Βρισκόμαστε στο 1970
Μετακομίσαμε και αλλάζω Δημοτικό. Στο νέο σχολείο του Παλαιού Φαλήρου, βλέπω αναβαθμισμένη ταξικά σχολική κοινότητα σε σχέση με την προηγούμενη και πρέπει να προσαρμοστώ. Εφευρίσκω λοιπόν ένα κάρο παραμύθια για την προέλευσή μου.
Οι παραμυθώδεις αφηγήσεις ξεκινούν πάντα από το επάγγελμα του πατρός: Εν προκειμένω έγινε μηχανικός αεροσκαφών ! Η μήτηρ έγινε σούπερ νοικοκυρά που την καλούσε ο φούρνος Γεωργιάδη στη Βάρκιζα για να φτιάχνει τα υπέροχα ψωμιά με το σουσάμι ! Εγώ είχα στο σπίτι ένα μικρό ρομπότ, είχα μικρό αμάξι που το χρησιμοποιούσα στον κήπο μόνο, είχα ακόμη ένα ιγκουάνα, μια μάουνα, ένα ντόμπερμαν, μια ταραντούλα σε γυάλα σα χρυσόψαρο, μια ακίνδυνη οχιά και τέλος πάντων ολόκληρο ζωολογικό κήπο ! Το ξεμπρόστιασμα ήταν ανά πάσα στιγμή επικίνδυνο, καθότι κινδύνευα από τις διασταυρώσεις. Έτσι θα έπρεπε να θυμηθώ ότι είπα στο Γιάννη ότι παραλίγο να με δαγκώσει το ντόμπερμαν και αν το μάθει ο Γιώργος και με ρωτήσει για το δάγκωμα, μη πω ότι ήταν από την οχιά αλλά από το ιγκουάνα.
Με αυτό τον ευφάνταστο κόσμο που είχα δημιουργήσει, άρχισα να βρίσκομαι σε δύσκολη θέση, καθότι οι συμμαθητές επιθυμούσαν να επισκεφθούν τη Ντίσνεϋλαντ που είχα σπίτι. Στην αρχή τους συγκρατούσα μέχρι την αυλή. Άρχισαν όμως τις πιέσεις και τις αμφισβητήσεις ! Αρχικά αμφισβητήθηκε το ψωμί της μαμάς, καθότι με είδαν να ψωνίζω ψωμί από το συνοικιακό φούρνο. Το μπάλωσα λέγοντας ότι το αγόρασα για το φτωχό τυφλό γείτονα. Αυτό το παραμύθι τουλάχιστον δύσκολα εξιχνιαζόταν. Μετά σκαρφάλωναν στο παράθυρο του ισογείου, για να δουν την οχιά στο κλουβί της. Είπα ότι την έχουμε πάει στο νοσοκομείο μικρών ζώων γιατί έφαγε ένα ποντίκι και βαρυστομάχιασε. Κάποιος φίλος που μου είχε φέρει εργασίες από το σχολείο μπήκε στο σπίτι με την άδεια της μαμάς χωρίς να το καταλάβω ! Τότε εγώ έκλεισα γρήγορα την πόρτα του δωματίου μου για να μη φύγει το ιγκουάνα, μιας και τρέχει τόσο γρήγορα ! Λέω στο φίλο να πάμε έξω γιατί κινδυνεύαμε από την ταραντούλα !
Η επόμενη εποχή παραμυθιών ξεκινάει με την ερωτική έλξη, και τα πρώτα καμάκια. Εκεί λοιπόν είχα πλέον επιστήμονες γονείς σχετικούς με διαστημικό πρόγραμμα, με αστροφυσική, εγώ θα γινόμουν νέος Αϊνστάιν γιατί είχα ανακαλύψει νέους νόμους δικούς μου, Είχα αμάξι, κότερο, άλογο, πισίνα, οικιακή βοηθό, πέντε τζάκια, εξοχικό στις Άλπεις και θερινή κατοικία στο Κάρλοβι Βάρι γιατί στη Βάρη έπεφτε λίγο!
Με την είσοδο στην αγορά εργασίας τα παραμύθια εκμηδενίστηκαν. Προσγειώθηκα σε πραγματικές συνθήκες, καθώς πλέον υπήρχε υποτίθεται η δυνατότητα για να υλοποιηθούν τα παραμύθια.
Τα τελευταία χρόνια, έχω αρχίσει πάλι να παραμυθιάζω, αλλά αυτή τη φορά μόνο τον εαυτό μου ! Έτσι μου λέω για παράδειγμα: Να δεις που θα πάνε όλα καλά παρά τις δυσκολίες ! Τώρα θα αναδειχθούν δυνάμεις που ήταν κρυμμένες – τα εμπόδια είναι για καλό ! Υπομονή χρειάζεται και η κατάσταση θα αναστραφεί !
Ο Βαρόνος Von Bismarck υποστήριζε, ότι τα μεγαλύτερα παραμύθια λέγονται:
-Πριν από μια μάχη
-Κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης
-Μετά το κυνήγι
Αυτό που δεν μπορώ τώρα να ξεχωρίσω, αν βρισκόμαστε πριν από μια μάχη ή κατά τη διάρκεια μιας ερωτικής πράξης ή μετά από ένα κυνήγι !