Ο πρόγονός του, ο «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ», είχε θεωρητική αριστερή φυσιογνωμία. Βέβαια υπήρχαν πάντα δύο τάσεις στο εσωτερικό του με το «Αριστερό Ρεύμα» να κινείται πάντα σε ιδεολογικούς χώρους που προσομοίαζαν στην κομμουνιστική αριστερά. Η άλλη τάση αυτοπροσδιοριζόταν γενικά ως αριστερή άποψη και είχε άλλοτε αντιευρωπαϊκά χαρακτηριστικά και άλλοτε φιλοευρωπαϊκά. Η δεύτερη τάση έγινε κυρίαρχη στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και στη συνέχεια με τις τελευταίες εκλογές πέταξε έξω το «Αριστερό Ρεύμα», το οποίο ήδη είχε μετασχηματιστεί σε «Αριστερή Πλατφόρμα». Χρησιμοποιήθηκε δε προς τούτο ο δήθεν «κοινωνικός ΣΥ.ΡΙΖ.Α.», δηλαδή το εκλογικό σώμα, το οποίο αναπτύχθηκε με βάση και μόνο τη δημαγωγία της δήθεν απελευθέρωσης από τα Μνημόνια.
Ποια ήταν η κοινωνική ακτινοβολία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πριν τα Μνημόνια και ποια μπορεί να θεωρηθεί ως αριστερή πολιτική του, οι καταλήψεις και ο ακτιβισμός της φτηνής δημοσιότητας; Δεν είχε ποτέ καμιά αξιόλογη παρουσία στους κοινωνικούς χώρους και στο συνδικαλιστικό κίνημα πλην εκείνου της εκπαίδευσης. Στους δε αγροτικούς συλλόγους και στα εργατικά σωματεία η απήχησή του ήταν φοβερά ασθενική. Έχει υπάρξει ποτέ στη χώρα μας ή αλλού αριστερό κόμμα με μεγάλη εκλογική απήχηση χωρίς να έχει σοβαρά ερείσματα στο εργατικό κίνημα και στους κοινωνικούς χώρους;
Η ηγετική ομάδα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. διαπίστωσε το προφανές κενό διακυβέρνησης στη χώρα μας λόγω της σκληρής εφαρμογής του 1ου και του 2ου Μνημονίου και αναρριχήθηκε πολύ εύκολα στην εξουσία. Δεν ενδιαφερόταν ποτέ για το πώς θα εφαρμόσει ένα αριστερό κυβερνητικό πρόγραμμα – γιατί ποτέ δεν είχε ενστερνιστεί στην ουσία την αριστερή ιδεολογία -, γι’ αυτό και κινείται απόλυτα πάνω στις ράγες των προηγούμενων κυβερνητικών πολιτικών.
Και θέλουν οι άμοιροι να εμφανίσουν επιμέρους πολιτικές που θα έχουν αριστερό άρωμα, που θα προάγουν την «ταξική πάλη» και θα αποδυναμώνουν την άρχουσα τάξη και την εξουσία! Έτσι, ψηφίζουν και εφαρμόζουν το πιο σκληρό Μνημόνιο σε σχέση με τα προηγούμενα και την ίδια στιγμή πηγαίνουν και σε καμιά διαδήλωση κατά του Μνημονίου – αν και έχουν αρχίσει να αραιώνουν τώρα, γιατί ο φόβος φυλάει τα έρημα…
Επινοούν το Φ.Π.Α. στην εκπαίδευση και επιπίπτουν επί της ιδιωτικής εκπαίδευσης μέσα από εξουθενωτικά μέσα που απλώς πλήττουν τη μεσαία τάξη. Ανακινούν κατά καιρούς κάποιου είδους αλλαγή στη διδασκαλία των Θρησκευτικών, για να θυμίσουν στο πάλαι ποτέ κλειστό ακροατήριό τους ότι μένουν πιστοί στην αριστεροσύνη τους αλλά είναι απολύτως βέβαιο ότι δεν θα πάνε πέρα από όσα η ηγεσία της Εκκλησίας τους επιτρέψει…
