Ποια είναι η καλύτερη σχολή για να σπουδάσω;

Μια συχνή ερώτηση που δεχόμαστε στο ΚΕΣΥΠ Λαμίας από υποψηφίους για τη Τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι: “ποια είναι η καλύτερη σχολή για να σπουδάσω …(το όνομα του τομέα π.χ Μαθηματικά, Πληροφορική, Οικονομικά κλπ). Θεσμική απάντηση στο ερώτημα αυτό στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Τις απαντήσεις σε τέτοιες ερωτήσεις σχολιάζει εύστοχα ο Δηµήτρης Α. Σωτηρόπουλος Επίκουρος Καθηγητής Τµήµα Πολιτικής Επιστήµης και Δηµόσιας Διοίκησης Πανεπιστήµιο Αθηνών σε έρευνα του ΕΛΙΑΜΕΠ το 2006.
“Από τη στιγμή κατά την οποία τουλάχιστον δύο πανεπιστημιακά τμήματα ή σχολές προσέφεραν σπουδές στο ίδιο αντικείμενο, η αξιολόγηση από τελειόφοιτους λυκείου, φοιτητές και εργοδότες ήταν αναπόφευκτη. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, η αύξηση των σχολών και των τμημάτων και η διασπορά τους σε μικρές και μεγάλες πόλεις της περιφέρειας επέτεινε εξής φαινόμενο: κάθε χρόνο και ιδιαίτερα έντονα τη χρονική περίοδο κατά την οποία οι υποψήφιοι φοιτητές καλούνται να συμπληρώσουν το μηχανογραφικό δελτίο με τα τμήματα ΑΕΙ κα ΤΕΙ της προτίμησής τους, γονείς, τελειόφοιτοι λυκείου, καθηγητές φροντιστηρίων και πολλοί άλλοι μετέχουν σε μια άτυπη ιεράρχηση σχολών και τμημάτων και ιδίως εκείνων τα πτυχία των οποίων οδηγούν σε προσοδοφόρα επαγγέλματα.

Εφόσον ο υποψήφιος φοιτητής και η οικογένειά του ενδιαφέρονται σοβαρά για τις σπουδές του, τότε μέσα σε κοινωνικά δίκτυα συγγενών, φροντιστών και φίλων, ειδικών και μη σε ό,τι αφορά τα ΑΕΙ, διατυπώνονται γνώμες, ανταλλάσσονται συνήθως ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες και αντλούνται στοιχεία από τις ηλεκτρονικές ιστοσελίδες των πανεπιστημίων. Σχηματίζεται έτσι και διαδίδεται ένα απόθεμα γνωμών και πληροφοριών κυρίως για τις επαγγελματικές προοπτικές, το κύρος και την «αξία χρήσης» του ενός ή του άλλου πτυχίου και δευτερευόντως για τις υποδομές και το διδακτικό προσωπικό του τάδε ή του δείνα πανεπιστημιακού τμήματος, καθώς και για τις συνθήκες και το κόστος ζωής των πόλεων όπου βρίσκονται τα τμήματα ή οι σχολές.
H άτυπη αυτή ιεράρχηση συνδέεται με την παροδική και μερικές φορές υπερβολική αύξηση της ζήτησης σπουδών. Ακολουθώντας τα ρεύματα ενός είδους «μόδας», μάζες υποψήφιων φοιτητών κατευθύνονται κατά διαστήματα, όχι μόνο προς τις παραδοσιακές σχολές(νομική, ιατρική, πολυτεχνείο), αλλά και προς ορισμένα άλλα τμήματα(παλαιότερα, τμήματα ΜΜΕ και ψυχολογίας, σήμερα παιδαγωγικά τμήματα και στρατιωτικές σχολές). Στο πλαίσιο αυτό, δεν λείπουν και οι περιπτώσεις αυτοαξιολόγησης τμημάτων μέσω του Τύπου, που αγγίζουν τα όρια της αυτοδιαφήμισης (άρθρα πανεπιστημιακών για τις ερευνητικές επιδόσεις του τμήματός τους, προβεβλημένες καταχωρήσεις τμημάτων σε εφημερίδες για τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών τους). Αν προσθέσουμε τις κατ’ έτος ανακοινώσεις φροντιστηρίων και ιδιωτικών λυκείων για τις επιτυχίες εισαγωγής των αποφοίτων τους σε συγκεκριμένες σχολές, τότε έχουμε μια εικόνα τηςάτυπης και ανορθολογικής ιεράρχησης των ΑΕΙ και των ΤΕΙ που λαμβάνει χώρα στην κοινωνία, ερήμην των πανεπιστημιακών και της πολιτείας.
Το πρόβλημα με την ανωτέρω ιεράρχηση είναι προφανές. Είναι αδιαφανής και βασίζεται στις φήμες και τις εντυπώσεις. Γι’ αυτό, είναι ευάλωτη στη «μόδα» του ενός ή του άλλου γνωστικού αντικειμένου και κυρίως στην κυμαινόμενη ζήτηση του δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα της οικονομίας για νέες ειδικότητες, χωρίς ωστόσο σαφή κριτήρια, πέραν της υποτιθέμενης αγοραστικής αξίας του πτυχίου. Η εν λόγω ιεράρχηση είναι ανορθολογική και άναρχη. Χωρίς αρχές, αποδεκτές ή έστω γνωστές σε όλους, χωρίς στοιχεία ή αξιόπιστες διαδικασίες, οι πιο συνειδητοποιημένοι τελειόφοιτοι λυκείου και οι οικογένειές τους στρέφονται προς τη μια ή την άλλη επιλογή πανεπιστημιακών σπουδών ανάλογα με τις φήμες για τη μία ή την άλλη σχολή και ανάλογα με τις υποτιθέμενες τάσεις των αγορών εργασίας.”

Καλοδήμος Δ.

Πηγή:sep4u.gr

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.