Του Δημήτρη Χρυσόπουλου, Φιλόλογου – Ιστορικού
Το ότι κάποια στιγμή θα οδηγούμασταν ξανά σε περιοριστικά μέτρα ήταν ηλίου φαεινότερο παρά το γεγονός ότι οι κυβερνώντες μας διαβεβαίωναν συνεχώς περί του αντιθέτου… Την ώρα, λοιπόν, που τα κρούσματα κινούνται σε τρομακτικά επίπεδα, η «ανάκτηση» της ελευθερίας μας για δεύτερη σερί χρονιά θα πάρει παράταση, ενώ παράλληλα μια σειρά από μέτρα -πολλά από αυτά δίχως ουσία- επιστρέφουν στη ζωή μας…
Δε χρειάζεται να κρυβόμαστε πλέον πίσω από το δάχτυλό μας. Διαβάζεις τα νέα μέτρα και βλέπεις να επιβάλλονται άσκοπα ωράρια λειτουργίας των καταστημάτων, γήπεδα με πλαφόν θεατών, πλειάδα από ευχολόγια, νουθεσίες, θεωρητικές απαγορεύσεις για… πάρτι και φυσικά (για να μην ξεχνιόμαστε!) απαγόρευση της μουσικής διότι έτσι θεωρούν ότι θα λυθεί το πρόβλημα της πανδημίας που παράγει τόσες δεκάδες χιλιάδες νέα κρούσματα κάθε ημέρα. Με όποιον και αν μιλήσεις γύρω σου καταλήγεις σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα: δεν πάει άλλο. Η κατάσταση έχει κουράσει και τον πλέον υπομονετικό άνθρωπο και φυσικά η πλειοψηφία του κόσμου έχει πάψει να πείθεται και βλέπει με καχυποψία όσα συμβαίνουν διότι πολύ απλά η ψυχολογική πίεση και τα οικονομικά προβλήματα συσσωρεύονται την ώρα που παντού κυριαρχεί ο φόβος…
Αναντίρρητα, η διαχείριση που έχει γίνει στο μέτωπο της πανδημίας δεν είναι η καλύτερη δυνατή και χαρακτηρίζεται από πολλές και σημαντικές παραλείψεις και αστοχίες… Με βάση, όμως, τα όσα συμβαίνουν, παγκοσμίως, ορισμένα από τα περιοριστικά μέτρα θα ήταν μια πραγματικότητα ακόμα και αν η διαχείριση της πανδημίας ήταν η πλέον σωστή και κατάλληλη… Και για να είμαστε δίκαιοι οφείλουμε να τονίσουμε ότι με τις υπάρχουσες συνθήκες και τα όσα συμβαίνουν καθημερινά είναι λογικό να υπάρχουν λάθη, παραλείψεις και αστοχίες διότι πολύ απλά κανένας μας δεν είναι τέλειος.
Δεν είναι, όμως, καθόλου λογικό το ότι παρά το γεγονός πως υπήρχε ο απαραίτητος χρόνος να γίνει μια σωστή εκτίμηση και προετοιμασία ενόψει των πιο δύσκολων καταστάσεων, επί της ουσίας ουσιαστικές κινήσεις δεν έγιναν… Ξεκινώντας από το Εθνικό Σύστημα Υγείας το οποίο και προφανώς δεν έχει ενισχυθεί και στελεχωθεί ουσιαστικά και συνεχίζει να δουλεύει στον «αυτόματο», στηριζόμενο κυρίως στην προσπάθεια και τον τεράστιο αγώνα που δίνουν καθημερινά το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό στα νοσοκομεία της χώρας. Συνεχίζοντας με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς όπου αντί να υπάρξουν περισσότερα δρομολόγια προκειμένου ο κόσμος να μην συνωστίζεται καθημερινά καθιστώντας και την πιο μικρή του μετακίνηση επικίνδυνη, η κατάσταση εδώ και μήνες παραμένει η ίδια λες και όλα βαίνουν καλώς. (Και μιας και είπαμε για συνωστισμό, δεν είναι κάπως ανακόλουθο να κλείνεις τα καταστήματα της εστίασης και της διασκέδασης την ώρα που ο κόσμος συνωστίζεται καθημερινά και αδιάλειπτα στα εμβολιαστικά κέντρα, στις τράπεζες, στα σούπερ μάρκετ, στα φαρμακεία και τα διαγνωστικά κέντρα;)
Τη σκυτάλη παίρνουν τα σχολεία όπου και εδώ τα όποια μέτρα πάρθηκαν (;) αντί να εστιάσουν στην ουσία, αρκέστηκαν στο «φαίνεσθαι». Το ότι θέλουμε ανοιχτά και ασφαλή σχολεία είναι αδιαπραγμάτευτο… Όπως επίσης και το γεγονός ότι έπρεπε τα τμήματα να καταστούν πιο μικρά και ευέλικτα, με ταυτόχρονη πρόσληψη επιπλέον εκπαιδευτικών, προκειμένου να υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια και παράλληλα τα μέτρα προφύλαξης να τηρούνται πιο εύκολα από όλους ανεξαιρέτως. Όπως επίσης και το ότι ήταν επιβεβλημένο να στελεχωθούν εγκαίρως με το κατάλληλο εκπαιδευτικό προσωπικό προκειμένου να μην υπάρχουν κενά ακόμη και δυο μήνες μετά την έναρξη του σχολικού έτους. Και αντί όλων αυτών των ουσιαστικών προβλημάτων, εν μέσω πανδημίας, ασχολούμαστε για το πως θα αξιολογήσουμε σχολεία όπου καταρρέουν τα ταβάνια και φυσικά θεωρούμε ότι η διασπορά στα σχολεία θα λυθεί ακυρώνοντας τις σχολικές εκδρομές!
