορραφία, που προκαλεί επιπλέον πόνο στον βασικό χαρακτήρα, πριν να επέλθει η αναγνώριση και η ανακούφιση» (Lloyd, 17).
Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε στο http://antonispetrides.wordpress.com
