ΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ

Του Δημήτρη Χρυσόπουλου, Φιλόλογου – Ιστορικού

 Η «μετακίνηση» μαθητών από τα Γενικά Λύκεια προς τα Επαγγελματικά τα τελευταία χρόνια είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς… Μια πραγματικότητα που έχει διαμορφώσει μία νέα κατάσταση στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση καθώς όλο και περισσότεροι είναι εκείνοι οι μαθητές που φεύγουν από την Α’ Λυκείου για τα ΕΠΑΛ, με στόχο φυσικά την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ. Η επιλογή, όμως, αυτή τις περισσότερες φορές σχετίζεται άμεσα με την αντίληψη που κυριαρχεί και σαφώς σε μεγάλο βαθμό ισχύει, ότι δηλαδή οι εξετάσεις των ΕΠΑΛ είναι λιγότερο απαιτητικές όσο αυτές των Γενικών Λυκείων και κατά συνέπεια αυξάνονται σε μεγάλο βαθμό οι πιθανότητες επιτυχίας σ’ αυτές…

Σε συζητήσεις που έχω κατά καιρούς με γονείς και μαθητές έχω αντιληφθεί, τα τελευταία δύο χρόνια κυρίως, ομολογώ, ότι σε μεγάλο βαθμό η παραπάνω αντίληψη έχει ριζώσει μέσα στην κοινωνία μας και οι μαθητές πηγαίνουν στα ΕΠΑΛ όχι από συνειδητή επιλογή ως προς τις κλίσεις που έχουν αλλά ξεκάθαρα για να γλιτώσουν από κόπο και διάβασμα… Τις περισσότερες φορές μάλιστα οι ίδιοι οι γονείς είναι αυτοί που «σπρώχνουν» τα παιδιά στην επιλογή αυτή… Να υπενθυμίσω, βέβαια, στο σημείο αυτό, ότι οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ εισάγονται στα ΤΕΙ σε ποσοστό 20% των θέσεων και στα ΑΕΙ  5% των θέσεων.

Πολλοί είναι εκείνοι, λοιπόν, που πιστεύουν ότι τα ΕΠΑΛ υστερούν σημαντικά σε σχέση με την παρεχόμενη εκπαίδευση και παιδεία που παρέχεται στα Γενικά Λύκεια… Άλλωστε και η ίδια η πολιτεία το παραδέχτηκε -εμμέσως- με την παροχή της δυνατότητας εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση… Την ώρα δηλαδή που οι γονείς σκέφτονται «γιατί να στείλω την κόρη μου στο ΓΕΛ, καλή είναι, από το ΕΠΑΛ θα περάσει σίγουρα στην Ιατρική» για παράδειγμα, το ίδιο το υπουργείο πιστεύει, ότι θα μαζευτούν πολλοί καλοί μαθητές στα ΕΠΑΛ και θα δημιουργήσουν την κρίσιμη μάζα που χρειάζεται ώστε να ανέβει το επίπεδο των Επαγγελματικών Λυκείων. Δύο εντελώς διαφορετικές σκέψεις που τέμνονται όμως σε ένα κρίσιμο ζήτημα, αυτό της εισαγωγής στα Πανεπιστήμια…

 

Όλα αυτά βέβαια σε καμία περίπτωση δεν σημαίνουν ότι τα παιδιά των ΕΠΑΛ είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού… Αντίθετα έχουν όνειρα και φιλοδοξίες. Έχουν ικανότητες και δεξιότητες και μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις. Φτάνει να υπάρξει ο κατάλληλος άνθρωπος που θα τα προσεγγίσει και θα τα παροτρύνει να συνεχίσουν τον αγώνα τους. Η πολιτεία τους έδωσε τη δυνατότητα να συνεχίσουν τις σπουδές τους και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Και φυσικά καλά κάνουν και το εκμεταλλεύονται… Με την υποσημείωση πάντα ότι σε πολλές σχολές ισχύει πραγματικά ότι θα δυσκολευτούν να τις τελειώσουν για αυτό και θα πρέπει να υπάρξουν διορθωτικές παρεμβάσεις (ίσως κάποια βάση που να ισχύει βέβαια και για τα παιδιά των ΓΕΛ).

Από την άλλη πλευρά όμως έρχεται και ο μαθητής του Γενικού και σκέφτεται

την επίπονη προσπάθειά του, το διάβασμα που κάνει και την ιδιαίτερα αυτή αγχωτική διαδικασία στην οποία συμμετέχει και πολλές φορές νιώθει να λυγίζει υπό το βάρος όλων αυτών και να θεωρεί ότι έκανε λάθος επιλογή που δεν πήγε κι αυτός στο ΕΠΑΛ… Δεν είναι έτσι, όμως, διότι και του συγκεκριμένου μαθητή ο κόπος δεν θα πάει χαμένος καθώς το υπόβαθρο των γνώσεων που θα έχει αποκτήσει θα είναι εκείνο που θα του δώσει τη δυνατότητα να τελειώσει ευκολότερα τη σχολή του δίχως ιδιαίτερα προβλήματα… Τίποτα δεν πάει χαμένο όταν γίνεται κτήμα μας… Ειδικά οι γνώσεις!

