[Ακρόαση του άρθρου: https://clyp.it/02z0wzoz (διάρκεια: 05:21)]
Προεκλογικά ο Τραμπ είχε υποσχεθεί να ηγηθεί μιας παγκόσμιας στρατιωτικής επιχείρησης κατά του ισλαμικού κράτους. Μετά την πρόσφατη χρήση χημικών όπλων σε επαρχία που ελέγχεται από τους τζιχαντιστές και ιδιαίτερα μετά την κατακραυγή που προκάλεσε η δημοσίευση των φρικτών εικόνων των νεκρών παιδιών στον δυτικό τύπο και το διαδίκτυο ο Τραμπ διέταξε τον βομβαρδισμό της βάσης που πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκε για την επίθεση. Ο Τραμπ, αντί να πλήξει τους τζιχαντιστές, βομβάρδισε τη στρατιωτική μονάδα που επιχειρεί κατά των τζιχαντιστών!
Κάπως έτσι διαψεύδονται όσοι περίμεναν ότι ο Τραμπ θα άλλαζε την εξωτερική πολιτική των Η.Π.Α. στην περιοχή. Κάπως έτσι επιβεβαιώνονται όσοι θεωρούν ότι το αποτελεσματικότερο μέσο στη σύγχρονη προπαγάνδα δεν είναι ο έλεγχος του διαδικτύου ή των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης αλλά η ίδια η κοινή γνώμη που «νομιμοποιεί» τις στρατιωτικές επεμβάσεις και τη λογική των «ανθρωπιστικών» βομβαρδισμών, άρα και τις απώλειες που αυτές προκαλούν, μόνο και μόνο επειδή αντιδρά συναισθηματικά στα ερεθίσματα της κατευθυνόμενης «πληροφόρησης» που εμποδίζει κάθε λογική προσέγγιση των γεγονότων.
Για την κοινή γνώμη δεν έχει σημασία αν ο Άσαντ αρνείται τη χρήση χημικών όπλων, ειδικά τώρα που η έκβαση του πολέμου τον ευνοεί, ούτε αν το χημικό του οπλοστάσιο καταστράφηκε το 2014 κάπου στη Μεσόγειο και ο ίδιος προειδοποιήθηκε να μην ξανακάνει χρήση όπλων μαζικής καταστροφής. Δεν έχει σημασία αν οι αποδείξεις για την ευθύνη της ρίψης των χημικών παραμένουν ακόμα αδημοσίευτες στα συρτάρια των μυστικών υπηρεσιών. Δεν έχει σημασία αν η επίθεση των αμερικανικών πυραύλων, αντί να καταστρέψει τον στόχο, προκάλεσε νέα θύματα μεταξύ των αμάχων στη γύρω περιοχή, σύμφωνα με το συριακό πρακτορείο ειδήσεων.
Ακόμα, δεν έχει σημασία αν οι ισλαμοφασίστες έχουν αποδειχθεί ικανότατοι μάστορες στη δημιουργία και διοχέτευση προπαγανδιστικού υλικού, πολλές φορές ερασιτεχνικά σκηνοθετημένου, προκειμένου να συγκινήσουν τη διεθνή κοινότητα, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη φωτογραφία του μικρού Ομράν μέσα στο ασθενοφόρο. Μια φωτογραφία που ελήφθη από «διασώστη» της ισλαμικής «ανθρωπιστικής» οργάνωσης «Λευκά Κράνη» και αναμφίβολα προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση! Λίγες μέρες πριν τη διάσωση του Ομράν, ακριβώς ο ίδιος «ανθρωπιστής διασώστης» φέρεται να συμμετείχε σε ισλαμιστική ομάδα εξτρεμιστών που αποκεφάλισε δεκάχρονο παιδί…
Η κοινή γνώμη του δυτικού κόσμου συγκινείται εύκολα, κάθε φορά που η φωτογραφία ενός τρομοκρατημένου ή νεκρού παιδιού κάνει τον γύρο του διαδικτύου, και αυτό είναι απολύτως ανθρώπινο, όπως είναι και λογικό. Είναι τόσο λογικό όσο λογική είναι η βάσιμη υποψία ότι για τη χημική επίθεση δεν ευθύνεται ο Άσαντ αλλά οι ίδιοι οι ισλαμοφασίστες, που είχαν συμφέρον να προκαλέσουν τη συγκίνηση και την υποστήριξη των δυτικών, ειδικά σήμερα που ηττώνται στο πεδίο της μάχης.
Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι ο Άσαντ είναι καλός άνθρωπος. Σ’ αυτόν τον πόλεμο δεν υπάρχουν «καλοί» και «κακοί». Υπάρχουν μόνο «πολύ κακοί» (Άσαντ, αντικαθεστωτικοί αντάρτες) και «πάρα πολύ κακοί» (ισλαμοφασίστες τζιχαντιστές), όλοι με αντικρουόμενα μεταξύ τους συμφέροντα, για την εξυπηρέτηση των οποίων δεν υπάρχει κανένας ηθικός φραγμός. Κάπου ανάμεσα στους εμπολέμους βρίσκονται εγκλωβισμένοι, ως όμηροι, άμαχοι πολίτες που όντες ζωντανοί λειτουργούν σαν ανθρώπινες ασπίδες για τις εχθρικές επιθέσεις. Όταν όμως πεθάνουν, αποκτούν μια νέα, ίσως και μεγαλύτερη «χρησιμότητα»: οι φρικτές φωτογραφίες, ειδικά εκείνες των νεκρών παιδιών, αξιοποιούνται για τους σκοπούς της προπαγάνδας.
«Συνεργοί» σ’ αυτή την προπαγάνδα γίνονται, αναπόφευκτα και άθελά τους, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, ακόμα και οι ίδιοι οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που αναδημοσιεύουν τις εικόνες, για να εκφράσουν ή να προκαλέσουν τη θλίψη, τη διαμαρτυρία και την κατακραυγή ή απλά για να επιτελέσουν το χρέος τους στην «Ιδέα του Ανθρωπισμού», χωρίς βέβαια ν’ αντιλαμβάνονται ότι, κάπως έτσι, βάζουν το δικό τους λιθαράκι, ώστε να θυσιαστούν μελλοντικά ακόμα περισσότερες ζωές αθώων ανθρώπων και ιδιαίτερα μικρών παιδιών. Διότι όσοι κατασκεύασαν μια τόσο πετυχημένη προπαγάνδα, που αναπαράχθηκε από εκατομμύρια ανθρώπους, είναι βέβαιο ότι θα το επαναλάβουν στο μέλλον. Αρκεί ο φωτογράφος να έχει την ευκαιρία ν’ «απαθανατίσει» εικόνες νεκρών. Αν οι νεκροί είναι παιδιά, ακόμα καλύτερα για τον σκοπό του…
«Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συνεχίσουν να σκοτώνονται παιδιά στη Συρία. Όλες οι εμπόλεμες πλευρές και όλοι εκείνοι που έχουν επιρροή σε αυτές πρέπει να δώσουν ένα τέλος σ’ αυτή τη φρίκη». Με αυτά τα λόγια ο εκπρόσωπος της Unicef στη Μέση Ανατολή απευθύνει έκκληση στους ισχυρούς του πλανήτη. Η έκκλησή του πιθανότατα θα πέσει στο κενό. Όχι μόνο επειδή τα συμφέροντα των ισχυρών εξυπηρετούνται από την αιματοχυσία της Συρίας, αλλά, πολύ περισσότερο, επειδή η ίδια η κοινή γνώμη των κοινωνιών τους «συναινεί» σ’ αυτό το αιματοκύλισμα όντας από μόνη της το αποτελεσματικότερο μέσο διασποράς της «ενημέρωσης της φρίκης», μιας «ενημέρωσης» που συμπωματικά διοχετεύεται αποκλειστικά από… ισλαμοκρατούμενες πηγές.
Σε όλους τους μεγάλους πολέμους τα αντίπαλα στρατόπεδα στοχεύουν στον έλεγχο της ενημέρωσης και ειδικά στην κατασκευή «ειδήσεων» που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Η μεγάλη διαφορά με τον παρελθόν είναι ότι στους παγκόσμιους πολέμους του 20ου αιώνα οι δυτικές κοινωνίες αποτελούσαν τα πεδία των μαχών, ενώ σήμερα τους θεατές των πολεμικών συγκρούσεων. Γι’ αυτό το λόγο η προπαγάνδα του παρελθόντος στόχευε κυρίως στη βελτίωση του ηθικού των ανθρώπων, ενώ σήμερα στοχεύει στην πρόκληση της συγκίνησης που θα γίνει το πρόσχημα για την επέμβαση των στρατιωτικά ισχυρών υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς. Αναμφισβήτητα η δυτική κοινότητα συγκινείται ευκολότερα με τις εικόνες των νεκρών παιδιών. Δυστυχώς όσοι κερδίζουν απ’ αυτή τη συγκίνηση το γνωρίζουν. Το πιο τραγικό είναι ότι γνωρίζουν και πώς να κατασκευάσουν αυτές τις εικόνες…
Πηγή: εφημερίδα «Κρητική Επιθεώρηση» (Ρέθυμνο)
