Πάμε Δυνατά! Το νέο βιβλίο της Έλενας Καραλέκα για τη Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία

Κάπου στο διαδίκτυο βρέθηκα μπροστά σ’ αυτόν τον πρωτότυπο cheer-up τίτλο πάνω σε εξώφυλλο εντυπωσιακό. Στάθηκα, έψαξα, έμαθα κι επέλεξα ανενδοίαστα ένα συγγραφικό διαμάντι που έγινε ανάρπαστο στην πρώτη του έκδοση. Από τη μέρα που αναπαύεται στα φιλόξενα χέρια μου, τό ‘χω κάνει φύλλο και φτερό και δεν το μετάνιωσα ούτε στιγμή παρά τις κοντά 900 τεράστιες σελίδες του.

Το «Πάμε δυνατά!» είναι όνομα και πράμα, πυρηνικό εργαλείο μελέτης, απόσταγμα πολυετούς διδακτικής και συγγραφικής εμπειρίας που απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς ανθεκτικούς και υποψήφιους αποφασισμένους αλλά, ακόμα περισσότερο, σε υποψήφιους που επιθυμούν να γίνουν (πολύ) δυνατοί, για να πετύχουν στόχους υψηλούς στο δυσκολότερο μάθημα των εξετάσεων. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά από τη στιγμή που γράφτηκε – εύκολα διακρίνεται αυτό – με αγάπη, μεράκι, αφοσίωση, γνώση, επάρκεια επιστημονική και, κρίνοντας από το μέγεθός του, με αυταπάρνηση ολοκληρωτική.

Εντυπωσιακό και μόνο να αποτελεί προϊόν αποκλειστικά ατομικής εργασίας ένα πόνημα τόσο ογκώδες, οργανωμένο και ποιοτικό – θα έλεγα και ποιητικό σε κάποιες λογοτεχνίζουσες απαντητικές απόπειρες – αλλά συνάμα και τόσο ενισχυτικό (άρα και αναγκαίο) για τις προσπάθειες των παιδιών που διαγωνίζονται στο απαιτητικό γλωσσικό μάθημα των Πανελληνίων. Δίκαια πρέπει να συγκαταλέγεται ανάμεσα στα ελάχιστα, δαχτυλοδειχτούμενα πλέον, βοηθήματα που χαρίζουν προστιθέμενη αξία στον υποψήφιο αλλά και στον εκπαιδευτικό που τα αξιοποιεί στη διδασκαλία του.

Για την άξια συγγραφέα και συνάδελφο κυρία Έλενα Καραλέκα, την επί σειρά πολλών ετών καθημερινά δοκιμαζόμενη στον φροντιστηριακό ανταγωνισμό και με απτά αποτελέσματα επιτυχημένη (όπως έμαθα από τον καταδότη που ονομάζεται Facebook), μιλά το ίδιο το έργο της. Από την πλευρά μου οφείλω να την ευχαριστήσω, έστω κι έτσι, για το καρπό του προσωπικού αγώνα που μοιράζεται μαζί μας∙ αφήνοντας, κάπου εδώ, και την ευχή (όλων μας) για πολλές και καλές ανταμοιβές ενός μόχθου μεγάλου που δυστυχώς στις μέρες μας δεν ανταμείβεται επάξια ούτε με ωραία λόγια αλλά ούτε καν με χρήματα.