Λωτοφάγοι

Τι ήταν αυτό που ονομάζουμε Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και ποια υπήρξε η σημασία του στην ιστορία του αρχαιοελληνικού και του παγκόσμιου πολιτισμού; H ελληνιστική περίοδος θεωρούνταν παλαιότερα περίοδος παρακμής συγκριτικά με την “κλασική” περίοδο (5ος-4ος αι. π.Χ) και ειδικά με τον “χρυσό αιώνα του Περικλή”. Στην πραγματικότητα, υπήρξε περίοδος πολυποίκιλου εμπλουτισμού, εμβάθυνσης και διάδοσης του αρχαιοελληνικού πνεύματος και ανάπτυξης όλως ιδιαιτέρως της φιλοσοφίας και του συνόλου φάσματος των επιστημών, η οποία μπολιάζοντας τη Ρώμη έθεσε τις βάσεις του σύγχρονου κόσμου. Ένας από τους σημαντικότερους πολιτισμικούς πυλώνες της ελληνιστικής εποχής υπήρξε η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.

Οι θεματικές ποιητικές ανθολογίες αποτελούν πλέον παράδοση των “Λωτοφάγων”, την οποία αγκαλιάσατε και αγαπήσατε. Με τη σημερινή δημοσίευση εγκαινιάζουμε σειρά έξι αναρτήσεων, οι οποίες σταχυολογούν αξιόλογα ελληνικά ποιήματα με κεντρικό θέμα το αρχαίο θέατρο ή/και τους μεγάλους του μύθους.

Παρακολουθώντας κανείς στις ορθόδοξες εκκλησίες τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδος, έρχεται ευθύς αντιμέτωπος με ένα παράδοξο. Αφενός, διακρίνει κανείς μια προφανέστατη θεατρικότητα να διατρέχει τα δρώμενα: η ορθόδοξη λατρεία ενέχει αναντίρρητα ένα στοιχείο θεατρικό – όχι με την αόριστη έννοια ότι κάθε τελετουργία συνιστά μίμησιν, αλλά ως τρόπον τινά δεξίωση του αρχαιοελληνικού θεάτρου.

Η φιλολογική επιστήμη ονομάζει την ιστορική διαδικασία με την οποία τα αρχαία κείμενα έφτασαν από το χειρόγραφο του ποιητή στα δικά μας χέρια παράδοση των κειμένων. Πρόκειται για διαδικασία περίπλοκη και μακραίωνη, που εμπλέκει πολλούς ανθρώπινους, πάνω από όλα, παράγοντες: τους ιδίους τους ποιητές και τα μέλη της οικογένειάς τους (βλ. παρακάτω, σημείο α), τους ηθοποιούς-σταρ του 4ου αιώνα π.Χ. και της μετακλασικής περιόδου (βλ. σημείο β),

“Ποιος/ποιοι κρατικοί αξιωματούχοι ήταν υπεύθυνοι για τη διοργάνωση των αθηναϊκών φεστιβάλ που εμπεριείχαν στο πρόγραμμά τους πρωτότυπες θεατρικές παραστάσεις; Ποια ακριβώς ήταν τα καθήκοντα και οι αρμοδιότητες του καθενός; Πώς εξηγείται η ανάθεση του συγκεκριμένου φεστιβάλ στον συγκεκριμένο αξιωματούχο και όχι σε άλλον;”

Τα ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΝ ΜΕΡΗ: δηλαδή τις εξωτερικές ενότητες στις οποίες διαιρείται και βάση των οποίων οργανώνεται η δράση. Τα ΚΑΤΑ ΠΟΙΟΝ ΜΕΡΗ: τα εσωτερικότερα δομικά υλικά πάνω στα οποία κτίζεται από τη μια ο τραγικός λόγος, από την άλλη η παράσταση γενικότερα.