Ρητορικά κείμενα Β´ Λυκείου (Ερωτήσεις εισαγωγής-κλειστού τύπου από την Τράπεζα Θεμάτων)

Α

Β

1.     Ο ιδανικός ήρωας έπρεπε να διαπρέπει με τον λόγο στην αγορά όπως

α. με τα ανδραγαθήματα στον πόλεμο.

β. με την πλούσια κοινωνική του ζωή.

2.     Η ρητορική ως «πειθοῦς δημιουργός», ως τεχνική δηλαδή που έχει στόχο να πείσει,

α. ενδιαφέρεται να ανακαλύψει και να διδάξει τα αληθινά.

β. δεν ενδιαφέρεται να ανακα- λύψει και να διδάξει τα αληθινά.

3.     Ο Ισοκράτης υπερασπίζοντας τη Ρητορική του Σχολή τονίζει

α. τη δικαστική αξία της διδασκαλίας της ρητορικής.

β. την παιδευτική αξία της διδασκαλίας της ρητορικής.

4.     Σημαντικότερος ρήτορας συμβουλευτικών λόγων θεωρείται

α. ο Δημοσθένης.

β. ο Ισοκράτης.

5.     Η πειστικότητα του ρήτορα εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό

α. από την εντύπωση που θα προξενήσει στο ακροατήριο ο ίδιος ως προσωπικότητα.

β. από την εντύπωση που θα προξενήσει στο ακροατήριο ο ίδιος ως πρότυπο πολιτικού.

Α

Β

1.     Την παιδευτική αξία της διδασκαλίας της ρητορικής τονίζει

2.     Κατά τον Αριστοτέλη υπάρχουν τρία είδη ρητορικών λόγων,  

3.     Επιφανέστερος λογογράφος δικανικών λόγων θεωρείται

4.     Οι άτεχνες αποδείξεις δεν οφείλονται στην τεχνική δεξιότητα του ρήτορα, αλλά είναι

5.     Τα παραδείγματα σε έναν ρητορικό λόγο είναι

α. οι δικανικοί, οι επιδεικτικοί και οι επιτάφιοι.

β. ο Πλάτωνας.

γ. αντικειμενικά πειστήρια.

δ. ο Λυσίας.

ε. πραγματικά ή πλαστά.

ζ. ο Ισοκράτης.

η. οι συμβουλευτικοί, οι δικανικοί και οι επιδεικτικοί.

θ. πάντοτε πραγματικά.

Α

Β

1.     Ο ιδανικός ήρωας στον Όμηρο έπρεπε να διαπρέπει

α. με την ομορφιά και τη σύνεσή του.

β. με τον δημόσιο λόγο του και τα πολεμικά του ανδραγαθήματα.

2.     Η ρητορική ως πειθοῦς δημιουργὸς επιδιώκει

α. να εκθέσει τα εἰκότα, τα πιθανά και αληθοφανή.

β. να ανακαλύψει και να διδάξει τα αληθινά και τα δίκαια.

3.     Οι δικανικοί λόγοι εκφωνούνταν κυρίως   

α. στην Πνύκα ή το θέατρο του Διονύσου.

β. στη Βουλή ή στην Ηλιαία.

4.     Οι διάδικοι σε μια δίκη

α. ήταν υποχρεωμένοι να αγορεύουν αυτοπροσώπως.

β. υποχρέωναν έναν έμπειρο δικανικό ρήτορα να αγορεύει εκ μέρους τους.  

5.     Τα ρητορικά ήθη σχετίζονται  

α. με την εντύπωση που προκαλεί ο ρήτορας ως προσωπικότητα.

β. με τον τρόπο που επηρεάζει το συναίσθημα των ακροατών.

Α

Β

1.     Ο ιδανικός Ομηρικός ήρωας

α. διέπρεπε με τα ανδραγαθήματα στον πόλεμο.

β. συνδύαζε την πολιτική δράση με τη γενναιότητα στη μάχη.

2.     Η συστηματική ρητορεία εμφανίστηκε  

α. στην Αθήνα λόγω της ελευθερίας λόγου που παρείχε το δημοκρατικό πολίτευμα.  

β. στη Σικελία, όταν καταλύθηκαν οι τυραννίδες.

3.     Η ρητορική η διανθισμένη με πολλά σχήματα λόγου (πάρισα, ομοιοτέλευτα κ.τ.λ.) είναι γνώρισμα της τέχνης

α. του Γοργία από τους Λεοντίνους της Σικελίας.

