Βρισκόμαστε στο 450 π.Χ.
Ο κινέζος φιλόσοφος Μο Τι έχει ανακαλύψει ένα τρόπο να βλέπει τα είδωλα των αντικειμένων ανεστραμμένα σε ένα τοίχο σκοτεινού δωματίου, απέναντι από τον οποίο υπάρχει μία μικρή τρύπα, που επιτρέπει στο φως να περάσει και να αφήσει τα είδωλα των αντικειμένων απέξω πάνω στην επιφάνεια μέσα !
Βρισκόμαστε στο 350 π.Χ.
Ο Αριστοτέλης στην πατρίδα του στα Στάγειρα, παρατηρεί, ότι το φως του ήλιου περνώντας μέσα από τις φυλλωσιές των δέντρων, αφήνει πολλαπλά είδωλα του ήλιου στο έδαφος. Καταλαβαίνει τότε, ότι αυτό οφείλεται στις ευθύγραμμες ακτίνες, που όταν έχει υγρασία, γίνονται ορατές καθώς πλημμυρίζουν το δάσος. Δοκιμάζει με επιτυχία τότε, να αφήσει μία τρύπα ανάμεσα στις παλάμες των χεριών του, που τις ενώνει με επικάλυψη. Δημιουργείται τότε, ένα είδωλο και πάλι πάνω στο έδαφος. Μπορεί έτσι να παρατηρήσει με ασφάλεια την έκλειψη ηλίου.
Βρισκόμαστε στο 1000 μ.Χ.
Ο Πέρσης Αλχαζέν παρατηρεί το φαινόμενο του ανεστραμμένου ειδώλου σε ένα κουτί με μία τρύπα στη μία πλευρά. Κάνει την τολμηρή υπόθεση, ότι και τα μάτια των εμβίων όντων, δημιουργούν με ίδιο τρόπο ανεστραμμένα είδωλα στο εσωτερικό τους !
Βρισκόμαστε στο 1500 μ.Χ.
Ο Leonardo da Vinci χρησιμοποιεί την camera obscura (σκοτεινός θάλαμος) για να καταγράψει την προοπτική που δημιουργούν τα είδωλα που δημιουργούνται στο εσωτερικό της. Τα αποτελέσματα τα γράφει στο βιβλίο του «Ατλαντικός κώδικας».
Βρισκόμαστε στο 1935 μ.Χ.
Γίνονται τα γυρίσματα της πρώτης έγχρωμης κινηματογραφικής ταινίας «Όσα παίρνει ο άνεμος». Τα είδωλα των ηθοποιών δημιουργούνται στον φωτοθάλαμο της κάμερα, η οποία για να τα καταγράψει με το σύστημα Technicolor χρησιμοποιεί τρεις φωτοθαλάμους, ένα για κάθε βασικό χρώμα.
Η μαγεία του κόσμου που γίνεται αισθητός με κάμερες και με τα μάτια μας περνάει από την camera obscura που κρύβεται πίσω από όλες τις μεθόδους καταγραφής εικόνας !
Αν όλη η τεχνολογία αντικατασταθεί, το μόνο που δεν θα αλλάξει θα είναι ο σκοτεινός φωτοθάλαμος πίσω από κάθε μάτι και κάθε κάμερα.
