Το μόνο άσχημο με τη σημερινή νεολαία είναι ότι… δεν ανήκουμε πλέον σ’ αυτήν!

«Κάθε γενιά φαντάζεται, ότι είναι πιο έξυπνη από τη γενιά που πέρασε και πιο σοφή από τη γενιά που ακολουθεί», George Orwell, Βρετανός συγγραφέας. Με αυτή τη φράση, ορίζω την εκκίνηση των σημερινών αράδων, που δυστυχώς είναι από εκείνες, που μου εμφυσούν τη βεβαιότητα, ως προς τη διαχρονικότητά τους, σε αυτή τη χώρα, που κάποιοι γεννήθηκαν,αφενός για «να τα ξέρουν ΟΛΑ» και αφετέρου για να έχουν το ακαταλόγιστο, με βάση αυτά που πρεσβεύουν κι όχι αυτά που συμβαίνουν. Έμπνευση του σημερινού άρθρου, το πασίγνωστο «κατά λάθος σαρδάμ» του Υπουργού Γιάννη Μουζάλα, το οποίο ΔΕΝ πρόκειται να αναλυθεί ΚΑΙ από εμένα. Χαρίζω, λοιπόν, απλόχερα την αποκλειστικότητα του ακαταλόγιστου, στους φωτεινούς παντογνώστες, που προφανώς καρέκλες ονειρεύονται, για να επιδοκιμάζουν με τόση θέρμη, κάθε μορφής – εσκεμμένη ή κατά λάθος – αθλιότητα.

Ως μικρή ενημερωτική παρένθεση πάντως, είτε εξυπηρετεί το όφελος όλων, είτε όχι, ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ είναι μία και μοναδική, η ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Η πολιτική διαπραγμάτευση της υποτιθέμενης ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ονομασίας των Σκοπίων, με εξοργιστική ενσωμάτωση της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ σε αυτήν, έγινε από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, με Υπουργό Εξωτερικών τον Αντώνη Σαμαρά, 25 χρόνια πριν. Απ’ την άλλη, ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ πρόγονός μας, Μέγας Αλέξανδρος, έζησε και διέπρεψε τον 4^ο αιώνα π.Χ., ενώ οι Σλάβοι πρόγονοι των σημερινών Σκοπιανών κατοίκησαν τα Βαλκάνια, πολύ αργότερα, τον 6^ο αιώνα μ.Χ. Επομένως, είναι άστοχη, εκτός από αβάσιμη, οποιαδήποτε χρονική και ιστορική σύγχυση, όπως η στοιχειώδης νοημοσύνη όλων, αντιλαμβάνεται. Κάθε επιθυμία μομφής και υπόνοιας επικράτησης του ιστορικά ανυπόστατου λοιπόν, σε θέμα που ύπουλα βράζει και κοχλάζει πολιτικά, εύχομαι να βρει ετοιμοπόλεμο και φρεσκοξυρισμένο κάθε «μουσάτο free mind μάγκα» και εξίσου όμορφη – ως αμακιγιάριστη, κάθε «δήθεν μου και τάχα μου επαναστάτρια».

Επανερχόμενη στην ουσία και το βασικό θέμα αυτού του άρθρου και συμπεριλαμβάνοντας όσα ερεθίσματα εκλαμβάνω απ’ την κοινωνία, μόνο απογοήτευση εκπέμπουν κάποιες περιπτώσεις Νεοελλήνων, με φοβίες, αντιλήψεις και νοοτροπίες δέσμιων, ετοιμοθάνατων, ηλικιωμένων. Ενώ λοιπόν, υπάρχει μόρφωση, η παιδεία, η φερεγγυότητα και η αγωνιστικότητα, για το συλλογικό κι όχι το ατομικό συμφέρον, αγνοούνται. Η επιλογή του εκάστοτε νέου ανθρώπου, να συμπεριφέρεται ανέντιμα και επιβαρυντικά σε οποιονδήποτε συνάνθρωπό του, προς ίδιον όφελος, δεν είναι ούτε ευθύνη του κράτους, αλλά ούτε και απόρροια της οικονομικής κατάστασης αυτού.