β. του Κόρακα από τις Συρακούσες.

4.     Την παιδευτική αξία της ρητορικής επεσήμανε  

α. ο Ισοκράτης.

β. ο Πλάτωνας.

5.     Λογογράφοι ονομάζονταν  

α. οι διάδικοι, όταν αποστήθιζαν και εκφωνούσαν τους λόγους στο δικαστήριο.  

β. έμπειροι ρήτορες που έγραφαν λόγους για λογαριασμό των διαδίκων.

Α

Β

1.     Οι δημιουργοί και διδάσκαλοι της συστηματικής ρητορικής

2.     Επίκεντρο της συστηματικής ρητορικής εξελίχθηκε η Αθήνα, γιατί

3.     Ο Πλάτων αρνείται να χαρακτηρίσει επιστήμη ή τέχνη τη ρητορική, γιατί

4.     Οι συμβουλευτικοί είναι λόγοι που εκφωνούνταν

5.      Τα μέρη του ρητορικού λόγου είναι

α. δεν έχει καθορισμένο αντικείμενο να διδάξει ούτε αξιόπιστη μέθοδο. 

β. το προοίμιον, η διήγησις, η πίστις και ο επίλογος.

γ. ήταν ο Συρακόσιος Κόραξ και ο επίσης Συρακόσιος μαθητής του Τ(ε)ισίας.

δ. η διήγησις, η πίστις και ο επίλογος.

ε. στα δικαστήρια.

ζ. την ευνοούσαν η δημοκρατία, οι πολύλογοι Αθηναίοι, το μέγεθος της πόλης και οι σοφιστές που ζούσαν σε αυτή.

η. στις συνελεύσεις του λαού.

Α

Β

1.     Σύμφωνα με το ομηρικό ιδανικό ο ήρωας έπρεπε να διαπρέπει

α. μόνο με πράξεις γενναιότητας στον πόλεμο.

β. στην αγορά με τον λόγο και στον πόλεμο με τα ανδραγαθήματα.

2.     Στην αποδοκιμασία της ρητορικής από ηθική και παιδαγωγική άποψη κατά τον 4ο αι. π.Χ. σημαντικό ρόλο έπαιξε

α. η κριτική του Πλάτωνα στους διαλόγους του «Γοργίας» και «Φαίδρος».

β. ο ορισμός του Γοργία για τη ρητορική ότι είναι «πειθοῦς δημιουργός».

3.     Οι συμβουλευτικοί είναι λόγοι που εκφωνούνται στις συνελεύσεις του λαού και

α. αφορούν συμβάντα του παρελθόντος.

β. αφορούν μελλοντικές ενέργειες.

4.     Οι λογογράφοι στην αρχαία Αθήνα ήταν έμπειροι δικανικοί ρήτορες  που

α. εκφωνούσαν τους λόγους για λογαριασμό των πελατών τους.

β. που έγραφαν λόγους για να τους απαγγείλουν οι πελάτες τους στο δικαστήριο.

5.     Επιδεικτικοί ή πανηγυρικοί λόγοι εκφωνούνταν σε

α. διάφορες εορτές και συγκεντρώσεις.

β. όλες τις συνεδριάσεις της Εκκλησίας του Δήμου.

Α

Β

1.     Η Αθήνα έγινε το επίκεντρο της ρητορικής κυρίως

α. λόγω του δημοκρατικού πολιτεύματος, των λαϊκών συνελεύσεων, των δικαστηρίων και του χαρακτήρα  των Αθηναίων.

β.  επειδή ήταν ο τόπος που αυτή γεννήθηκε.

2.     Οι ρητορικοί λόγοι διακρίνονται σε

α. συμβουλευτικούς, ιστορικούς, επιδεικτικούς.

β. δικανικούς, συμβουλευτικούς, επιδεικτικούς.

3.     Το αρχαιότερο δικαστήριο στην Αθήνα ήταν

α. η Ηλιαία.

β. ο Άρειος Πάγος.

4.     Τα βασικά μέρη του ρητορικού λόγου είναι

α. η Πρόθεση, η Διήγηση, η Πίστη, ο Επίλογος.

β. το Προοίμιο, η Διήγηση, η Πίστη, ο Επίλογος.

5.     Τα πάθη ως έντεχνη πίστη σχετίζονται με την προσπάθεια του ομιλητή

α. να διεγείρει στις ψυχές του ακροατηρίου συναισθήματα.

β. να παρουσιάσει τον εαυτό του ως έντιμο άνθρωπο και πολίτη.