Αντί, λοιπόν, να καταστήσουμε τη ζωή μαθητών και εκπαιδευτικών πιο εύκολη, όλο αυτό το διάστημα βλέπουμε μαθήματα να γίνονται με ανοιχτές πόρτες και παράθυρα, πολλές φορές δίχως καν να υπάρχει η απαραίτητη θέρμανση, καθηγητές και δασκάλους σε ρόλο «τροχονόμου», πρωτόκολλα που κάθε άλλο παρά βοηθούν στη μείωση της διασποράς του κορωνοϊού, απίστευτη γραφειοκρατία, μαθητές που σε αρκετές περιπτώσεις απλά δηλώνουν ότι πραγματοποιούν τα αυτοδιαγνωστικά τεστ ανεξαρτήτως αν τα κάνουν ή όχι και φυσικά κανένα οργανωμένο σχέδιο. Κάθε λογικός άνθρωπος, νομίζω, ότι θα συμφωνήσει πως άλλη τηλεκπαίδευση δεν γίνεται να υπάρξει! Πάρτε μέτρα ουσίας, κύριοι, δεν γίνεται μετά από δύο χρόνια να συνεχίζονται οι κάθε λογής πειραματισμοί στην πλάτη του ελληνικού λαού!
Είναι πασιφανές ότι για κάθε χώρα καταγράφονται διαφορετικά δεδομένα, επικρατούν άλλες συνθήκες και φυσικά δεν είναι όλα τα μέτρα για όλους! Προφανώς, μπροστά στον κίνδυνο των νέων μεταλλάξεων της πανδημίας, είναι αναγκαίο να αναζητούνται νέα και αποτελεσματικά μέτρα. Τα όποια μέτρα, όμως, οφείλουν να λαμβάνονται χωρίς καθυστερήσεις προκειμένου να έχουν αποτέλεσμα και φυσικά για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα να εφαρμόζονται στην πράξη ως αποτέλεσμα πειθούς του πολίτη και όχι ως προϊόν καταναγκασμού υπό τη μόνιμη απειλή κάποιου προστίμου ή ποινής…
Οι συνεχόμενες παλινωδίες και τα μέτρα που λαμβάνονται με βάση το εκάστοτε πολιτικό κόστος όχι μόνο δεν θα βοηθήσουν αλλά θα επιτείνουν το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται σύσσωμη η ελληνική κοινωνία. Ποτέ δεν είναι αργά. Στηρίξτε το Ε.Σ.Υ. με μια μεγάλη επένδυση που θα μείνει παρακαταθήκη στον τόπο. Προχωρήστε σε γρήγορη ανακατανομή των μαθητών ανά τάξη προκειμένου ενόψει του νέου έτους να ανοίξουν με ασφάλεια. Πάρτε λεωφορεία και μετρό και όχι περιπολικά και φρεγάτες (ούτως ή άλλως χρειαζόμαστε νέα μέσα μεταφοράς). Βάλτε πλαφόν στις τιμές των μασκών και συνταγογραφήστε τα μοριακά τεστ για να υπάρχει πρόσβαση από όλους. Ξεκινήστε με τα απλά και αν δεν έχουν αποτέλεσμα προχωρήστε στα πιο σύνθετα.
Υ.Γ. Εύχομαι ολόψυχα Καλή Χρονιά με υγεία και ευημερία σε όλο τον κόσμο. Ας είναι το 2022 έτος χαράς και δημιουργίας.
