Σύντομο υπόμνημα στο ποίημα «Γυναίκα» του Νίκου Καββαδία (Μέρος Β᾽)
Το πρώτο μέρος του υπομνήματος (Εισαγωγή, σχόλια στους στ. 1-12) δημοσιεύεται εδώ. Στο δεύτερο και τελευταίο μέρος περιλαμβάνονται σχόλια στους στ. 13-36.
13–28. Από την 4η ώς και την 7η στροφή, με πρώτη σχετική χειρονομία την αναφορά στην Αλταμίρα, η ασήμαντη ερωτική ιστορία που δίδει την αφορμή για το ποίημα ανάγεται στο επίπεδο του μύθου και απλώνεται, όπως σημειώσαμε στην Εισαγωγή, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του ιστορικού χωροχρόνου.
Σύντομο υπόμνημα στο ποίημα «Γυναίκα» του Νίκου Καββαδία (Μέρος Α᾽)
Εξαιτίας της μεγάλης έκτασής του το Υπόμνημα δημοσιεύεται σε δύο συνέχειες.
Ευχαριστώ θερμά τη φοιτήτριά μου Μαίρη Κ. Βαλτινού, που μου προσκόμισε άφθονο χρήσιμο υλικό και μου χάρισε επίσης τη γνώση της για την κεφαλονίτικη ντοπιολαλιά. Η Μαίρη κατάγεται από την Κεφαλονιά, ζει στο Αργοστόλι κι έχει την ευτυχία να χαιρετά συχνά το άγαλμα του Ποιητή μας στην περιοχή που οι παλιοί γνώριζαν ως «Μέτελα» αλλά οι νέοι αποκαλούν απλά «στου Καββαδία».
Rupert Brooke, «Ο στρατιώτης» (μτφρ. Α. Κ. Πετρίδης)
Πρόσφατο κείμενο της φίλης Γιώτας Παναγιώτου μου θύμισε τον Ρούπερτ Μπρουκ (1887-1915), τον «ρομαντικό της Σκύρου», όπως τον χαρακτήρισε η Γιώτα· τον νεαρό Άγγλο ποιητή, που «όντας εθελοντής στη Βασιλική Ναυτική Μεραρχία της Μεγάλης Βρετανίας την περίοδο λίγο πριν την περίφημη απόβαση της Καλλίπολης [αρρώστησε καθ᾽ οδόν προς τα Στενά των Δαρδανελλίων] και πέθανε σε ένα γαλλικό πλωτό νοσοκομείο, το οποίο ήταν αραγμένο στο νησί [της Σκύρου]».
Γιατί ΔΕΝ ζητάμε να ματαιωθεί ο «Ιππόλυτος» του ΘΟΚ στη Σαλαμίνα
imageΣτις 28 Ιουλίου 2015 ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου προγραμματίζει να ανεβάσει τον Ιππόλυτο του Ευριπίδη στο αρχαίο θέατρο της Σαλαμίνας (πληροφορίες για την παράσταση μπορείτε να βρείτε εδώ). Η πρωτοβουλία αυτή της νεοσυσταθείσας Τεχνικής Επιτροπής για τον Πολιτισμό αποτελεί αναμφίβολα ιστορικό γεγονός, καθώς το κατεχόμενο μνημείο θα φιλοξενήσει για πρώτη φορά παράσταση — και δη ελληνικού θιάσου — από το 1974.
Τα ποικίλα πρόσωπα της Ύβρεως
Η έννοια «ὕβρις» είναι από τις πιο γνωστές (ή έστω οικείες) έννοιες της αρχαίας ελληνικής κουλτούρας. Υπερβασία που οδηγεί στην τρέλα του μυαλού και στην αυτοκαταστροφή: σχήμα που σφράγισε τραγωδίες, όπως οι αισχύλειοι Πέρσαι, ιστορικές πραγματείες, όπως η Ἱστορίη του Ηροδότου και πολλές άλλες εκδηλώσεις του αρχαίου ελληνικού πνεύματος. Η αριστοτελική μεσότης, π.χ., η τομή ανάμεσα στην ὑπερβολήν και την ἔλλειψιν, εκφράζει την ίδια αντίληψη περί ισορροπίας και τάξης, αυτή τη φορά στο επίπεδο της Ηθικής (δηλαδή της θεωρίας της ανθρώπινης συμπεριφοράς).
Πέντε ποιήματα για το πραξικόπημα
Πριν από λίγο, 08:20 το πρωί, ήχησαν οι ετήσιες επετειακές σειρήνες στη Λευκωσία, οι οποίες κάθε χρόνο τέτοια μέρα μας θυμίζουν τι έγινε τότε —...