Το θέμα, όμως, δεν είναι γιατί οι μαθητές πάνε στα ΕΠΑΛ και δεν πάνε στο γενικό ή το αντίστροφο… Το θέμα είναι ευρύτερο και έχει να κάνει με τις γενικότερες αντιλήψεις που υπάρχουν στην κοινωνία μας… Ένας άνθρωπος που έχει παιδεία δεν έχει σημασία από τι σχολή αποφοίτησε, είναι ένα σύμπλεγμα πολλών παραγόντων η κατάκτησή της (οικογένεια, οικονομικό, πολιτισμικό υπόβαθρο, κοινωνικό περιβάλλον, σχολείο, πολιτική). Το φλέγον θέμα στην Ελλάδα δεν είναι η παιδεία αλλά η εκπαίδευση. Δε γίνεται όντως να βγαίνουν 2.000 φιλόλογοι, μαθηματικοί, φυσικοί κλπ. και να μην μπορούν να απορροφηθούν.

 

Όντως έχουμε έλλειψη από εργατικά χέρια. Ο εργάτης δε σημαίνει αυτονόητα ότι δεν έχει μυαλό… Δηλαδή το να είναι κάποιος εργάτης και παρόλα αυτά να γνωρίζει ιστορία και δύο γλώσσες, γιατί πρέπει να μη φαίνεται λογικό για κάποιους; Αυτή είναι η κοινωνία του μέλλοντος. Ότι πολλοί μαθητές δεν μορφώνονται και δεν ξέρουν βασικά πράγματα δε φταίει ότι πήγαν ΕΠΑΛ και όχι ΓΕΛ αλλά ότι γενικότερα δεν παρέχεται η παιδεία που θα έπρεπε από όλους τους φορείς εκπαίδευσης. Αυτό πιστεύω πρέπει να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε όλοι. Δεν γίνεται να είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Το να μην είσαι επιστήμονας δε σημαίνει ότι είσαι κατώτερος. Όλοι είμαστε απαραίτητοι για να λειτουργήσει η κοινωνία. Άρα χρειάζονται και τα ΙΕΚ, και τα ΔΙΕΚ και τα κολλέγια και τα ΤΕΙ.

 

Όμως οι επιλογές των μαθητών αναντίρρητα δεν πρέπει να γίνονται με βάση τι είναι ποιο εύκολο αλλά με βάση τις κλίσεις τους, τα πραγματικά «θέλω» τους και όλα αυτά σε συνδυασμό με τις πραγματικές τους δυνατότητες… Άλλωστε οι λάθος επιλογές των παιδιών και των οικογενειών τους ξεκινούν ήδη από την ύπαρξη σχολών τριτοβάθμιας χωρίς αντίκρισμα στην αγορά εργασίας (και άρα χωρίς ζήτηση) και όχι από το να μπορούν να περάσουν στην τριτοβάθμια παιδιά, ακόμα και χωρίς φροντιστήριο, μέσω ΕΠΑ.Λ.

Εν κατακλείδι στο ερώτημα «Γενικό Λύκειο ή ΕΠΑΛ;» συγκεκριμένη απάντηση δεν υπάρχει… Όποια κι αν είναι αυτή, θα πρέπει να λαμβάνεται ανάλογα με τον μαθητή και τη στάθμιση όλων εκείνων των παραγόντων που θα οδηγήσουν σε μια σωστή απόφαση με ορίζοντα το μέλλον και όχι μόνο το παρόν… Μα πάνω από όλα πρέπει να είναι συνειδητή και προϊόν ελεύθερης βούλησης!

 

 

 

 

http://www.patakis.gr/viewshopproduct.aspx?id=748940
Προηγούμενο άρθροΠερί Νοηματικής Γραφής
Επόμενο άρθροΔΠΜΣ:Δημόσιος Λόγος και Ψηφιακά Μέσα
Δημήτρης Χρυσόπουλος
Ο Δημήτρης Χρυσόπουλος κατάγεται από το Βόλο και είναι πτυχιούχος Φιλόλογος - Ιστορικός του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Από το 2008 αναλαμβάνει ιδιαίτερα φιλολογικά μαθήματα σε μαθητές Δημοτικού - Γυμνασίου - Λυκείου - ΕΠΑΛ. Είναι ιδιοκτήτης του Φροντιστηρίου Μέσης Εκπαίδευσης «Ώρα Μελέτης». Παράλληλα συνεργάζεται ως αρθρογράφος με την καθημερινή εφημερίδα της Μαγνησίας «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» και την ιστοσελίδα www.filologikos-istotopos.gr. Επιπρόσθετα βοηθάει τους φοιτητές στη συγγραφή των εργασιών τους οι οποίες άπτονται ιστορικού, κοινωνικού, φιλοσοφικού και παιδαγωγικού χαρακτήρα.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.