ΕΚΑΒΗ ΚΑΙ ΜΗΔΕΙΑ
Αν όντως χρονολογείται μεταξύ του 426-424 π.Χ, όπως εικάζουν πολλοί, η Εκάβη δεν απέχει χρονολογικά πολύ από την άλλη εκείνη τραγωδία του Ευριπίδη στην οποία δεσπόζει η εκδίκηση μιας «βάρβαρης» γυναίκας, τη Μήδεια (431 π.Χ.). Τηρουμένων των αναλογιών, οι δομικές ομοιότητες ανάμεσα στις δύο τραγωδίες είναι πολλές και εμφανείς (οι ουσιώδεις διαφορές είναι εξίσου μεγάλες, αλλά δεν θα επιμείνουμε εδώ σε αυτές).
Οι δύο πρωταγωνίστριες ακολουθούν παρόμοια πορεία, από το ηθικό πλεονέκτημα στην ηθική κατάπτωση. Τόσο η Μήδεια όσο και η Εκάβη διεγείρουν τον ἔλεον (τον οίκτο αλλά κυρίως τη συμπάθεια) στο πρώτο μισό του έργου, τον φόβον αλλά κυρίως τη φρίκη στο δεύτερο.
Εκάβη και Μήδεια είναι ξένες, «βάρβαρες», γυναίκες, η μοίρα των οποίων βρίσκεται στα χέρια Ελλήνων ανδρών. Οι άνδρες αυτοί τις κακομεταχειρίζονται βάναυσα καταπατώντας παράλληλα τις πιο υψηλές αξίες των Ελλήνων (και του ηρωικού κόσμου). Παραδόξως, οι ξένες αυτές γυναίκες, στο πρώτο μισό του κάθε έργου, υπερασπίζονται τις ελληνικές αξίες με τρόπο πολύ πιο γνήσιο από ό,τι οι Έλληνες άνδρες.
Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε στο http://antonispetrides.wordpress.com
