Φέτος εγκαινιάζεται με τους μαθητές που παρακολουθούν την Α΄Λυκείου,το νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ.Συγκεκριμένα χιλιάδες μαθητές-75.000 που παρακολουθούν την Α΄τάξη πρόκειται να εξεταστούν το Μάιο , σε εξετάσεις , με ένα διαφορετικό εξεταστικό σύστημα,που διαφημίστηκε και διαφημίζεται από τους κρατούντες για τις σημαντικές αλλαγές που θα επιφέρει.
Και τι δεν ακούστηκε κατά την προώθησή του από την κυβέρνηση,για τις συνταρακτικές αλλαγές προς όφελος των μαθητών βέβαια και της εκπαιδευτικής διαδικασίας ασφαλώς ,δύο παράγοντες που, αν πιστέψουμε τους εμπνευστές αυτών των μεταρρυθμίσεων πρόκειται να αποκομίσουν πολλά και σε θετική κατεύθυνση και να απαλλαγούν από πάρα πολλές δυσκολίες και προβλήματα που τους ταλάνισαν όλα τα προηγούμενα χρόνια!
Βέβαια σε αυτές τις περιπτώσεις και λόγω αποκρυσταλλωμένης πείρας,καλό είναι να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη το ρηθέν από τη λαϊκή σοφία …”όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι” αλλά να μη ξεχνάμε ούτε λεπτό πως,όλα αυτά τα όμορφα,εξυγιαντικά , διορθωτικά των ελλείψεων και αδυναμιών , πρόκειται για άλλη μία φορά να τα θεραπεύσουν …ποιοι άλλοι παρά οι ίδιοι που με τις “θεραπευτικές”πολιτικές τους οδήγησαν και οδηγούν την παιδεία των μαθητών που προέρχονται από εργατικά και λαϊκά στρώματα σε μαρασμό και αφανισμό,την εκπαίδευση, ό ,τι έχουμε συνηθίσει και αποκαλούμε δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση στην καταστροφή!!
Ας δούμε πιο προσεχτικά κάποια ενδιαφέροντα και σοβαρά στοιχεία.
Τον προσεχή Μάιο χιλιάδες νεοεισαχθέντες μαθητές των Λυκείων όλης της χώρας,πρόκειται να εξεταστούν σε εξετάσεις στις οποίες το 50% των θεμάτων θα δίνονται από τον καθηγητή που διδάσκει το μάθημα στο σχολείο και το άλλο 50% θα βγαίνει από Τράπεζα Θεμάτων.Αυτό το δεύτερο στοιχείο , είναι αυτό που κάνει τις φετινές εξετάσεις αλλά και τις μελλοντικές , εφ ‘ όσον το σύστημα αυτό εξακολουθεί να ισχύει, να ξεχωρίζουν από τις προηγούμενες εξεταστικές διαδικασίες.Το ίδιο βέβαια θα ισχύει και για τις επόμενες τάξεις του Λυκείου,δηλαδή τις Β΄και Γ΄από τις επόμενες σχολικές χρονιές.
Τρεις χρονιές συνεχών εξετάσεων ,ουσιαστικά πανελλαδικού χαρακτήρα , μια διαδικασία εξοντωτική όπως θα δούμε κατά την οποία σωστά μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ότι χρειάζονται πολλές δυνάμεις για να “επιβιώσεις”.
Είναι ολοφάνερο πως οι αλλαγές αυτές έρχονται μαζί με ένα πακέτο γενικότερων αλλαγών στην εκπαίδευση -για να μιλήσουμε με όρους πολιτικούς δεν πρόκειται για απλές αλλαγές αλλά για μια πολύπλευρη ,γενικευμένη επίθεση σε κάθε συστατικό στοιχείο της -που προωθεί άλλες φορές ταχύτατα άλλες φορές πιο αργά , όμως πάντοτε στοχευμένα και μεθοδικά η κυβέρνηση,υλοποιώντας οδηγίες και εντολές που δεν πηγάζουν ούτε προέρχονται ή είναι καταστάλαγμα ερευνών που θα επιδίωκαν να διορθώσουν τα κακώς κείμενα αλλά από εξωχώριους οργανισμούς , όπως είναι οι οδηγίες του γνωστού και μη εξαιρετέου για τις προθέσεις του ΟΟΣΑ ή από την Ε.Ε.
Εφαρμόζονται για να επιβάλλουν ένα σχολείο ακόμα πιο επιλεκτικό και πιο βαθιά ταξικό.
Που οδηγούν αυτές οι αλλαγές:
- Για να εισαχθεί πλέον ένας μαθητής στα ΑΕΙ της χώρας θα πρέπει πρώτα να επιβιώσει εντός του σχολείου αυτού,περνώντας μέσα από διαδοχικές συμπληγάδες εξετάσεων και σκληρού ανταγωνισμού.Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό,ο ανταγωνισμός αυτός δεν έχει να κάνει με συναγωνισμό στις γνώσεις των μαθητών αφού μπορεί όλοι σε θεωρητικό επίπεδο να ξεκινούν από την ίδια αφετηρία αλλά είναι διαφορετικά τα όπλα και οι δυνάμεις που διαθέτει καθένας.Όπλα και δυνάμεις που έχουν να κάνουν με τις κοινωνικές , ταξικές διαφορές που υπάρχουν εντός του σχολείου στο καπιταλιστικό σύστημα το οποίο ζούμε.Είναι πολύ δύσκολο για έναν κριτικό γνώστη των εκπαιδευτικών ζητημάτων να υποστηρίξει πως ένας μαθητής ενός σχολείου ενός αστικού κέντρου ,όταν μάλιστα προέρχεται από συγκεκριμένη τάξη,βρίσκεται στην ίδια μοίρα με έναν αντίστοιχο μαθητή ενός σχολείου , υποβαθμισμένης και ρημαγμένης περιοχής γεμάτη με παιδιά εργατών ή ανέργων!Σίγουρα οι ποικιλίες των παραδειγμάτων είναι πάμπολλες ,οι συνιστώσες των περιπτώσεων άφθονες , όλες όμως έχουν ως κοινή συνισταμένη το αναμφισβήτητο γεγονός που εμφανίζεται φάντης μπαστούνι μπροστά διαρκώς και τους χαλάει τη μαγιονέζα , πως ζώντας μέσα σε μια ταξική κοινωνία ,με ταξικές ανισότητες που βαθαίνουν συνεχώς ιδίως τα τελευταία χρόνια στη μέγγενη της καπιταλιστικής κρίσης,τότε και το σχολείο δεν μπορεί παρά να γίνεται τροχός της ίδιας αμάξης.
