Ελένη Ευριπίδη: Επεισόδιο Β’, στ. 607-636 (Κριτήριο αξιολόγησης)
ΚΕΙΜΕΝΟ: Επεισόδιο Β’, στ.607-636
ΜΕΝ: Εσύ που φοβισμένη ορμάς απάνω
στου τάφου τα σκαλιά και στο βωμό του∙
μη φεύγεις, στάσου∙ ως είδα τη θωριά σου,
σάστισα και βουβός έχω απομείνει. 610
ΕΛΕ: Ασέβεια, γυναίκες∙ μ ‘εμποδίζει
να πάω στο μνήμα αυτός και πιάνοντάς με,
στο βασιλιά γυρεύει να με δώσει,
για να με παντρευτεί κι ας μην τον στέργω.
ΜΕΝ: Δε βοηθάω κακούς ούτε είμαι κλέφτης. 615
ΕΛΕ: Όμως η φορεσιά σου έτσι σε δείχνει.
ΜΕΝ: Στάσου, μην τρέχεις πια και μην τρομάζεις.
ΕΛΕ: Στέκομαι, γιατί αγγίζω αυτό το μέρος.
ΜΕΝ: Ποια είσαι; Ποια γυναίκα βλέπω μπρος μου;
ΕΛΕ: Ρωτώ κι εγώ το ίδιο. Εσύ ποιος είσαι; 620
ΜΕΝ: Τόσο πολύ να μοιάζει άλλη δεν είδα.
ΕΛΕ: Θεοί! Θεϊκό ‘ναι να ‘βρεις τους δικούς σου.
ΜΕΝ: Είσαι Ελληνίδα ή ντόπια από εδώ γύρω;
ΕΛΕ: Ελληνίδα∙ εσύ ποιος είσαι; Πες μου.
ΜΕΝ: Όμοια, απαράλλαχτη με την Ελένη! 625
ΕΛΕ: Κι εσύ με το Μενέλαο, τα ‘χω χάσει.
ΜΕΝ: Σωστά το δύστυχο μ’ έχεις γνωρίσει.
ΕΛΕ: Μετά από χρόνια στη γυναίκα σου ήρθες.
ΜΕΝ: Γυναίκα μου; Σταμάτα, μη μ’αγγίζεις.
ΕΛΕ: Που σου ‘δωσε ο Τυνδάρεως, ο γονιός μου. 630
ΜΕΝ: Φαντάσματα αγαθά στείλε μου, Εκάτη.
ΕΛΕ: Συντρόφισσα δεν είμαι της Εκάτης.
ΜΕΝ: Κι εγώ δεν έχω πάρει δυο γυναίκες.
ΕΛΕ: Ποιας άλλης είσαι ομόκλινος κι αφέντης;
ΜΕΝ: Αυτής μες στη σπηλιά που ήρθε απ ‘την Τροία. 635
ΕΛΕ: Εμένα μονάχα γυναίκα σου έχεις.
ΜΕΝ: Σωστά δε βλέπω ή σάλεψεν ο νους μου;
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
- α. Να εντοπίσετε και να αναλύσετε στους παραπάνω στίχους δύο παραδείγματα όπου εκφράζεται η αντίθεση ανάμεσα στο «φαίνεσθαι» και το «είναι».
β. Σε ποιο σημείο του κειμένου έχουμε την «πρώτη αναγνώριση»; Ποια είναι η σημασία της στην εξέλιξη του έργου;
- α. Να δώσετε από έναν πλαγιότιτλο για καθένα από τα παρακάτω χωρία: (1)στ.607-625 και (2)626-636.
β. Πώς ονομάζεται ο τύπος διαλόγου που αναπτύσσεται στο παραπάνω απόσπασμα; Να σχολιάσετε τι προκαλεί στο θεατή.
- Να επισημάνετε τις ψυχολογικές μεταπτώσεις της ηρωίδας κατά τη διάρκεια της παραπάνω σκηνής.
Ακολουθείστε μας και στο Tik Tok