Η πλειοψηφία των Νεοελλήνων, αποδεικνύει ότι, ούτε πιο έξυπνη γενιά από την προηγούμενη είναι, αλλά ούτε και πιο σοφή από την επόμενη. Οι σημερινοί Νεοέλληνες, στην πλειοψηφία τους, δικαιολογημένα μεν κραυγάζουν, για τα λάθη των χθεσινών, διαπράττοντας, όμως, μεγαλύτερα, με συνήθειες τύπου: «ό,τι προλάβουμε να βουτήξουμε ΤΩΡΑ», λες και οι συνέπειες του «ΜΕΤΑ», αργούν να έρθουν. Έτσι, λοιπόν, αναρωτιέμαι: ΕΜΕΙΣ που μπορούμε, πώς θα αλλάξουμε, τον άθλιο τούτο κόσμο, αν δεν έχουμε ρισκάρει πρωτίστως, να αλλάξουμε το παραμικρό στη βολεμένη ζωούλα μας και στον ατελή χαρακτήρα μας, έστω μία φορά, για τα δικά μας μάτια κι όχι για τα μάτια του κόσμου;

Αρκετοί εξ’ ημών δεν κοιτάζουμε απλά, αλλά βλέπουμε κιόλας, το φως το αληθινό. Κενόδοξοι και αναποτελεσματικοί στη ζωή, αποδεικνύονται εκείνοι, που χαραμίζουν την πολύτιμη ενέργειά τους, σε on line διαγωνισμούς, του «καλύτερου status», εκείνου δηλαδή, που συγκεντρώνει τα περισσότερα «like» και «ουάου», λες και εμπνέει κάποια εμπιστοσύνη και κολακεία η ποσότητα του «ό,τι να’ ναι» κι όχι η ποιότητα αυτού που «αξίζει να’ ναι». Επαναστατική ενέργεια και μαγκιά εξάλλου, είναι να χτίζουμε γέφυρες, να είμαστε ζεστοί και σωστοί σαν άνθρωποι, στα εύκολα και στα δύσκολα, ώστε όλοι μαζί ενωμένοι, να κάνουμε τους υπεύθυνους των δεινών μας – ανύπαρκτους, εν μία νυκτί… με χαλάζι! Δε νοείται να είμαστε νέοι κι αντί να εκπέμπουμε σπίθες απ’ τα μάτια, να εκπέμπουμε άλλοτε επίθεση κι άλλοτε ένα αδιάφορο «δε βαριέσαι» για όλα, λες κι αν παιδέψουμε και λίγο την ψυχούλα μας, εκτός απ’ το κορμάκι μας, θα πονέσουμε ή θα κουραστούμε.

Δε δικαιολογείται τελικά, να είμαστε ευλογημένοι ως υγιείς άνθρωποι, με μόνη έννοια όμως, το μικροπρεπές μας «εγουλάκι», το οποίο άπαντες λουζόμαστε, με τα λάθη του και τα σωστά του, αργά ή γρήγορα, ώστε να αντιληφθούμε, πόσο δουλεμένο ή αδούλευτο το αφήνουμε, να κυκλοφορεί στην κοινωνία. Η συμπεριφορά μας είναι ο καθρέφτης της ψυχικής και πνευματικής μας υγείας και αυτή η ανθρώπινη συμπεριφορά ευθύνεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ, για όσα δεινά έχουν διαμορφώσει τον άρρωστο τούτο κόσμο… από εχθές μέχρι σήμερα. Ίσως, κάποτε… να έρθουν καλύτερες εποχές… όμως ΑΥΤΗ είναι η δική μας και οφείλουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να τη ζήσουμε… με τη μοναδικότητα που της αξίζει!