- Περισσότερη εκμετάλλευση προς τους εργαζόμενους και βαθύτερη αφαίμαξη τους για να ξεπεραστεί η κρίση προς το συμφέρον ξένων και ντόπιων εκμεταλλευτών , περισσότερα ρημάδια ζωών και συντρίμμια όποιων κοινωνικών και δημόσιων υποδομών,περισσότεροι εργάτες και λαϊκά στρώματα στο περιθώριο της φτώχειας , της εξαθλίωσης , της τερατώδους ανεργίας σημαίνει και προσαρμογή της δημόσιας εκπαίδευσης σ’αυτές τις ανάγκες: έξωση με μέσο την αποθάρρυνση ή την απόρριψη χιλιάδων και χιλιάδων μαθητών ,που θα προέρχονται από το πιο αδύναμο κομμάτι του μαθητόκοσμου, τους “πληβείους” της μαθητικής ” κοινωνίας” .Σήμερα είναι απαραίτητο στους εκμεταλλευτές ένα σχολείο , που δείχνει τα δόντια του από νωρίς και πετυχαίνει το ταξικό κρισάρισμα που επιδιώκει.Το μήνυμα είναι καθαρό:Παιδιά από φτωχές οικογένειες,που σήμερα μετρώνται σε εκατοντάδες χιλιάδες,δεν μπορεί να τρέφουν όνειρα για σπουδές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.Τα όνειρα πρέπει να κουρεύονται από νωρίς και να μη θεριεύουν.
- Το γεγονός πως σχεδιάζονται πολλά σχετικά με τις εξεταστικές διαδικασίες,το ότι οι εξετάσεις για ακόμη μια φορά θεωρούνται εσκεμμένα ο ακρογωνιαίος λίθος της εκπαίδευσης και αποκτούν γιγάντιες διαστάσεις στο δεύτερο τμήμα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης , το Λύκειο,δείχνει τη ζέση των κυβερνώντων προς αυτήν την κατεύθυνση.Η πορεία αυτή έχει διπλό στόχο.Από τη μια το “ξεσκαρτάρισμα” του περιττού ταξικού βάρους σε μία πιο τρυφερή μαθητικά ηλικία και από την άλλη τη θέληση να προσαρμόσουν την εκπαιδευτική διαδικασία στο “νέο Λύκειο” σε ό,τι απαιτεί και επιβάλλει αυτός ο εξεταστικός μαραθώνιος.Προωθούν με τις αλλαγές αυτές την σταδιακή εξομοίωση του Λυκείου με αυτό που καταχρηστικά ονομάζουν παραπαιδεία,κάνοντας αυτό που θα θέλαμε να είναι παιδεία να γίνεται παραπαιδεία,στην οποία ο μαθητής και οι εργαζόμενοι-γονείς θα χρυσοπληρώνουν την αμάθεια στο σχολείο αλλά και στο ήδη πολλές φορές χρυσοπληρωμένο φροντιστήριο και ιδιαίτερο μάθημα.Η εκπαίδευση εντός του σχολείου θα αρχίσει σταδιακά να μοιάζει μ’αυτήν του φροντιστηρίου,πλήρες τεχνικών επιτυχίας στις εξετάσεις,στεγνό και αφυδατωμένο από ουσιαστική και δημιουργική μόρφωση των μαθητών . Και οι εκπαιδευτικοί που καλούνται να φέρουν σε πέρας το έργο της μεταμόρφωσης αυτής οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στην απώλεια του όποιου ρόλου τους είχε απομείνει και είχαν κατακτήσει με τους πολυετείς αγώνες , απώλεια παιδαγωγικής υπόστασης,απώλεια αυτονομίας και δημιουργικότητας την οποία έχουν επιδείξει σε πάρα πολλές περιπτώσεις , ωθούμενοι από τις αντιδραστικές αυτές μεταρρυθμίσεις να υιοθετήσουν συνειδητά ή μη ρόλο ελεγκτικό,άψυχο,στυγνού εξεταστή και διορθωτή…ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ!!
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα στους εκπαιδευτικούς,μαθητές και εργαζόμενους αν θα επιτραπεί για μεγάλο χρονικό διάστημα η ύπαρξη μιας τέτοιας εκπαιδευτικής διαδικασίας,που χρησιμοποιεί τους μαθητές που προέρχονται από εργατικά-λαϊκά στρώματα ως πειραματόζωα άσκησης της πιο βάρβαρης ταξικής πολιτικής … ή θα ανατραπεί με τον παρατεταμένο συλλογικό αγώνα τους ενάντια στις πολιτικές αυτές και όσους από κυβερνητικές θέσεις τις εφαρμόζουν.
Εκπαιδευτικός Όμιλος Ημαθίας
Πηγή:http://www.antitetradia.gr/