Φιλοξένησαν το πιο άθλιο τμήμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το ανέδειξαν σε κυβερνητικές θέσεις, για να δελεάσουν πιο πειστικά την ομαδική προσχώρηση των οπαδών στο κόμμα τους. Αλλά ποια είναι η ουσία της κίνησης αυτών των «ηθικών αστέρων» της πολιτικής; Γιατί έφυγαν οι κ.κ. Μητρόπουλος, Κουρουμπλής, Μπόλαρης, Τσάγκρη, Κοτζιάς, Κοτσακάς κλπ κλπ από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και προσχώρησαν στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.; Γιατί, είπαν ότι διαφωνούσαν με την εφαρμογή των Μνημονίων και δεν μπορούσαν να τα στηρίξουν ως βουλευτές, αλλά την “επόμενη στιγμή” πήγαν στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και τα αποφασίζουν και τα εφαρμόζουν με πιο σκληρό τρόπο ως υπουργοί πλέον οι περισσότεροι! Προφανώς ο τυχοδιωκτισμός αυτών των «ηθικών αστέρων» της πολιτικής δεν ενόχλησε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α., όχι γιατί θα μπορούσε να τους ξεπλύνει το ένοχο παρελθόν, αλλά απλά και μόνο γιατί στην ίδια τυχοδιωκτική πολιτική γραμμή κινήθηκε και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., στη γραμμή της πλήρους εξαπάτησης των αφελών πολιτών…
Τώρα όλο και περισσότερες φωνές δείχνουν τη μεγάλη απάτη. «Πού πήγε η ιερή του αγανάκτηση τώρα που όλα είναι χειρότερα; Κουράστηκε, στόμωσε, αποκαρδιώθηκε και εγκατέλειψε; Μίσησε τόσο πολύ τους προηγούμενους ώστε έδωσε σε αυτούς οσηδήποτε ανοχή χρειαστεί; Τους πίστεψε τόσο πολύ που ακόμα ζει στη φαντασίωση που του χάρισαν απλόχερα μέχρι να νιώσει στην τσέπη του την πραγματικότητα; Σε κάθε περίπτωση ένα μεγάλο κομμάτι του λαού χειραγωγήθηκε. Δύο κόμματα, και κυρίως ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., έδειξαν εκπληκτική δύναμη και ικανότητα διαχείρισης του θυμού και της ελπίδας του κόσμου επί πέντε χρόνια και της παραίτησης και του φόβου του τώρα»[i].
Ακόμα και αν η ηγετική ομάδα του για λόγους λαϊκισμού και σκοπιμότητας αυτοπροσδιορίζεται ως «αριστερό κόμμα», είναι βέβαιο ότι η πολιτική του είναι άκρως νεοφιλελεύθερη και γι’ αυτό θεωρείται από την Ε.Ε. και από τις Η.Π.Α. ότι μπορεί να εφαρμόσει αυτή την πολιτική καλύτερα από τα άλλα κόμματα. Δεν είναι τυχαίο που ο κ. Αλεξιάδης – σε μια έξαρση ειδικής αλαζονείας – επαιρόταν ότι σ’ αυτή την ψήφιση του Μνημονίου δεν είχαμε διαδηλώσεις και αναταραχές στην Αθήνα και αλλαχού. Και από μια άποψη έχει δίκιο. Βέβαια κάποιοι θα ήθελαν ακόμα και να συγκεντρωθούν οι ψηφοφόροι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και να πανηγυρίσουν το τέλος των Μνημονίων με την ψήφιση της …αριστερής Συμφωνίας. Αλλά τα «μεθεόρτια» ούτως ή άλλως έρχονται σιγά – σιγά μόνα τους και δεν έχουν το «χρώμα» μιας επινοημένης γιορτής αλλά το σκηνικό μιας μεγάλης ιστορικής εξαπάτησης! Και σ’ αυτή την ήδη ορατή αποτυχημένη εξέλιξη το τελικό συμβάν του όλου εγχειρήματος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα κρίνει την ηθική του κόμματος αυτού αλλά και το ρόλο της ηγετικής ομάδας του.
[i] http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.politiki&id=43502
